Παρέμβαση της συντρόφου του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, Μαϊτέ Πεϊνώ, με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει για τις συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές την περίοδο της πανδημίας.
«Ως σύντροφος του Αλέκου Γιωτόπουλου (76 ετών), κρατούμενου επί 17 χρόνια και 10 μήνες, πέντε χρόνια στην πτέρυγα Ε των φυλακών Κορυδαλλού, μπορώ να βεβαιώσω ότι η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές, ήταν και παραμένει ζοφερή για όλους τους κρατούμενους», τονίζει μεταξύ άλλων.
«Από τις 3 Μαρτίου έχουν διακοπεί τα επισκεπτήρια συγγενών και δικηγόρων, ενώ έχουν σταματήσει και οι άδειες εξόδου. Επί δυο μήνες, οι συνθήκες ζωής αυτών των ανθρώπων, δεν είχαν θέση στην καθημερινή ενημέρωση του Υπουργείου Υγείας, παρά μόνο σαν «υγειονομική βόμβα» για την «κοινότητα». Όπως ακριβώς και οι μετανάστες ή οι άστεγοι», αναφέρει.
«Τώρα ανακαλύπτουμε επίσης, ότι παραβιάζονται βασικά δικαιώματα των κρατουμένων, όπως είναι το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Τώρα ανακαλύπτουμε ότι ο κανόνας είναι ο σωφρονισμός να αποτελεί επέκταση της ποινής, με εκδικητικές μεταγωγές που συνεχίζονται χωρίς τέλος, με στέρηση δικαιωμάτων, με παραβίαση βασικών διατάξεων της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Έχοντας ζήσει από κοντά το σύστημα αυτό επί σχεδόν 18 χρόνια, πιστεύω ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό να βλέπουμε σήμερα ένα μέρος μόνο αυτής της πραγματικότητας. Στην περίπτωση του Αλέκου Γιωτόπουλου, που εκτίει ποινή ισοβίων και έχει συμπληρώσει προ πολλού τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος, για την αποφυλάκιση του λόγω ηλικίας, οι παραπάνω παραβιάσεις, ήταν και είναι η μόνη πραγματικότητα», υπογραμμίζει.
Αναλυτικά η επιστολή της Μαϊτέ Πεϊνώ:
Τις τελευταίες μέρες, άρχισε ξαφνικά να γίνεται λόγος για την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές την περίοδο των μέτρων για την προστασία από τον κορονοϊό. Με αφορμή την τελευταία υπόθεση του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη και το δίκαιο αίτημά του, θέλω να δηλώσω ότι συνυπογράφω κάθε έκκληση, ή αίτημα που δημοσιεύτηκε όλες αυτές τις μέρες, είτε προέρχεται από τους ίδιους του κρατούμενους οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες στις φυλακές, είτε από τους συγγενείς τους, είτε από οργανώσεις ή ενώσεις που εκφράζουν τον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όμως φοβάμαι ότι για μια ακόμη φορά ανακαλύπτουμε κάτι που αποτελεί «κανονικότητα» εδώ και χρόνια, όχι μόνο αυτή την στιγμή, που με αφορμή την πανδημία, αρχίζει να γίνεται λόγος για τα δικαιώματα και την προστασία των κρατουμένων, όπως επίσης των μεταναστών, και των αστέγων.
Μια Δημοκρατία που σέβεται τις αρχές της, θα έπρεπε να προστατέψει αποτελεσματικά αυτούς ακριβώς που είναι ολοκληρωτικά ευάλωτοι, καθώς η δική τους ζωή βρίσκεται πρωτίστως σε κίνδυνο.
Ως σύντροφος του Αλέκου Γιωτόπουλου (76 ετών), κρατούμενου επί 17 χρόνια και 10 μήνες, πέντε χρόνια στην πτέρυγα Ε των φυλακών Κορυδαλλού, μπορώ να βεβαιώσω ότι η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές, ήταν και παραμένει ζοφερή για όλους τους κρατούμενους. Κάποιες πλευρές αυτής κατάστασης, διαπιστώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο, όχι μια επιστολή απόγνωσης βαρυποινιτών, αλλά η ίδια η Επιτροπή για Πρόληψη των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης με Έκθεσή της που δόθηκε πριν λίγες μέρες στην δημοσιότητα, εν μέσω των μέτρων για την πανδημία. Αντίθετα με ό,τι δηλώνει η Κυβέρνηση, η οποία δεν τόλμησε καν να επιτρέψει την αποσυμφόρηση των φυλακών με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, θέλω να διαβεβαιώσω ότι κανένα σοβαρό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των κρατουμένων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση υγείας λόγω ακριβώς των ίδιων αυτών απαράδεκτων συνθηκών κράτησης, με υποκείμενα νοσήματα, υπερήλικες. Μπορώ να βεβαιώσω, ότι όλο αυτό το διάστημα των σχεδόν δυο μηνών που «μείναμε σπίτι για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας», οι κρατούμενοι βρέθηκαν στο έλεος μια πιθανής διασποράς του ιού, με ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Στην πτέρυγα Ε, υπάρχουν 10 θάλαμοι, στους 9 από τους οποίους κρατούνται 15 άτομα ανά θάλαμο και σε έναν, 26 άτομα. Σε κάθε θάλαμο υπάρχουν μόνο δυο νιπτήρες. Όλα τα παραπάνω παραβιάζουν κατάφωρα τον Σωφρονιστικό Κώδικα και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, που προβλέπουν μέχρι 6 άτομα ανά θάλαμο.
Από τις 3 Μαρτίου έχουν διακοπεί τα επισκεπτήρια συγγενών και δικηγόρων, ενώ έχουν σταματήσει και οι άδειες εξόδου. Επί δυο μήνες, οι συνθήκες ζωής αυτών των ανθρώπων, δεν είχαν θέση στην καθημερινή ενημέρωση του Υπουργείου Υγείας, παρά μόνο σαν «υγειονομική βόμβα» για την «κοινότητα». Όπως ακριβώς και οι μετανάστες ή οι άστεγοι.
Τώρα ανακαλύπτουμε επίσης, ότι παραβιάζονται βασικά δικαιώματα των κρατουμένων, όπως είναι το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Τώρα ανακαλύπτουμε ότι ο κανόνας είναι ο σωφρονισμός να αποτελεί επέκταση της ποινής, με εκδικητικές μεταγωγές που συνεχίζονται χωρίς τέλος, με στέρηση δικαιωμάτων, με παραβίαση βασικών διατάξεων της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Έχοντας ζήσει από κοντά το σύστημα αυτό επί σχεδόν 18 χρόνια, πιστεύω ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό να βλέπουμε σήμερα ένα μέρος μόνο αυτής της πραγματικότητας. Στην περίπτωση του Αλέκου Γιωτόπουλου, που εκτίει ποινή ισοβίων και έχει συμπληρώσει προ πολλού τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος, για την αποφυλάκιση του λόγω ηλικίας, οι παραπάνω παραβιάσεις, ήταν και είναι η μόνη πραγματικότητα.
Επί χρόνια, του έχουν απορρίψει οκτώ φορές αιτήματα για τακτικές άδειες. Για την τελευταία ένατη αίτηση που έκανε τον Οκτώβριο του 2019, δεν έχουν απαντήσει ακόμη μέχρι σήμερα, ενώ θα όφειλαν να απαντήσουν εντός δυο μηνών. Είναι σήμερα ο μόνος κρατούμενος που δεν έχει πάρει ούτε μια άδεια. Για χρόνια ολόκληρα, παρεμπόδισαν με εκδικητικότητα και με κάθε μέσον, το δικαίωμα του στην εκπαίδευση. Κι όμως κατάφερε να πάρει δυο πτυχία με σπουδές εξ αποστάσεως από Γαλλικό Πανεπιστήμιο και σήμερα έχει ολοκληρώσει Διδακτορική Διατριβή στα Μαθηματικά. Χωρίς πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, διαθέτοντας μόνο ελάχιστα βιβλία, μολύβι και χαρτί, και την αξιοπρέπεια του να αντιμετωπίσει μόνος, χωρίς καμιά υποστήριξη, την εχθρική στάσητης Διοίκησης της φυλακής.
Πριν περίπου ένα χρόνο, υπέγραψα με πολλούς άλλους πολίτες από την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στον τύπο, με τίτλο: «ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ;» (Εφημερίδα DOCUMENDO 9 Ιουνίου 2019).
Ένα χρόνο μετά, το ίδιο ερώτημα επανέρχεται επίμονα και ζητάει απάντηση. Για όλους όσους πιστεύουμε σε μια αληθινά δημοκρατική κοινωνία.
