Η αποκάλυψη των εγκλημάτων κατά των ιθαγενών συνταράσσει τη χώρα, προκαλώντας κρίση ιστορικής ταυτότητας.
Ένα διαρκές έγκλημα υπό την «αιγίδα» του καναδικού κράτους και της Καθολικής Εκκλησίας αποκαλύφθηκε στα τέλη Μαΐου. Ο Καναδάς ήρθε αντιμέτωπος με μια μακάβρια ανακάλυψη στο Κάμλουπς της Βρετανικής Κολομβίας, καθώς βρέθηκαν τα λείψανα 215 παιδιών σε σχολείο για εσώκλειστους ιθαγενείς.
Μερικές εβδομάδες αργότερα αποκαλύφθηκε σε αντίστοιχο σχολείο στο Σασκάτσουαν κοιμητήριο με 751 μνήματα χωρίς ονομαστικές πλάκες. Οι επικεφαλής των κοινοτήτων των ιθαγενών κάνουν λόγο ότι είναι πολύ περισσότερα τα θύματα του συστήματος της αναγκαστικής αφομοίωσής τους.
Ο Μάρεϊ Σινκλέρ, πρώην γερουσιαστής, ένας από τους πρώτους αυτόχθονες δικαστές στη χώρα και επικεφαλής της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης που μελέτησε τα σχολεία από το 2008 μέχρι το 2015, προειδοποίησε ότι οι «κεκαλυμμένες αλήθειες» των σχολείων είναι πιθανώς πολύ πιο τραγικές από ό,τι συνειδητοποιούν πολλοί Καναδοί – συμπεριλαμβανομένης της σκόπιμης δολοφονίας παιδιών από το σχολικό προσωπικό.
Δολοφονίες παιδιών από το σχολικό προσωπικό
«Πρέπει να μάθουμε ποιος πέθανε, πώς πέθανε, ποιος ήταν υπεύθυνος για τον θάνατό του ή τη φροντίδα του τη στιγμή που πέθανε» δήλωσε στον «Guardian» ο Σινκλέρ, μέλος του Πρώτου Έθνους των Πεγκούι. «Πρέπει να γνωρίζουμε γιατί δεν ενημερώθηκαν οι οικογένειες. Και πρέπει να γνωρίζουμε πού είναι θαμμένα τα παιδιά».
Τα 215 παιδιά που βρέθηκαν στο Κάμλουπς ήταν όλα μαθητές στο Εσώκλειστο Σχολείο «Ινδιάνων» της πόλης, το μεγαλύτερο ίδρυμα του συστήματος αφομοίωσης ιθαγενών. Λειτουργούσε από το 1890 μέχρι το 1978, υπό την αιγίδα της Καθολικής Εκκλησίας. Πενήντα από τα αποκαλυφθέντα παιδιά έχουν ταυτοποιηθεί, με τους θανάτους τους να υπολογίζονται μεταξύ του 1900 και του 1971.
Πολλοί πολίτες στον Καναδά βγήκαν εκτός εαυτού, για τους ιθαγενείς όμως δεν ήταν κάτι αναπάντεχο. Επί χρόνια υπήρχαν καταγγελίες για βία στα ιδρύματα αυτά, κανείς όμως δεν τους έπαιρνε στα σοβαρά.
Στόχος η εξαφάνιση κάθε πτυχής ιθαγενούς κουλτούρας
Τα σχολεία εσώκλειστων ιθαγενών ήταν ένα εκτεταμένο εκπαιδευτικό σύστημα που οργανώθηκε από την κυβέρνηση τη δεκαετία του 1880 και στελεχώθηκε από την εκκλησία. Σκοπός του ήταν η εκπαίδευση των παιδιών των ιθαγενών στις δυτικές και χριστιανικές αξίες για την ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην καναδική λευκή κοινωνία.
Το σύστημα εξανάγκασε περίπου 150.000 παιδιά να χωριστούν από την οικογένειά τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενώ τους απαγόρευε να αποδεχτούν την παράδοση των προγόνων τους ή να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα. Εάν οι κανόνες παραβιάζονταν, τα παιδιά υφίσταντο τρομερές τιμωρίες. Πολλοί επιζήσαντες κάνουν λόγο για συνθήκες τρομοκρατίας, ενώ δεν έλειπαν ούτε οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Το επίπεδο της εκπαίδευσης που παρείχαν ήταν χαμηλό, κατάλληλο μόνο για χειρωνακτικές εργασίες όπως η ξυλουργική και η γεωργία.
Ο αναγκαστικός αποχωρισμός των παιδιών από τις οικογένειες για γενεές επί γενεών είχε αποτέλεσμα να αποκοπούν από τη μητρική τους γλώσσα και την παράδοση. Από πολλούς θεωρείται ένα είδος πολιτισμικής γενοκτονίας, λόγω της σκόπιμης προσπάθειας της κυβέρνησης και της εκκλησίας να εξαφανίσουν κάθε πτυχή ιθαγενούς κουλτούρας.
Οι εκκλησίες που συμμετείχαν –Πρεσβυτεριανή, Αγγλικανική, Ρωμαιοκαθολική– έχουν αναγνωρίσει τον ρόλο τους σε ένα σύστημα που προσπαθούσε «να σκοτώσει τον Ινδιάνο μέσα στο παιδί». Τον Ιούνιο του 2008 η καναδική κυβέρνηση εξέδωσε επίσημη απολογία για τη ζημιά που προκάλεσε το εν λόγω σύστημα.
