Η Ελλάδα, η πανάρχαια και πολύπαθη πατρίδα μας, γέννησε αμέτρητους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες κατά τις χιλιετίες της ύπαρξής της, αλλά και πολλούς, πάμπολλους θα έλεγα συγκριτικά με τον πληθυσμό της, προδότες.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι τεσσάρων αιώνων υποδούλωση στους Οθωμανούς επηρέασε τον χαρακτήρα του Έλληνα και, ως ένα σημείο, τον διέφθειρε. Έστω κι αν κάποιος δεχόταν αυτή την άποψη, πώς θα μπορούσε να εξηγήσει τους προδότες των αρχαίων χρόνων;
Από τον Εφιάλτη μέχρι το Δημάρατο κι από την Θαργηλία μέχρι τους μοναχούς της Κωνσταντινούπολης, από τον Πήλιο Γούση μέχρι το Νενέκο, κι από τον Γεώργιο Πούλο μέχρι τους προδότες της επταετίας και της Κύπρου, μεσολάβησαν χιλιάδες προδότες από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Προδότες με πολιτικά ρούχα, με στρατιωτικές στολές, ακόμη και με ράσα. Άτομα της πολιτικής ζωής του τόπου, παρασημοφορημένοι αξιωματικοί και χλιδάτοι αρχιερείς έδρασαν και εγκλημάτησαν σε βάρος της πατρίδας, των συμπατριωτών τους και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ιστορία διδάσκει, λένε μερικοί. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, λένε άλλοι. Ναι, η ιστορία πρέπει να διδάσκει, αλλά, δυστυχώς, θα συμφωνήσω με τους δεύτερους, ότι η ιστορία επαναλμβάνεται, απλά αλλάζουν οι συνθήκες, ο χρόνος και η μορφή συντέλεσης της προδοσίας και των εγκλημάτων. Σε τί, άλλωστε, ουσιαστικά διαφέρουν οι καταδότες των Περσικών πολέμων από τους καταδότες του Βυζαντίου, της Ελληνικής Επανάστασης, της γερμανικής κατοχής, της Κύπρου; Απλά, οι αποδέκτες της προδοσίας, οι εκάστοτε εχθροί, είναι διαφορετικοί, ενώ η κατάπτυστη πράξη παραμένει ίδια.
Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς, λέει μια θυμόσοφη ρήση. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι μπορεί να μην δοξάζεται τελικά ο προδότης, μπορεί να περιφρονηθεί ή να τιμωρηθεί κάποτε, αλλά το έγκλημα που διέπραξε δεν επανορθώνεται. Η ζημιά, μικρή ή μεγάλη, δεν ξεγίνεται.
Ο προδότης καταπατά την υποχρέωσή του να φροντίζει για το καλό της πατρίδας και των συνανθρώπων του, εφόσον βέβαια η πατρίδα του σέβεται την κυριαρχία άλλων χωρών καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο προδότης δίνει όρκο στον εχθρό, όχι μόνο της δικής του πατρίδας αλλά και άλλων εύνομων κρατών.
Υπάρχουν, ωστόσο, και άνθρωποι που κατηγορήθηκαν ως προδότες, αλλά δεν ήταν. Κάθε άλλο, μάλιστα. Υπήρξαν πατριώτες, έντιμοι πολίτες, με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά, αλλά έπεσαν θύματα συκοφαντίας. Στην προκειμένη περίπτωση, η προδοσία έγινε από εκείνους που τους κατηγόρησαν για οιονδήποτε λόγο.
Ως προδότες αντιμετωπίστηκαν, ακόμη, έντιμοι πολίτες και φλογεροί αγωνιστές της ελευθερίας από ασυνείδητα άτομα και το επίσημο διεφθαρμένο κράτος, που τους κατέτρεξε, εκτόπισε, βασάνισε η/και θανάτωσε σε διάφορες φάσεις της ιστορίας μας. Ας θυμηθούμε τους πάμπολλους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, της Εθνικής Αντίστασης, της αντιδικτατορικής περιόδου, που καταδιώχθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν αλλά και φονεύθηκαν. Όλοι θύματα της μισαλλόδοξης πολιτικής των προδοτών του Έθνους.
Προδοσία, όμως, πράττουν κι εκείνοι που επιβουλεύονται τις προσπάθειες της χώρας τους να ορθοποδήσει και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των συμπολιτών τους. Η προδοσία αυτή χτυπάει τη βάση της κοινωνίας. Έχουμε πολιτικούς που, προκειμένου να ικανοποιήσουν προσωπικά και κομματικά τους συμφέροντα, δεν διστάζουν να συμμαχήσουν με ηγέτες η οικονομικούς παράγοντες ξένων κρατών, προκειμένου να ρίξουν τη νόμιμη κυβέρνηση της πατρίδας τους και με δόλιο τρόπο να αναρριχηθούν οι ίδιοι στην κορυφή. Έχουμε πρόσφατα παραδείγματα…
Προδοσία, ακόμη, είναι η απάτη. Όταν αήθεις πολιτικοί, για ίδιον συμφέρον, εξαπατούν συνειδητά τον λαό της πατρίδας τους, για να κάνουν κυβιστήσεις αμέσως μετά την αρπαγή της εξουσίας και να προσπαθούν με επικοινωνιακα μέσα να καλύψουν τη δολιότητα ή την ανεπάρκειά τους. Αυτοί μπορεί να κάνουν στην πατρίδα τους πολύ περισσότερη ζημιά (οικονομική, πολιτιστική, ηθική) από τους κουκουλοφόρους της Κατοχής. Ασυνείδητοι; Ναι. Ταγματασφαλίτες; Όχι. Απλά πολιτικοί απατεώνες…
H Αγγελική Καμπούρη είναι φιλόλογος-γλωσσολόγος
