Η τριήμερη εξαφάνιση του πρωθυπουργού ενώ συνέβαιναν τόσα δεινά στη χώρα εύχομαι να σχετίζεται με την πολιτική του δειλία και τον ναπολεοντισμό του και όχι με κάποιο πρόβλημα υγείας που τον οδήγησε σε ιδιωτικό νοσοκομείο το Σάββατο. Του εύχομαι «Ποπραβλέσα» (περαστικά), που λέμε και στη μακρινή Ρωσία.
Τικ-τακ
Πού να φανταζόταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως η διακυβέρνησή του θα επιβεβαίωνε το φαινόμενο της πεταλούδας. Μια απειροελάχιστη μεταβολή, ένα πέταγμα πεταλούδας φερειπείν, θα ξεσήκωνε θύελλα. Τι έκανε το Μαξίμου; Προώθησε (για να μην πούμε κατασκεύασε) μια δημοσκόπηση, με το ΚΙΝΑΛ σε ποσοστά σχεδόν δεύτερου κόμματος και τον Μητσοτάκη να αγναντεύει απ’ την κορυφή (του παγόβουνου αυτήν τη φορά) τα άλλα κόμματα. Δεν είναι η πρώτη φορά, θα μου πείτε. Ναι, αλλά είναι διαφορετική.
Το πεταλούδισμα του Μητσοτάκη την έκανε τη ζημιά. Ξεσηκώθηκε το σύμπαν, όλοι μίλησαν για κοροϊδία και αυτήν τη φορά την πλήρωσε η εταιρεία δημοσκοπήσεων Abacus, η οποία τρέχει και δεν φτάνει να αποδείξει ότι δεν πρόκειται για το «φάγαμε τον άμπακα».
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ τα βέλη επεκτάθηκαν και εκτός Μαξίμου, αφού θεωρήθηκε συνένοχη η ιδιοκτησία του Alpha, δηλαδή η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Για να φτάσει σε σημείο ο Βαρδινογιάννης, λένε, να μην τηρήσει ούτε τα προσχήματα, αποφάσισε να πάρει μέρος σε ένα βρόμικο πόλεμο.
Ο στόχος δεν είναι άλλος απ’ τον Τσίπρα. Αυτό δεν το αποκάλυψε ο Βαρδινογιάννης, αλλά ο Μαρινάκης, ο οποίος στα «Νέα» –παρά τον θόρυβο– προσπάθησε να εμφανίσει τον Τσίπρα σε αδιέξοδο, να κάνει πρόταση μομφής για να καλύψει τους εσωκομματικούς αντιπάλους που είναι (κατ’ αυτόν πάντα) έτοιμοι να εφορμήσουν.
Το ένα πρόβλημα σε επίπεδο σημειολογίας είναι πως Βαρδινογιάννης και Μαρινάκης αυτοπροσδιορίζονται έτσι ανοιχτά ως η ελίτ που θέλει να (ξανα)ξεμπερδεύει με τον Τσίπρα. Βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα εν ολίγοις.
Αλήθεια ή ψέματα; Απ’ την πλευρά του Βαρδινογιάννη έτρεξαν να διαχωρίσουν τη θέση τους. Η Μάρα Ζαχαρέα-Ρουσοπούλου, συντονίστρια των καναλιών Star και Alpha του ομίλου Βαρδινογιάννη, επικοινώνησε με την Κουμουνδούρου για να δηλώσει ότι εξαπατήθηκαν και δεν υπάρχει πολεμική διάθεση.
Παρά τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δεν είναι απίθανο. Τα αυτονομημένα κέντρα στον όμιλο δεν είναι λίγα. Ο Πάνος Κυριακόπουλος ο οποίος έχει την ευθύνη των καναλιών, όπως σας έχει ενημερώσει η στήλη, δείχνει συμπάθεια σε άτομα της ΝΔ που δεν συμπαθεί ο Μητσοτάκης, όπως π.χ. ο Δένδιας. Σε μια προσπάθεια λοιπόν να δείξει στον Μητσοτάκη ότι δεν ισχύουν όσα φημολογούνται έδειξε την καλή του διάθεση στο Μαξίμου.
Από τον χώρο ωστόσο των εταιρειών δημοσκοπήσεων οι εκτιμήσεις είναι διαφορετικές. Κάποιοι, λένε, πήγαν να βάλουν την Abacus, η οποία έχει ειδικότητα σε δημοσκοπήσεις για τις ξανθές και την επίδρασή τους στον αντρικό πληθυσμό (ναι, δεν είναι υπερβολή αλλά πραγματικότητα), στο παιχνίδι. Και ως αντάλλαγμα αυτή έδειξε την προθυμία και τη στατιστική ευελιξία της.
Το θέμα είναι πως η συγκεκριμένη δημοσκόπηση δεν έγινε για τον λαό, αλλά γι’ αυτούς στους οποίους θέλουν να σταλούν μηνύματα. Παλιά ο Ψυχάρης έστελνε μηνύματα με δημοσιεύματα, τώρα διάφοροι μαθητευόμενοι μάγοι στέλνουν με δημοσκοπήσεις.
Εστειλαν πρωτίστως στον Ανδρουλάκη αλλά και στους εσωτερικούς «αντιπάλους» του Τσίπρα. Ενα μήνυμα πως μπορεί να στηριχτεί το αφήγημα της κατάρρευσης, άρα είναι ώρα να κάνουν τα δεόντα. Το δικό τους γιουρούσι.
Το κακό για τον Ανδρουλάκη είναι πως εκτός από δημοσκοπήσεις υπάρχει και η υπόλοιπη πολιτική δράση. Ετσι, δεν γίνεται να μη μιλάει. Και όταν μιλάει, ο αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού μοιάζει με ρήτορα.
Πληροφορίες λένε πάντως ότι εργάζεται πυρετωδώς και έχει έτοιμες μεταγραφές. Ποιες είναι; Σταύρος Κοντονής, Κώστας Χρυσόγονος και Γιάννης Πανούσης, όλοι πρώην (με τον) ΣΥΡΙΖΑ. Πολιορκία υπάρχει όπως ακούγεται και στον Νίκο Κοτζιά. Αλλά να πάει ο Κοτζιάς με τον Ανδρουλάκη είναι σαν να τραγουδά η Μαρινέλλα σε πανηγύρι με τη Γωγώ Τσαμπά. Αλλο στιλ, βρε αδερφέ.
Πεπειραμένος πάντως σύμβουλος του Τσίπρα που προκλήθηκε να σχολιάσει τις πληροφορίες, γνωστός για τη σχέση του με τα ποδοσφαιρικά και κυρίως με τον ΠΑΟΚ, απάντησε σκωπτικά: «Αν αυτή είναι η ομάδα, σκέψου τι έχει ο πάγκος».
Οχλήσεις
Δεν υπάρχει καμιά πολιτική περίοδος που το Μέγαρο Μαξίμου να μην αποτελεί το χωνευτήρι των πιο σκληρών αντιπαραθέσεων. Απλώς η εξουσία επιβάλλει τη σιωπή και την υπομονή σε όποιον θέλει να ανοίξει τη διπλανή πόρτα και να μαχαιρώσει τον «καλό φίλο και συνοδοιπόρο». Αυτό που συμβαίνει όμως σήμερα είναι πρωτοφανές και επιπλέον σπάει τον κανόνα της σιωπής. Ο καθηγητής Γιώργος Γεραπετρίτης έχει το δυσμενές προνόμιο να είναι must στις συζητήσεις. Ποιος είχε μυαλό στο υπουργικό συμβούλιο για όσα έλεγε ο Μητσοτάκης όταν στο κινητό του είχε τα μηνύματα αγάπης του Γεραπετρίτη στον Φουρθιώτη; Ο κύριος καθηγητής όχι μόνο απολογήθηκε στον Μένιο για την καθυστερημένη επικοινωνία, αλλά τον διαβεβαίωσε ότι μίλησε με τρεις υπουργούς για το αίτημά του, ενώ δεσμεύτηκε ότι θα το ρυθμίσει η κυβέρνηση νομικά. Ο καθηγητής στον Φουρθιώτη. Μπορεί σήμερα η κυβέρνηση να απαντάει οργανωμένα πως δεν συζητάει θέματα του Φουρθιώτη, αλλά παραμένει ως ερώτημα γιατί συζήταγε με τον Φουρθιώτη, σε βαθμό και για θέματα που σήμερα οδηγούν σε έναν ανοικτό εκβιασμό. Οι εκβιασμοί Φουρθιώτη, οι οποίοι φτάνουν στο σημείο να υπονοούν και άλλου είδους σχέση των κυβερνητικών με τον μάνατζερ της καρδιάς τους, δεν πλήττουν το προφίλ του Γεραπετρίτη αλλά απευθείας τον Μητσοτάκη. Είναι δεδομένο πως ο πρωθυπουργός που δεν τόλμησε να αποπέμψει ούτε τον Στυλιανίδη, του οποίου η ικανότητα θάφτηκε στο χιόνι, δεν θα κάνει δημόσια κίνηση κατά του alter ego του στο Μαξίμου. Ο καθηγητής Γεραπετρίτης θα φύγει σε ανύποπτο χρόνο, όταν ο Κυρ. Μητσοτάκης θα πρέπει να επιδείξει δήθεν αποφασιστικότητα και να τα αλλάξει όλα. Μέχρι τότε θα είναι σημείο αναφοράς και σχολίων. Ενίοτε και γελώτων. Ηδη οι κακεντρεχείς στου Μαξίμου τον αποκαλούν συνθηματικά «Μένιο». Και δεν εννοούν πως είναι για τον Μητσοτάκη ό,τι ήταν ο Μένιος Κουτσόγιωργας για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Του εκβιασμού το κάγκελο
Ποιος εκβιασμός έχει γίνει πυρήνας της πολιτικής εδώ και μήνες; Μη βιαστείτε να απαντήσετε του Μένιου Φουρθιώτη προς την κυβέρνηση. Υπάρχει ένας εκβιασμός που δεν φέρνει απλώς σε δύσκολη θέση τον εκβιαζόμενο, αλλά χαράσσει πολιτική. Η στήλη δεσμεύεται να προχωρήσει σε λεπτομέρειες σύντομα. Σε γενικές γραμμές, ένας πολιτικός, και ο πολιτικός του χώρος έμμεσα, βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Μεγάλο, ευτραφές θα έλεγα, εκδοτικό συγκρότημα τον σπρώχνει στην πολιτική σκηνή και του φιλοτεχνεί τη δημοφιλία που δεν μπορεί να αναπτύξει ο ίδιος. Την ίδια ώρα όμως τον απειλεί πως αν δεν ακούει τα μηνύματα και τις εντολές, το παιχνίδι θα γυρίσει ανάποδα. Θα αποσυρθεί το καρότο και θα βγει το μαστίγιο. Οπου μαστίγιο είναι τα μηνύματα και οι φωτογραφίες που έχει στην κατοχή της δημοσιογράφος του συγκροτήματος (και το αφεντικό της φυσικά), τα οποία αποδεικνύουν ότι ο εν λόγω πολιτικός ήταν κακοποιητικός και άθλιος στην προσωπική του ζωή. Οπότε ο πολιτικός και ο πολιτικός του χώρος κατ’ επέκταση βρίσκονται στην ομηρία της βουλιμίας του (αυτήν τη στιγμή) αβανταδόρου. Θα μου πείτε, δεν είναι η πρώτη φορά που συντελούνται εκβιασμοί πίσω από την κουίντα στην πολιτική. Είναι όμως ίσως η πρώτη φορά που ο εκβιαζόμενος δεν έχει καμία τύχη.