Πελέ: Τέσσερις άγνωστες ιστορίες…

Πως o Πελέ, πήρε το πραγματικό του όνομα «Έντσον», πως βγήκε το προσωνύμιο «Πελέ» και πως βρέθηκε με το καλημέρα στην εθνική Βραζιλίας σε ηλικία μόλις  17,5 χρονών με το νο10 στη πλάτη; Πότε τον απέκτησε η… Ίντερ;

Τέσσερις λιγότερο γνωστές στο ευρύ κοινό ιστορίες που αφορούν τον μυθικό άσο ο οποίος πέρασε στην αιωνιότητα, σας παρουσιάζει το documentonews.gr.

Ο Πελέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη Τρες Κορασόες, στη περιφέρεια Μίνας Ζεράις της Βραζιλίας και πατέρας του ήταν ο Ζοάο Ράμος ντο Νασιμέντο, γνωστός ως Ντοντίνιο, ο οποίος ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα (αγωνιζόταν ως σέντερ φορ) στη Βραζιλία. Όμως σε ηλικία 23 χρόνων είχε έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει άδοξα το ποδόσφαιρο. Ο Πελέ ήταν το πρώτο παιδί από τα τρία της οικογένειας και βαφτίστηκε Έντισον προς τιμή του… εφευρέτη Τόμας Έντισον επειδή το ηλεκτρικό φως στην περιοχή του Τρες Κορασόες που ζούσε η οικογένεια πήγε λίγες μόνο μέρες πριν τη γέννηση του μεγάλου άσου! Με τον καιρό και λόγω προφοράς περισσότερο αφαιρέθηκε το «ι» από το όνομα κι έγινε Εντσον…

Το προσωνύμιο «Πελέ» του το κόλλησε ένας συμμαθητής του στο σχολείο και μάλιστα ήταν η αφορμή για να τιμωρηθεί ο μικρός Έντσον με τριήμερη αποβολή, καθώς τσακώθηκε για αυτό και χτύπησε τον μικρό που του έβγαλε το παρατσούκλι. Πως και γιατί τον φώναζε όμως Πελέ, που σίγουρα δεν άρεσε στον μικρό Έντσον;

Υπάρχουν δύο εκδοχές για το τι πραγματικά σημαίνει «Πελέ» και μάλιστα ο ίδιος επέμενε πάντα πως δεν γνώριζε πως προέκυψε. Η πρώτη εκδοχή ήταν πως μία ημέρα που έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες με τους φίλους του, βρήκε πεταμένη κοντά σε σταθμό του τρένου μία παλιά, ξεφούσκωτη δερμάτινη μπάλα. Έκτοτε προέκυψε και το «pele» που σημαίνει δέρμα σε πολλές λατινογενείς γλώσσες. Η 2η εκδοχή ήταν ότι το όνομα αυτό του το κόλλησαν επειδή ο ίδιος αποκαλούσε λανθασμένα τον αγαπημένο παίκτη του «Μπιλέ» ως «Πιλέ», τερματοφύλακα της Βάσκο ντα Γκάμα εκείνη την εποχή. Πολλά χρόνια αργότερα, ένας θεολόγος του είπε ότι η λέξη «pele» υπάρχει στη Βίβλο και στα εβραϊκά σημαίνει θαύμα…

Πολλοί ήταν εκείνοι που αναρωτιόντουσαν πάντα, πως ένας 17χρονος ποδοσφαιριστής με το «καλημέρα» στην βασική ενδεκάδα της εθνικής ομάδας της χώρας του, αγωνιζόταν με το νο10 στη φανέλα; Ειδικά μάλσιτα όταν αγωνίζονταν καιρο Τέλος ο Πελέ έκανε παγκοσμίως γνωστό το όνομά του στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Σουηδία το 1958 με το νούμερο 10. Αυτό λοιπόν το νούμερο δόθηκε στον Πελέ… κατά λάθος. Την επιλογή δεν την έκανε ο προπονητής αλλά η… FIFA! Κι αυτό γιατί η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Βραζιλίας είχε αμελήσει να στείλει τους αριθμούς των παικτών στην FIFA και η Παγκόσμια Συνομοσπονδία αναγκάστηκε λίγο πριν τους αγώνες να μοιράσει μόνη τη τυχαία τους αριθμούς στις φανέλες των παικτών της «σελεσάο». Ετσι το νο3 δόθηκε στον τερματοφύλακα Ζιλμάρ, το νο7 στον Γκαρίντσα και το νο11 στον Ζαγκάλο. Στον Πελέ δόθηκε το 10 και από τότε δεν το έβγαλε ποτέ από την πλάτη του. Εκτοτε άλλωστε, το «νο10» το έπαιρναν στις ομάδες τους οι καλύτεροι μεσοεπιθετικοί ποδοσφαιριστές…

«Εθνικός θησαυρός»

Τα επιτεύγματα του οδήγησαν αρκετές ομάδες του Ευρώπης να προσφέρουν μεγάλα ποσά για να αγοράσουν το εξαιρετικά ταλαντούχο παίκτη με σημαντικότερους διεκδικητές τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Γιουβέντους και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το πρώτο συμβόλαιό του έληξε εννέα ημέρες μετά τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 και πρώτη η Ίντερ κατάφερε να αποσπάσει την υπογραφή συμβολαίου, αλλά η μεταγραφή ακυρώθηκε καθώς ο πρόεδρος της Σάντος ξυλοκοπήθηκε άγρια από εξαγριωμένους οπαδούς της ομάδας, οι οποίοι μάλιστα πυρπόλησαν τα γραφεία του σωματείου. Το 1961, η κυβέρνηση του προέδρου Ζάνιου Κουάντρους εκμεταλλεύτηκε τη δημοσιότητα του Πελέ και τον κήρυξε «εθνικό θησαυρό» για να αποφύγει οποιαδήποτε πιθανή μεταγραφή.

Ετικέτες