Η αχίλλειος πτέρνα της Χαριλάου Τρικούπη είναι μέσα στις αποσκευές της επανόδου του πράσινου ήλιου που μυρίζουν παρελθόν. Δεν έχει πείσει τον κόσμο ότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι «άλλο» κόμμα ούτε ότι έχει αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης και καθαρό λόγο στις δεσμεύσεις του. Τι μένει; Η Χαριλάου Τρικούπη ρίχνει όλο το βάρος της στην προβολή του προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος θεωρούν ότι έχει πέραση στον κόσμο. Χτίζει συστηματικά το αρχηγικό προφίλ του νέου ηγέτη και ταυτόχρονα επιδιώκει να κατεβαίνει όλο και πιο συχνά στις γειτονιές της Αττικής και σε πόλεις της περιφέρειας, ενώ το χαρτί της «πρωθυπουργισιμότητας» του Ν. Ανδρουλάκη πέφτει συνεχώς στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου.
Παράλληλα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, η υπερπροβολή των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ και η παρουσία των πρώην προέδρων Κώστα Σημίτη και Ευάγγελου Βενιζέλου και προσώπων που θεωρούνται φίλα προσκείμενα στην αντιΣΥΡΙΖΑ τάση στο συνέδριο απώθησαν τμήμα ψηφοφόρων από τον χώρο της λεγόμενης αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Αντιδεξιά αντανακλαστικά έχουν αναπτυχθεί και λόγω της κυβερνητικής πολιτικής για την ακρίβεια, της ενεργειακής κρίσης, των εθνικών ζητημάτων και στελέχη, κυρίως εκ των παπανδρεϊκών, δυσανασχετούν από καιρό για τα φιλοΝΔ «βαρίδια».
Σε όλα αυτά προστέθηκαν και οι συνεχιζόμενες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Novartis και η επανεμφάνιση της υπόθεσης στην ειδησεογραφία με εμπλοκή του ονόματος του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου.
Ετσι, δεν είναι τυχαίο ότι ο Ν. Ανδρουλάκης επιδιώκει να αναστρέφει παγιωμένες απόψεις στην κοινή γνώμη για αρνητικές πλευρές του παλιού ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί να βγει από το κάδρο των ευθυνών, ως εκπρόσωπος της νέας γενιάς και ηγέτης που φέρνει νέα πολιτικά ήθη. Γι’ αυτό προβάλλει π.χ. ότι τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ τα βρήκε, αλλά σήμερα, όπως λέει συνεχώς, «τα ρυθμίσαμε τα δάνεια με κριτήρια αγοράς χωρίς ειδικές κατηγορίες», ή δείχνει κατανόηση σε όσους απομακρύνθηκαν από το ΠΑΣΟΚ βλέποντας συμπεριφορές καθεστωτισμού, πελατειακά δίκτυα, αστοχίες πολιτικών επιλογών, νέες ανισότητες. Τους καλεί στο νέο ΠΑΣΟΚ, στόχος του οποίου, όπως σημείωσε πρόσφατα, είναι να δημιουργήσει ισχυρή κυβερνητική δύναμη, τη δημοκρατική παράταξη απέναντι στη Δεξιά και τη ΝΔ, και η επιλογή αυτή να μη μοιάζει σε τίποτε με τη διακυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, επειδή «αν μοιάζει, η χώρα δεν θα γυρίσει σελίδα».
Παράλληλα, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Δημήτρης Μάντζος με μπαράζ δηλώσεών του φέρνει στο προσκήνιο κοινωνικοοικονομικά ζητήματα με επίθεση στην αναποτελεσματική πολιτική της ΝΔ (ακρίβεια, ενεργειακή κρίση, ασφυξία δημοσιονομικού χώρου). Η επίθεση στην Κουμουνδούρου δεν έχει σταματήσει, αλλά γίνεται πιο στοχευμένα κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Οι μετεκλογικές πιρουέτες
Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι για τις μετεκλογικές εξελίξεις η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη προβάλλει τη σταθερότητα, αλλά με όρους προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ κομμάτων, αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Φωνάζει «όχι στο παιχνίδι με τις καρέκλες» και υπόσχεται να κρατήσει τις δεσμεύσεις της, στις οποίες περιλαμβάνεται και το «ούτε με Μητσοτάκη ούτε με Τσίπρα». Επομένως φέρνει τη συζήτηση στο δίλημμα «σταθερότητα με πολιτικές ή αστάθεια με επιμονή σε πρόσωπα», κάνοντας ελιγμό για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Οπότε το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ μόνο στην περίπτωση αυτοδυναμίας θέτει ως θεσμικά σωστό και ηθικά δίκαιο να είναι πρωθυπουργός ο επικεφαλής του κόμματος που κέρδισε αυτοδυναμία. Στις άλλες περιπτώσεις όλα είναι ανοιχτά.
Η εκλογή του νέου Πολιτικού Συμβουλίου και η ανάδειξη ως γραμματέα του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ του Ανδρέα Σπυρόπουλου, στενού συνεργάτη του Ν. Ανδρουλάκη, εφάπτονται στον κύκλο της ανασυγκρότησης των εσωκομματικών οργάνων μετά την ανάδειξη μελών στις τοπικές – νομαρχιακές οργανώσεις και στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή. Το Πολιτικό Συμβούλιο σύμφωνα με το καταστατικό (πρόσφατα έγιναν αλλαγές) έχει 31 εκλεγμένα μέλη. Πέρα από τα αιρετά μέλη, εκ της θέσεώς τους συμμετέχουν ο Ν. Ανδρουλάκης, ο νέος γραμματέας του κόμματος, οι Μιχάλης Κατρίνης και Ευαγγελία Λιακούλη (πρόεδρος και γραμματέας κοινοβουλευτικής ομάδας αντίστοιχα) και ο Γιώργος Παπανδρέου (πρώην πρωθυπουργός και εν ενεργεία βουλευτής).
Η μέρα της μαρμότας
Πρακτικά, μετά το συνέδριο η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη επιδιώκει να πορευτεί εστιάζοντας στις εκλογικές αναμετρήσεις, τόσο στις εθνικές κάλπες όσο και στις τοπικές (δήμοι και περιφέρειες). Το πλαίσιο που τέθηκε στο συνέδριο ως προς το ιδεολογικό στίγμα του κόμματος είναι ότι βασικός πολιτικός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι η συντήρηση και εκφραστής της η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παράλληλα, τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ θέτουν απέναντί τους τον λαϊκισμό, όπως εκφράστηκε, κατά την άποψή τους, στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ετσι, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ θέτει ως στόχους της επόμενης μέρας:
• Να διατηρηθεί με νύχια και με δόντια η εσωκομματική ενότητα.
• Να αποτυπωθεί και στα ψηφοδέλτια των βουλευτικών εκλογών η ανανέωση, όπως έγινε και με το στελεχιακό δυναμικό στα κομματικά όργανα.
• Να αυξηθεί η δραστηριότητα όλου του κομματικού μηχανισμού σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο, με εκδηλώσεις αλλά και συνελεύσεις με τη συμμετοχή μελών και φίλων, ώστε να πειστεί ο κόσμος ότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έχει προγραμματικές θέσεις για τη διακυβέρνηση.
• Να ενταθούν οι παρεμβάσεις, μέσω των νέων τοπικών και νομαρχιακών οργανώσεων, για καθημερινά προβλήματα και τοπικά ζητήματα, αλλά και σε εθνικό επίπεδο.
• Να τονωθεί η εμπιστοσύνη στις δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.
• Να ενισχυθεί και αναδειχθεί η συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
• Να ανασυγκροτηθούν οι οργανώσεις νεολαίας και φοιτητών και να αυξηθούν οι δυνάμεις τους.
