Πέραμα – Δολοφονία Σαμπάνη: «Δέχτηκε βολίδες πυροβόλου στη θέση του συνοδηγού»

Πέραμα – Δολοφονία Σαμπάνη: «Δέχτηκε βολίδες πυροβόλου στη θέση του συνοδηγού»

Ο πατέρας του θύματος, Γιάννης Σαμπάνης, ζητάει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Επιμένει ότι ο γιος του ήταν συνοδηγός και ότι οι αστυνομικοί λένε ψέματα πως οδηγούσε το αυτοκίνητο. Το ίδιο υποστηρίζουν και οι δύο ανήλικοι που ήταν μαζί με τον Νίκο στο αυτοκίνητο και σώθηκαν κατά τύχη (ο ένας τραυματίστηκε σοβαρά αλλά γλίτωσε στο νοσοκομείο). Το ίδιο ακούγεται να λέει λίγο μετά την ανθρωποκτονία και ένας από τους αστυνομικούς που βρίσκονταν στο σημείο. «Ο οδηγός έφυγε», ανέφερε τότε ο αστυνομικός και επιβεβαιώνεται από βίντεο που τράβηξε περίοικος, στο οποίο φαίνεται η πόρτα του οδηγού να ανοίγει και ένα άτομο να τρέχει.

Η θέση στην οποία καθόταν ο 18χρονος αποδεικνύεται και από άλλους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι μέσα από τη γνωμοδότηση του ιατροδικαστή Χαράλαμπου Κούτση, στον οποίο η οικογένεια του θύματος ανέθεσε να γνωμοδοτήσει επί της νεκροψίας/νεκροτομής και να διαπιστώσει ποια είναι η θέση στην οποία καθόταν ο γιος τους όταν δολοφονήθηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», ο ιατροδικαστής γνωμοδοτεί κατηγορηματικά ότι ο Νίκος Σαμπάνης, «ευρισκόμενος στη θέση του συνοδηγού, δέχτηκε βολίδες πυροβόλου όπλου και κατέληξε συνεπεία βαρέων κακώσεων θώρακος και τραχείας, διά πυροβόλου όπλου προκληθείσες».

Ο ιατροδικαστής βασίστηκε στην έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης και βλητικής διερεύνησης του αυτοκινήτου, στα τραύματα του θύματος, στις οπές που είχαν τα ρούχα του από τις σφαίρες, στο μέγεθος και στη θέση των κηλίδων που βρέθηκαν στη θέση του συνοδηγού, καθώς και στο σχετικό φωτογραφικό υλικό που περιλαμβάνεται στη δικογραφία. Σύμφωνα με τη γνωμοδότησή του, η σφαίρα διαπέρασε το παρμπρίζ και το κάθισμα του συνοδηγού και σκότωσε τον 18χρονο. «Η βολίδα αυτή δεν συνεχίζει την πορεία της στο όχημα διότι σε αυτή την περίπτωση θα είχε βρεθεί η ίδια ενσφηνωμένη ή θα είχε βρεθεί η οπή που προκάλεσε στο πρόσθιο τμήμα του αυτοκινήτου. Προφανώς επρόκειτο για βολίδα που απώλεσε το μεγαλύτερο τμήμα της κινητικής της ενέργειας διαπερνώντας το σώμα του θανόντος και μετά την έξοδό της από το σώμα έπεσε στο κάθισμα ή πιθανότερο στο πάτωμα του οχήματος […] Η συγκεκριμένη βολίδα δεν βρέθηκε», παρατηρεί ο ιατροδικαστής.

Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του ιατροδικαστή για τη θέση και το μέγεθος των κηλίδων, που είναι αισθητά μικρότερες στο κάθισμα του οδηγού: «Η διαφορά μεγέθους στις κηλίδες στις βάσεις των καθισμάτων συνηγορεί πως ο θανών καθόταν στη θέση του συνοδηγού. Η κηλίδα στη θέση του συνοδηγού εντοπίζεται στην αριστερή πλευρά, εφαπτόμενη στη ράχη του καθίσματος, και είναι απολύτως συμβατή με την αιμορραγία από τα τραύματα του θανόντος στον θώρακα […] Οι κηλίδες αίματος στη θέση του οδηγού εξηγούνται στην περίπτωση που ο κορμός του συνοδηγού έγειρε προς τη θέση του οδηγού, καθώς αυτές βρέθηκαν στη δεξιά άνω πλευρά της βάσης του καθίσματος του οδηγού».

Η θέση του θύματος αλλά και το να ταυτοποιηθεί ποιος κατηγορούμενος πυροδότησε την κάθε βολίδα είναι κρίσιμα στοιχεία που πρέπει να απαντηθούν στο στάδιο της ανάκρισης. Αυτό ζητάει ο πατέρας του θύματος από τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών και θέτει μια σειρά ερωτημάτων: Είναι δυνατόν να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός των αστυνομικών ότι πυροβολούσαν χαμηλά, στα λάστιχα, με σκοπό να ακινητοποιήσουν το αυτοκίνητο, με δεδομένη τη βλητική διερεύνηση του οχήματος που τους διαψεύδει; Γιατί δεν κλήθηκαν να δώσουν συμπληρωματικές απολογίες και να ερωτηθούν σε ποιο σημείο βρισκόταν ο καθένας την ώρα της δολοφονίας; Γιατί δεν ζητήθηκε από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών να αντιστοιχίσει τους 36 κάλυκες που κατασχέθηκαν από το σημείο της δολοφονίας με τη βαλλιστική πραγματογνωμοσύνη που δείχνει σε ποιον κατηγορούμενο ανήκε το κάθε όπλο;

 Καμπαγιάννης: «Τα κατηγορητήρια δένονται στην ανάκριση»

«Αυτό το οποίο είναι πασιφανές και το οποίο επισημαίνουμε στο υπόμνημα που καταθέσαμε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά είναι ότι τα κατηγορητήρια δένονται κατά την ανάκριση, οπότε και συλλέγεται το αποδεικτικό υλικό. Κατηγορητήρια που δεν είναι δεμένα και στέλνονται όπως όπως στο ακροατήριο καταλήγουν σε θεατρικές δίκες για το θεαθήναι, όπου η απαλλαγή των κατηγορουμένων καθίσταται μονόδρομος».

Πηγή: Efsyn

Documento Newsletter