Συ ει_x000D_
Πέτρος, είπε ο Ιησούς για τον μαθητή του, αν πιστέψουμε τον Ματθαίο. Συ ει_x000D_
Παύλος, λέει ο Τσίπρας για τον Πολάκη, αν πιστέψουμε τον Αδωνη.
Και αν θυμάστε, ο Απόστολος του Κυρίου έκοψε το αυτί του Μάλχου, υπηρέτη του αρχιερέα. Ο Πολάκης, όμως, ως εξαιρετικός χειρουργός έχει κάνει ένα βήμα παραπέρα. Δεν αρκείται να κόβει μόνο τα αυτιά των υπηρετών της Novartis, του ΚΕΕΛΠΝΟ και των κάθε λογής προμηθευτών, εμβολιαστών και μεσαζόντων της υγείας μας. Εχει βαλθεί να κόψει και τα αυτιά των ίδιων των αρχιερέων. Στελεχών με ανεπίληπτο μητρώο κοινωνικής προσφοράς, συγγενών με ανεπίληπτο μητρώο μονόκλινης νοσηλείας, υπουργών με ανεπίληπτο μητρώο πατριωτισμού, ακόμη και πρωθυπουργών με ανεπίληπτο μητρώο μακεδονικών μαχών.
Βεβαίως, απόστολος του Τσίπρα ο Πολάκης δεν είναι. Αυτό το ξέρει όποιος θέλει να ξέρει. Αρκούν όμως όλα τα άλλα, κυρίως η μανία του να ξετρυπώνει ποντίκια εκεί όπου μέχρι χτες έλαμπαν ανεπίληπτα μητρώα –και κολλαριστά ευρώ– για να γίνει στόχος όλου του καλού κόσμου. Ο Πολάκης; Πφφφ! Το Κολωνάκι είναι τίγκα από χειλικές αποδοκιμασίες, απαξιωτικά ρουθουνίσματα και περιφρονητικά επιφωνήματα για τον υπουργό που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο. Που δεν έχει κανένα τακτ. Που αρνείται να φερθεί με το σεις και με το σας σε όσους έχουν ρημάξει και την υγεία και τον τόπο, κρυμμένοι ακριβώς πίσω από το σεις και το σας. Και επιμένει να εκτοξεύει εκείνα τα ακαλαίσθητα «λυσσάξατε» ή «πιείτε ξίδι» ή «βοθροκάναλα» ή «εγώ μόνος κι εσείς όλοι», αγνοώντας την αστική ευγένεια.
Δεν συμφωνούν, βέβαια, όλοι οι από δω με τον τρόπο που ο Πολάκης μιλάει για κάποιους από τους από κει. Λογικό και αναμενόμενο. Δεν είναι όμως κανείς σε θέση αυτό το «βουνό», όπως τον αποκάλεσε ο Κραουνάκης, να το στρογγυλέψει και να το φέρει στα γενικώς παραδεδεγμένα μέτρα της πολιτικής συμπεριφοράς. Του σεβασμού, στα λόγια έστω, όσων δεν αξίζουν σεβασμό. Ούτε και πρέπει. Γιατί στην ιστορία της Αριστεράς, στην ιστορία κάθε πανάκριβου σκιρτήματος ελευθερίας, υπήρχαν πάντα και Υψηλάντηδες και Καραϊσκάκηδες. Και Γληνοί και Βελουχιώτηδες. Και όσο χρήσιμοι μέσα στον πλουραλισμό του ριζοσπαστισμού ήταν οι πρώτοι, άλλο τόσο χρήσιμοι ήταν και οι δεύτεροι. Τίποτε δεν θα είχε προχωρήσει μόνο με τους πρώτους ή μόνο με τους δεύτερους.
Ως εκ τούτου, όσοι από κει φωνάζουν δεν καίγονται για τις λέξεις αλλά για τις πράξεις του Πολάκη. Κι όσοι από δω γκρινιάζουν ας μας κάνουν τη χάρη να το ξανασκεφτούν. Το χρώμα της Αριστεράς θα ήταν πιο χλωμό αν έλειπε το κόκκινο του Πολάκη. Κι αν κάποιοι νευριάσουν μ’ αυτήν τη σκέψη, ας πιουν ξίδι.
