Ξανά πίσω στη προτεσταντική ηθική και πειθαρχία επιστρέφει η Ευρώπη από την επόμενη χρονιά καθώς η Κομισιόν ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη την άρση της ρήτρας Διαφυγής.
Αυτό σημαίνει ότι ενώ οι συζητήσεις για τις αλλαγές του περίφημου Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας έχουν βαλτώσει, με τις απόψεις των χωρών Νότου και Βορρά να είναι χαοτικές, οι χώρες της ΕΕ υποχρεώνονται να επιστρέψουν στη διατήρηση δημοσίου ελλείμματος κάτω από 3% του ΑΕΠ και λόγο χρέους προς ΑΕΠ κάτω από το 60%.
Κάτι το οποίο όπως καταλαβαίνει κανείς είναι όχι μόνο ανεφάρμοστο για την Ελλάδα αλλά υπόθεση «επιστημονικής φαντασίας». Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και κυρίως η Ελλάδα είναι αδύνατον να συμμορφωθούν με αυτούς τους κανόνες.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει πως δεν γνωρίζει τίποτα επ΄αυτού και βέβαια δεν ασχολείται, κρυβόμενη πίσω από την Ιταλία. Η Επιτροπή της ΕΕ έδωσε περιθώρια ευελιξίας από 4 έως 7 χρόνια για την προσαρμογή των χωρών μελών λόγω της πανδημίας covid και των επιπτώσεων του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Αλλά και με αυτά τα περιθώρια για την Ελλάδα η προσαρμογή είναι ανέφικτη.
Ο Μητσοτάκης και οι «σοφοί» σύμβουλοί του κρύβουν επιμελώς τις απαιτήσεις της ΕΕ μπροστά στις εκλογές που όσο και να θέλουν να τις απομακρύνουν από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη μέχρι τον προσεχή Ιούλιο θα πρέπει να γίνουν.
Φανατικός της προτεσταντικής πειθαρχίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απέχει πολύ από τη λογική της επιβολής αφανών μνημονίων. Και πολύ θα του αρέσει να δηλώσει ότι αυτά επιβάλλονται από την ΕΕ και δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά, εξυπηρετώντας τους δικούς του σκοπούς και τους φίλους του μεγαλοεπιχειρηματίες.
Η αιτία που δεν διαπραγματεύεται αλλά και ταυτόχρονα ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να μη μετέχει κατ΄ οποιονδήποτε τρόπο στην επόμενη κυβέρνηση.
