Τον φιλόδοξο στόχο να ηγεμονεύσει στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού φιλελευθερισμού, το Κίνημα Αλλαγής, ως κυβερνώσα δύναμη, στην Ελλάδα, θέτει στο συνέδριό του το ΠΑΣΟΚ.
Η δεξαμενή της Κεντροαριστεράς είναι στενή για τις επιδιώξεις της ηγετικής ομάδας στην Χαριλάου Τρικούπη που προτάσσει ως μείζον το να ξαναγίνει ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, στη μετεξέλιξή του, πλειοψηφικό ρεύμα. Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά έχει βάλει πλώρη για να συναντήσει η «Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη» ευρύτερο ακροατήριο, τη νέα κοινωνική πλειοψηφία της…κοινής λογικής (που λέει σε μια εκδοχή του, και ο πολιτικός φιλελευθερισμός) η οποία δημιουργήθηκε, σύμφωνα με τις αναλύσεις της ηγετικής ομάδας, με καταλύτη την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Κρατά ως ρητορική την κεντροαριστερή ΠαΣοΚική παράδοση, αλλά επιδιώκει να την υπερβεί, προς μια «σύγχρονη κυβερνώσα κεντροαριστερά», με ένα νέο «πράσινο συμβόλαιο» προς την ελληνική κοινωνία. Θέλοντας να καλύψει το χώρο ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στρίβει λίγο το τιμόνι πιο δεξιά, όπως θα λέγαμε με σχηματικούς όρους της πολιτικής γεωγραφίας, προσεγγίζοντας το μεταρρυθμιστικό κέντρο (ελλείψει πια και «Ποταμιού»), που χωρά σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, οικολόγους, κεντρώους δημοκράτες, πολιτικά φιλελεύθερους…
Η Φώφη Γεννηματά ψάχνει τρόπο και οργανωτικά να διευρύνει την εμβέλειά του Κινήματος Αλλαγής , απαντώντας έτσι στην εμπεδωμένη απαίτηση της βάσης του κόμματος ότι δεν θέλει να είναι «φτωχός συγγενής του αδιέξοδου δικομματισμού». Τάσσεται απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά δεν αποφεύγει, υπό την πίεση αντίρροπων εσωκομματικά δυνάμεων (στελέχη που ζητούν σαφή προσανατολισμό, άλλα δεξιόστροφα, άλλα αριστερόστροφα) να κυνηγά ισορροπίες.
Όμως η ιστορία έχει δείξει ότι οι τεχνηέντως, μεσοβέζικες , τεχνηέντως, εκδοχές πολιτικής τοποθέτησης , ενισχύουν , σε κρίσιμες περιόδους, τον κίνδυνο για μπατάρισμα προς τα δεξιά. Και μάλιστα με δεδομένο ότι η οικονομική πολιτική της επιχειρηματικής αποθέωσης που διέπει και το Κίνημα Αλλαγής κάνει την όποια διατήρηση της ρότας στο μεταρρυθμιστικό κέντρο, να προδιαγράφεται φαλκιδευμένη από την οικονομική πλευρά του φιλελευθερισμού- που εξουδετερώνει μοιραία τις άλλες πτέρυγες της πολιτικής βεντάλιας της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και τα προτάγματα ακόμα κι αυτού του πολιτικού φιλελευθερισμού (περί κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων).
Η οργανωτική ανασυγκρότηση τίθεται στην αιχμή του δόρατος, ώστε το Κίνημα Αλλαγής να αποτελέσει ένα νέο υπόδειγμα παράταξης («Κόμμα-Σύγχρονος θεσμός»), ως σχηματισμός «αυτεξούσιων και ενεργών πολιτών», όπως σημειώνεται στο σχέδιο διακήρυξης στο συνέδριο, και ως «πολυτασικό ρεύμα στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού φιλελευθερισμού». Το ενδιαφέρον είναι ακριβώς ότι διευρύνει την στόχευσή του, πέραν της κεντροαριστεράς, του χώρου στον οποίο, όπως σημειώνεται από την Χαριλάου Τρικούπη, γεννήθηκε και στέριωσε ως πολιτική δύναμη το ΠΑΣΟΚ.
Εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Κώστας Σκανδαλίδης υπογράφει στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Σχέδιο Διακήρυξης «για την πορεία της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης». Χρησιμοποιεί μάλιστα την έκφραση «νέα έφοδος στο μέλλον», για να δώσει το σήμα ότι η παράταξη χρειάζεται ένα άλμα που θα καταστήσει στις νέες συνθήκες το Κίνημα Αλλαγής «εν δυνάμει πλειοψηφικό πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα».
Η συζήτηση που προτείνεται από τη Χαριλάου Τρικούπη να ανοίξει , τίθεται ως κρίσιμο δίλημμα : αν ο χώρος αυτός θα αναγεννηθεί ως «Κίνημα της νέας Αλλαγής» ή θα παραμείνει χώρος λεηλασίας στελεχών, ιδεών και προγραμμάτων.
Η Χαριλάου Τρικούπη εμφανίζει τις αλλαγές που έρχονται ως ανάγκη για μια παράταξη «με σύγχρονες δομές και όργανα δημοκρατικά εκλεγμένα από τη βάση ως τη κορυφή». Γλυκαίνει το «χάπι» της οργανωτικής διάλυσης του ΠΑΣΟΚ , με την αναφορά ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει τον ιστορικό ρόλο να είναι συνεχώς, με την καθοριστική παρουσία του, ο εμβρυουλκός της νέας οργάνωσης, η κινητήρια δύναμή της».
Είναι χαρακτηριστικό ότι με δεδομένο ότι υπάρχουν διαφορετικές φωνές και έντονες εσωκομματικές αντιθέσεις , στο κείμενο της πολιτικής διακήρυξης γίνεται μνεία στο ότι οι προηγούμενες αποφάσεις για την αυτοδύναμη στρατηγική, την αυτόνομη πορεία, την σοσιαλδημοκρατική φυσιογνωμία, «τον πολιτικό χώρο που εκφραζόμαστε στην ευρεία Κεντροαριστερά, σε κάθε βήμα υπήρξαν ομόφωνες». Τονίζεται ότι αυτό καθορίστηκε «με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ στη πρώτη γραμμή ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις σε κάποιες τακτικές επιλογές». Θέτει όμως το επόμενο επίδικο για να περάσει σε άλλη…πίστα, μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Το άλμα μιας νέας οργανωτικής συγκρότησης που θα υπηρετήσει το νέο όραμα για το Κίνημα Αλλαγής «ως μια Ανοιχτή Πολιτική Κοινότητα» μέσα από την οποία συμμετέχουν, εκφράζονται και συντίθενται όλες οι προοδευτικές τάσεις, κινήσεις, δυνάμεις.
Οι οργανωτικές αλλαγές, οι νέοι όροι συμμετοχής και εγγραφής μελών κρίνεται ότι διαμορφώνει ευελιξία και ανατροφοδοτεί πολιτικά το στόχο διεύρυνσης της παράταξης. Με το νέο κομματικό σχήμα που οραματίζεται η Χαριλάου Τρικούπη, το Κίνημα Αλλαγής ανοίγεται προς μεγάλα ακροατήρια αλλά και διαμορφώνει νέο πλαίσιο πολιτικού διαλόγου και συμμετοχής. «Εδώ συναντώνται οι σοσιαλιστές, οι σοσιαλδημοκράτες, οι οικολόγοι, οι κεντρώοι δημοκράτες, οι πολιτικά φιλελεύθεροι. Εδώ βρίσκουν βήμα οι ακτιβιστές, οι φεμινιστές, οι μετανάστες, τα άτομα με αναπηρία, οι εθελοντές και κυρίως οι νέες και οι νέοι. Εδώ βρίσκουν ανταπόκριση κινήματα, τάσεις ρεύματα προοδευτικών ιδεών, μεταρρυθμιστικές προτάσεις, καινοτόμες πρωτοβουλίες. Ομαδοποιούνται σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και την εξειδικευμένη δράση τους. Αυτοοργανώνονται και αυτενεργούν σύμφωνα με τις δομές και τα πρότυπα που επιλέγουν», σημειώνεται χαρακτηριστικά . Και κάτι ακόμα: «Επικοινωνούν προς κάθε κατεύθυνση με τα μέσα που διαθέτει η σύγχρονη επικοινωνία και τεχνολογία. Όλοι βρίσκουν έκφραση και εκπροσώπηση. Όλοι έχουν βήμα και λόγο συμμετοχής. Όλοι έχουν δικαίωμα στις αποφάσεις είτε για πρόσωπα, είτε για πολιτικές».
Σύμφωνα το σχέδιο πολιτικής διακήρυξης, η παράταξη με τη νέα οργανωτική της δομή απευθύνεται στη νέα γενιά , στα δυναμικά και παραγωγικά στρώματα του πληθυσμού, στις δυνάμεις της εργασίας και της διανόησης, στους σημερινούς μη προνομιούχους, «μετασχηματίζοντας τη συμμετοχή και τη δράση τους σε δύναμη προοδευτικής διακυβέρνησης και νέας Αλλαγής».
Όπως σημειώνεται στο σχέδιο της πολιτικής διακήρυξης «όσοι είμαστε εδώ σήμερα έχουμε ισχυρή πεποίθηση ότι μπορούμε το δρόμο μιας νέας συλλογικής προσπάθειας και να τον βρούμε και να τον περπατήσουμε, οικοδομώντας τη νέα ενότητα και τη μαχητική πρωτοπορία του χώρου, της μεγάλης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης».
