Η Ελλάδα πλέον δεν είναι πρώτη σε ανεργία εντός της ευρωζώνης. Οπως προκύπτει από τα σχετικά δελτία της ΕΛΣΤΑΤ, τον περασμένο Οκτώβριο η ανεργία κινήθηκε στο 11,6% έναντι του αναθεωρημένου προς τα κάτω 13,3% του Οκτωβρίου του 2021. Από την άλλη, η ΕΛΣΤΑΤ εκτιμά ότι τον Οκτώβριο οι άνεργοι ανήλθαν σε 542.941, όταν για τον ίδιο μήνα όσοι κατείχαν κάρτα ανεργίας στην Ελλάδα ήταν 942.164. Ούτε λίγο ούτε πολύ προκύπτει απόκλιση της τάξης του 42%, γεγονός που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τη στατιστική επιστήμη αλλά μπορεί να δικαιολογηθεί υπό το πρίσμα των «Greek statistics» και της ανάγκης της κυβέρνησης να εμφανίσει επιτυχίες που δεν υπάρχουν.
Στην πράξη η οικονομία των καρτέλ που έχει στήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης παράγει θέσεις υποαμειβόμενης απασχόλησης όπου ο μισθός, ειδικά στις θέσεις του τουρισμού, επαρκεί μόλις για να καλύψει το κόστος μετακίνησης και διαβίωσης εντός της εργασίας.
Υποτονικότητα της εργασίας
Τώρα έρχεται άλλη μια ανάλυση να δείξει τη στατιστική αλχημεία, ενώ αποδεικνύει την πλήρη αποτυχία των προγραμμάτων απασχόλησης που έχει εκπονήσει ο πρώην ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) του «άριστου» Σπύρου Πρωτοψάλτη. Σύμφωνα με ανάλυση της Alpha Bank, διπλασιάστηκαν το δεύτερο τρίμηνο του 2022 οι κενές θέσεις εργασίας σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Πρόκειται, σύμφωνα με τους αναλυτές, για το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει καταγραφεί την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα με τον ορισμό της Eurostat ονομάζεται υποτονικότητα της εργασίας.
Από το 2017 έως και το 2019 οι κενές θέσεις εργασίας παρέμεναν σταθερές, περίπου στο 0,6% επί του συνόλου των θέσεων εργασίας, ενώ το ποσοστό της ανεργίας μειωνόταν. Σε απόλυτους αριθμούς οι κενές θέσεις εργασίας κατέγραψαν πολυετή υψηλά το δεύτερο τρίμηνο του 2022, καθώς διαμορφώθηκαν περίπου στις 27.200 (+124% σε ετήσια βάση), για να αυξηθούν σε πάνω από 60.000 το τρίτο τρίμηνο που συνιστά την κορύφωση της τουριστικής περιόδου.
Φεύγουν στο εξωτερικό και οι ανειδίκευτοι
Ας μην ξεχνάμε ότι το περασμένο καλοκαίρι τα ξενοδοχεία του μαζικού τουρισμού που λειτουργούν σαν εργοτάξια εμφάνισαν 50.000 κενές θέσεις εργασίας ως απότοκο των προσφερόμενων μισθών πείνας για τουλάχιστον δωδεκάωρη επταήμερη εργασία. Βέβαια, αν κάποιος δει τι γίνεται στην ελληνική ύπαιθρο, θα διαπιστώσει ότι και οι εργάτες γης –ακόμη και οι εποχικοί εισαγόμενοι από άλλες χώρες– ήταν φέτος «είδος σε έλλειψη». Συνιστά κι αυτό άλλη μια επιτυχία των Μητσοτάκη – Χατζηδάκη, αφού οι μισθοί πείνας σε συνδυασμό με το ελαστικό δεκάωρο ώθησαν τόσο τους αλλοδαπούς όσο και τους εγχώριους εργάτες γης να εργαστούν κυρίως στην Ιταλία που έδινε καλύτερα μεροκάματα. Η φυγή στο εξωτερικό εργαζομένων χωρίς ειδικά προσόντα προκύπτει και από ποιοτικές έρευνες.
Σύμφωνα με τα στατιστικά δελτία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία, ενώ τον Οκτώβριο του 2017 το σύνολο των ατόμων εκτός εργατικού δυναμικού ήταν 8.002.030, τον Οκτώβριο του 2022 έχουν απομείνει 7.820.957. Δηλαδή εγκατέλειψαν την Ελλάδα 181.000 εργαζόμενοι και από μόνο του συνιστά πτώση της ανεργίας κατά 2,8%. Η «επιτυχία» Μητσοτάκη στην πτώση της ανεργίας είναι προϊόν της αλχημείας με τον μη ενεργό πληθυσμό, του φευγιού των Ελλήνων και της παραγωγής «φτηνών» θέσεων εργασίας.
