Πνοή σε ένα από τα μεγαλύτερα έργα του Παρισιού, το σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας και σημείο συνάντησης των «εραστών»
, θα δώσει η απόφαση της δημάρχου Αν Ινταλγκό για την ανακαίνιση του Πύργου του Άιφελ, σε μία προσπάθεια να διεκδικήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, τους οποίους διεκδικούν και άλλες πόλεις όπως το Λος Άντζελες και η Βουδαπέστη. Η απόφαση θα ληφθεί τον Σεπτέμβριο του 2017, ενώ το Παρίσι έχει θέσει υποψηφιότητα και για την οργάνωση της World Expo 2025, μαζί με το Μάντσεστερ και την Οσάκα.
Το φιλόδοξο αυτό σχέδιο αναμένεται να στοιχίσει περίπου 317 εκατ ευρώ, οι εργασίες θα διαρκέσουν 15 χρόνια και θα περιλαμβάνουν τη βελτίωση των χώρων υποδοχής, όπως των ταμείων και των ανελκυστήρων, την αναβάθμιση της ασφάλειας λόγω του φόβου τρομοκρατικών επιθέσεων στα αξιοθέατα του Παρισιού, καθώς και ριζικές αλλαγές στον φωτισμό.
Το «σήμα κατατεθέν» του Παρισιού επισκέπτονται κάθε χρόνο πάνω από 7 εκατ. τουρίστες, με ετήσια έσοδα 82 εκατ. ευρώ. Όπως έγραψε η δήμαρχος της πόλης Αν Ινταλγκό στο Twitter: “Ακούω ότι το Παρίσι έχει χάσει τη λάμψη και την ελκυστικότητά του και αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι Παριζιάνοι μπορούν να αναδείξουν την πόλη τους, χωρίς να καταστρέψουν την ιστορία τους”.
Όσοι έχουν πάει στο Παρίσι, αλλά και ακόμα και αυτοί που το έχουν δει μόνο σε φωτογραφίες ή σε ταινίες, θεωρούν τον Πύργο του Άιφελ σύμβολο του έρωτα και του ρομαντισμού, αναπόσπαστο κομμάτι της γαλλικής πρωτεύουσας. Αυτός μάλιστα που τον οραματίσθηκε, τον σχεδίασε και τον κατασκεύασε, ο μηχανικός Γκουστάβ Άιφελ, αρχικά τον είχε παρομοιάσει με τις πυραμίδες, ενώ είχε προβλέψει από την αρχή ότι θα γίνει το αγαπημένο αξιοθέατο τόσο των Παριζιάνων, όσο και των επισκεπτών της πόλης.
Και έτσι ακριβώς έγινε! Με κάποιες δυσκολίες φυσικά! Όταν ολοκληρώθηκαν τα έργα ο Πύργος του Άιφελ αποτελούσε το ψηλότερο κτήριο που κατασκευάστηκε από άνθρωπο, ξεπερνώντας το μνημείο της Ουάσινγκτον, ενώ κράτησε αυτό τον τίτλο για τέσσερις δεκαετίες. Σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα ο Πύργος έζησε στιγμές «δόξας», ενώ το 2000, με την αρχή του Μιλένιουμ, προστέθηκαν περίπου 20.000 λαμπτήρες, με αποτέλεσμα να φωτίζεται μοναδικά κάθε βράδι σε όλο το Παρίσι.
Ο Πύργος του Άιφελ ολοκληρώθηκε στις 31 Μαρτίου του 1889 και ο δημιουργός του, Γκουστάβ Άιφελ, τον είχε σχεδιάσει για τον εορτασμό της 100ής επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Στα εγκαίνιά του ο Άιφελ δεν αποκάλυψε σε κανέναν ότι είχε δημιουργήσει ένα μικρό προσωπικό διαμέρισμα στην κορυφή του Πύργου. Το διαμέρισμα βρίσκεται στο τρίτο επίπεδο του Πύργου, με ταπετσαρίες και ακριβά για την εποχή τους έπιπλα και ένα πιάνο. Ο Άιφελ υποδεχόταν εκεί εκλεκτούς καλεσμένους, όπως τον εφευρέτη Τόμας Έντισον. Οι πόρτες του διαμερίσματος άνοιξαν τα τελευταία χρόνια στο κοινό, το οποίο μπορεί να θαυμάσει το μυστικό διαμέρισμα του Πύργου του Άιφελ και τα δυο κέρινα ομοιώματα του Άιφελ και του Έντισον. Στην αρχή οι Γάλλοι δεν ήταν ιδιαίτερα θετικοί με αυτή την περίεργη κατασκευή. Αρχιτέκτονες και διανοούμενοι της εποχής όπως οι Σαρλ Γκουνό και Αλέξανδρος Δουμάς, υπέγραψαν ένα κείμενο διαμαρτυρίας αποκαλώντας τον Πύργο άχρηστο και τερατώδη.
Στη διάρκεια του Α’ Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, από την κορυφή του στέλνονταν ειδικά σήματα, που κατεύθυναν τα γαλλικά στρατεύματα στην πρώτη γραμμή.
Ο Πύργος ήταν προγραμματισμένο να κατεδαφισθεί έπειτα από 20 χρόνια και η περιοχή να επιστραφεί στην πόλη του Παρισιού. Αυτό όμως κατέστη αδύνατον, λόγω του τεράστιου μεγέθους του, αλλά και για τον λόγο ότι χρησίμευε για την επικοινωνία στο Παρίσι από το 1909. Ήδη από το 1910 η διεθνής Υπηρεσία Ώρας τον χρησιμοποιούσε για ραδιοφωνικές εκπομπές και ως παρατηρητήριο.
Πηγές: Le Monde, Le Figaro
