Την ώρα που οι εθνοκάπηλοι δηλώνουν έτοιμοι να πάρουν την Πόλη, την ώρα που ο υπουργός Εθνικής Άμυνας άδειασε την ηγεσία του στρατεύματος, την ώρα που ο εθνικιστικός εσμός του διαδικτύου και όχι μόνο ψάχνει για «προδότες» στην Αριστερά, την ίδια στιγμή οι κυβερνητικοί παράγοντες της Άμυνας και της Οικονομίας έχουν αδειάσει μέλη και στελέχη του στρατεύματος.
Ενώ ζητούν και προβάλλουν το εύψυχον και το έτοιμον του στρατεύματος, έρχονται στην εφημερίδα καταγγελίες για την κατάσταση που επικρατεί σε πλοία του Πολεμικού Ναυτικού που βρίσκονται στο Αιγαίο και περιπολούν. Πόσο πιο μακριά θα μπορούσαν να είναι από την πρώτη γραμμή;
Κοινός παρονομαστής των καταγγελιών είναι όχι μόνο οι συνθήκες διαβίωσης στο πλοίο, γνωστές άλλωστε από τη στιγμή που αποφάσισαν να υπηρετήσουν στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά το ότι ευρισκόμενα διαρκώς εκτός έδρας τα στελέχη αναγκάζονται να ξοδεύουν χρήματα σχεδόν καθημερινά, τη στιγμή που με τον πενιχρό μισθό τους αναγκάζονται να ζήσουν τις οικογένειές τους, να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να εξυπηρετήσουν τα πάγιά τους (ενοίκια, ρεύμα κ.λπ.) και ενώ την ίδια ώρα η καθημερινότητα μαστίζεται από την ακρίβεια.
Οι περιπολίες στο πλαίσιο της συνδρομής του λιμενικού ως προς το μεταναστευτικό αρχικά συνοδεύονταν με ένα επίδομα, το οποίο έχει ήδη κοπεί. Ωστόσο πλέον ένα άλλο επίδομα, τα πλεύσιμα της τάξης των 17,61 ευρώ την ημέρα, δεν έχει δοθεί εδώ και τέσσερις μήνες, με αποτέλεσμα και το μυαλό των μελών και των στελεχών να είναι στραμμένο προς τη διαβίωση και τις οικογένειές τους.
Ας μιλήσουμε για το ηθικό, διότι το οικονομικό είναι σημαντικό ζήτημα αλλά και η κυβερνητική κοροϊδία που το συνοδεύει είναι εξίσου ίσως και περισσότερο σημαντική. Κι αυτό επειδή χωρίς να υπάρχει ενημέρωση από τη φυσική και την πολιτική ηγεσία, αφενός εδώ και τέσσερις μήνες δεν έχουν πληρωθεί το επίδομα, αφετέρου πιστώθηκε στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους ένα ποσό της τάξης των δύο από τους τέσσερις καθυστερούμενους μήνες, αλλά δεν έχει φτάσει ποτέ στα χέρια τους διότι έχει παραμείνει η δημιουργική ασάφεια μιας λογιστικής και όχι πραγματικής τακτοποίησης.
Τα έξοδα τρέχουν όπως και οι πολιτικές εξελίξεις στο Αιγαίο. Και στις ένοπλες δυνάμεις υπάρχει και τέτοιου είδους δυσαρέσκεια εν μέσω εντάσεων.
