Ο Παύλος Γερουλάνος, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της παράταξης Αθήνα Είσαι Εσύ του Δήμου Αθηναίων, μιλά στο Documento για το δικό του όραμα για τη χώρα και τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει και καλεί όσους «συντρόφους» τού αποδίδουν προσωπικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις να βγουν από τον μικρόκοσμό τους.
Πώς κρίνετε τις κινήσεις των αρχών τις τελευταίες εβδομάδες στα υπό κατάληψη κτίρια σε Εξάρχεια και άλλες περιοχές της Αθήνας; Πιστεύετε ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της ασφάλειας ή των ναρκωτικών στην πόλη;
Οχι βέβαια. Σε όλη την προεκλογική εκστρατεία για τον Δήμο Αθηναίων έλεγα ότι δεν πρέπει να χαρίζουμε το θέμα «ασφάλεια» στη Δεξιά. Και δείτε τώρα τι συμβαίνει. Η αδράνεια του κ. Τσίπρα έχει οδηγήσει ακόμη και προοδευτικούς κατοίκους των Εξαρχείων να χειροκροτούν ό,τι κι αν κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ δεν έχει κάνει ακόμη κάτι ουσιαστικό. Το πρόβλημα των Εξαρχείων είναι βαθύτερο. Αφορά μαφίες που έχουν τους κατοίκους σε ομηρία. Και αυτές τις μαφίες μπορείς να τις εξαρθρώσεις μόνο όταν πολίτης, δήμος και κεντρικό κράτος συνεργάζονται. Είχα ζητήσει, μάλιστα, από τον κ. Τσίπρα να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία, ανταποκρινόμενος σε επιστολή αγωνίας που είχαν δημοσιοποιήσει κάτοικοι της περιοχής. Δεν τους άκουσε ποτέ. Κακώς.
Μιλήσατε για αποτυχία του εγχειρήματος ΚΙΝΑΛ και για επιστροφή στις αρχές και αξίες του ΠΑΣΟΚ; Πρακτικά, πώς το εννοείτε αυτό;
Μίλησα για την αποτυχία της «στρατηγικής των προσωπικοτήτων» και αυτό δεν αφορά μόνο το ΚΙΝΑΛ. Εδώ και έξι χρόνια προσπαθούμε να φέρουμε μαζί «πρώτα ονόματα» της κεντροαριστεράς και της ανανεωτικής Αριστεράς με την ελπίδα ότι οι ψηφοφόροι θα ακολουθήσουν. Για να το πετύχουμε μάλιστα αλλάξαμε και όνομα τρεις φορές. Η στρατηγική αυτή συγκίνησε ελάχιστους. Οι «πρωτοκλασάτοι» ήρθαν, αλλά οι ψηφοφόροι έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ, πήγαν στη Νέα Δημοκρατία ή έμειναν σπίτι τους. Βλέπω τελευταία τον κ. Τσίπρα να ακολουθεί την ίδια στρατηγική σε επίπεδο οργανώσεων. Δεν θα έχει καλύτερη τύχη.
Δηλαδή, τι πρέπει να γίνει στον χώρο; Με ποια στρατηγική το ΚΙΝΑΛ θα πάρει τα ηνία από τον ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της κεντροαριστεράς;
Χρειάζεται να εκφραστεί όραμα για τη χώρα, για τον Ελληνα και την Ελληνίδα. Ενα όραμα απλό, ουσιαστικό, κατανοητό, συνοδευόμενο από πρακτικές λύσεις. Θεωρώ ότι αυτό το όραμα είναι η επανασύσταση και ενδυνάμωση μιας δυναμικής μεσαίας τάξης που στέκει γερά στα πόδια της και δημιουργεί. Διότι η μεσαία τάξη είναι η βάση της πολιτισμικής, κοινωνικής και οικονομικής προόδου μιας κοινωνίας. Είναι η βάση της δημοκρατίας. Πώς θα γίνει αυτό; Οταν αποδεχτούμε ότι η δημιουργία δεν είναι προνόμιο των λίγων αλλά δικαίωμα όλων μας. Οταν δουλέψουμε για να διασφαλίσουμε το δικαίωμα κάθε Ελληνα στην ισότητα απέναντι στον νόμο και το κράτος, το δικαίωμα να συμμετέχει και να συνδιαμορφώνει το μέλλον του και το δικαίωμα στην ασφάλεια, ώστε να μπορεί να έχει στοιχειώδη προγραμματισμό στη ζωή του για να χτίσει το μέλλον του. Τέτοιο όραμα έχει εκφράσει παλαιότερα μόνο το ΠΑΣΟΚ και γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να επιστρέψουμε στις αξίες του για να χτίσουμε, όμως, την κεντροαριστερά του μέλλοντος. Εχω γράψει ένα κείμενο, μια πολιτική πρόταση, την «Αναγέννηση», στο οποίο θέτω τις βάσεις για μια τέτοια πορεία.
Αν δεν επιτευχθούν όλα αυτά, πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα να παραδώσει η Φώφη Γεννηματά τη σκυτάλη της ηγεσίας σε κάποιο νέο πρόσωπο;
Σας επαναλαμβάνω ότι τα πρόσωπα είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Μπορούμε να αναδείξουμε μια ουσιαστική, δημοκρατική συζήτηση για ένα όραμα που αφορά την Ελλάδα και τους Ελληνες σήμερα; Μπορούμε να πούμε πώς θα χτίσουμε μαζί τη μεσαία τάξη; Πώς θα απελευθερώσουμε την ελληνική δημιουργία; Τα κόμματα οφείλουν να έχουν δημοκρατικές διαδικασίες που οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε. Ολοι. Εφόσον λειτουργεί η δημοκρατία, υπάρχει πάντα λύση. Κι αυτό αφορά και το ΚΙΝΑΛ και το ΠΑΣΟΚ. Αργά ή γρήγορα και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει το ίδιο θέμα.
Τι απαντάτε σε όσους σας αποδίδουν προσωπική στρατηγική και φιλοδοξία να ηγηθείτε του χώρου;
Θα το υποπτευόμουν και εγώ αν ξαφνικά κάποιος εμφανιζόταν και τα έλεγε αυτά από το πουθενά. Ομως τα λέω από την ημέρα που εκφράστηκε η πρώτη ιδέα της Ελιάς. Τα ξαναείπα και για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και για το ΚΙΝΑΛ. Τα ίδια έλεγα ακόμα και όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ίδρυσε το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών. Τα λέω γιατί τα πιστεύω. Δεν έχω απλώς εμμονή με αρχές, αξίες και δημοκρατικές διαδικασίες. Πιστεύω ότι όταν τα κόμματα τούς γυρίζουν την πλάτη το πληρώνουν ακριβά. Σε όσους, λοιπόν, τα λένε αυτά απαντώ: «Ξυπνήστε διότι έχετε χάσει την μπάλα. Βγείτε από τον μικρόκοσμό σας διότι οι εξελίξεις σάς έχουν αφήσει πίσω».
Παραδεχτήκατε πρόσφατα ότι κάποια κόμματα έκαναν τον κύκλο τους. Θεωρείτε ότι αν γίνει ένα ουσιαστικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκλέγοντας γραμματέα και όργανα, θα αλλάξει κάτι;
Πιστεύω ότι εφόσον ο/η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκλέγεται από τη βάση, θα πρέπει και τα όργανά του να εκλέγονται από τη βάση, ώστε να έχουν αντίστοιχη πολιτική νομιμοποίηση. Αυτό απαιτεί και η δημοκρατία. Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Κάθε ουσιαστική και δημοκρατική συζήτηση που αφορά την ουσία της πολιτικής έχει τη δυνατότητα να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Η πολιτική φοβικότητα, τα στρογγυλέματα με την ελπίδα να μη δυσαρεστήσουμε, η αφοσίωση στην πολιτική της ατάκας δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε.
Πρέπει να συνεργαστεί κάποια στιγμή το ΚΙΝΑΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ συγκροτώντας έναν προοδευτικό πόλο απέναντι στη ΝΔ, έστω και αν ο βασικός κορμός αυτού του φορέα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ούτε το ΚΙΝΑΛ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν σήμερα το όραμα του χώρου για την Ελλάδα. Το ένα κόμμα προσπαθεί να συνέλθει από τον απόηχο της αποτυχίας της «στρατηγικής των προσωπικοτήτων» που λέγαμε πριν. Το άλλο δεν ξέρει πού να βρει όραμα, μιας που ήρθε στην εξουσία ως αντιμνημονιακή λύση και απέτυχε. Εχουμε όλοι δουλειά μπροστά μας μας και δεν είναι καθόλου κακό να την κάνουμε διακριτά. Μακριά και αγαπημένοι.