Παρασκηνιακές μάχες για τον κατώτατο μισθό

Μες στις επόμενες δέκα ημέρες αναμένεται η κυβέρνηση να ανακοινώσει τις αποφάσεις της για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Την ίδια στιγμή διεξάγεται μια αδυσώπητη μάχη παρασκηνίου. Από τη μια συγκρούεται η επικοινωνιακή ανάγκη να τοποθετηθεί το 7 μπροστά από τον κατώτατο μισθό. Αυτό στην πράξη σημαίνει αύξηση 6% στις υφιστάμενες κατώτατες αποδοχές.

Αν σ’ αυτή την αύξηση προστεθεί το 2% του προηγούμενου Ιανουαρίου, τότε θα μιλάνε για αύξηση της τάξης του 8% μες στο 2022. Το λες ελάχιστο και ασπιρίνη για την αντιμετώπιση του καρκινώματος των πληθωριστικών πιέσεων, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι κάτι, έστω και οριακά ουσιαστικότερο σε σχέση με το συμβολικό της αύξησης του 2%.

Από την άλλη, όμως, μία έννοια κυριαρχεί πλέον στην Ευρώπη: «στασιμοπληθωρισμός». Αυτό ακριβώς ορθώνουν ως τείχος άρνησης οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών. Αυτό ακριβώς περιγράφει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και στη διαδικασία των επιστημονικών φορέων που έχει περατωθεί έχει προτείνει αύξηση στη ζώνη του 3%. Ολα αυτά εκμεταλλεύεται και ο ΣΕΒ και προσπαθεί κρυφίως ως επί το πλείστον να περικόψει την αύξηση στη ζώνη κάτω από 4%! Ομως ο κλάδος των βιομηχάνων, ως ακόρεστη μηχανή καταβαράθρωσης της πραγματικής οικονομίας έναντι της αισχροκέρδειας, γνωρίζει καλά ότι αν υπάρξει νέα εσωτερική υποτίμηση (όπως την περίοδο 2010-16), θα δει τα υπερκέρδη του να γιγαντώνονται! Στη μέση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας πρωθυπουργός-έρμαιο της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας, ο οποίος φλερτάρει το τελευταίο διάστημα ακόμη και με τη δημοσκοπική κατάρρευση, προσπαθεί να βρει σανίδα σωτηρίας στην αύξηση του κατώτατου μισθού!

Το ποιος θα επικρατήσει σ’ αυτήν τη μάχη παρασκηνίου που διεξάγεται εν μέσω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και των οικονομικών κυρώσεων της Δύσης ακόμη δεν μπορεί να προβλεφθεί. Για την ακρίβεια, θα «παίζεται» μέχρι την τελευταία στιγμή της ανακοίνωσης.

Ορθώνουν αντιστάσεις ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ

Από την άλλη, μπροστά στη νέα καταστροφή της πραγματικής οικονομίας (κόσμος της μισθωτής εργασίας και μικρομεσαίοι) που επιχειρεί ο ΣΕΒ μέσω της προσπάθειας να μην αυξηθούν οι κατώτατες αποδοχές στη ζώνη του 8% για το 2022 (που σημαίνει νέα εσωτερική υποτίμηση με δεδομένο τον πληθωρισμό), οι κοινωνικοί εταίροι φαίνεται να συνασπίζονται.

Προφανώς όχι όλοι αλλά τουλάχιστον αυτοί που εκπροσωπούν τον κόσμο της μισθωτής εργασίας (ΓΣΕΕ) και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ). Ας μην ξεχνάμε ότι έμποροι και επαγγελματοβιοτέχνες ζουν από την εσωτερική κατανάλωση και όσο μειώνεται η αγοραστική δύναμη τόσο καταβαραθρώνεται ο τζίρος των επιχειρήσεων. Ενας φαύλος κύκλος που σκοτώνει τη μικρή επιχειρηματικότητα – το 96% περίπου των επιχειρήσεων της Ελλάδας. Πρόκειται για το 99% της ελληνικής κοινωνίας που στενάζει με τον βρόχο που της έχει φορέσει ο Κυρ. Μητσοτάκης ήδη από το 2019 προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ολίγων.

Ολοι αυτοί προσπαθούν να πείσουν την κυβέρνηση να επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό στους κοινωνικούς εταίρους, ώστε να αποφασίζουν εκείνοι για τις τύχες τους. Μιλάμε για τους χαροκαμένους των αποφάσεων των Παπανδρέου – Παπαδήμου – Σαμαρά κατά το 2010-13.

Ηταν τότε που η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ δεν κατάφεραν να δουν ότι ήταν προς το συμφέρον τους η συγκράτηση του κατώτατου μισθού στη ζώνη των 750 ευρώ. Παρασύρθηκαν από τον ΣΕΒ και στην ουσία κατέστρεψαν τους μικρομεσαίους που εκπροσωπούσαν. Δέχτηκαν μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών της τάξης του 45% και αντίστοιχες μειώσεις στους συνταξιούχους. Τα λουκέτα στις επιχειρήσεις έμπαιναν κατά χιλιάδες. Το ασφαλιστικό σύστημα χωρίς πόρους κατέρρεε. Ολοι θυσία στον βωμό της εσωτερικής υποτίμησης.

Ολοι είπαμε; Οχι βέβαια! Το «γαλατικό χωριό» του ΣΕΒ εμφάνισε από το 2010 έως το 2016 υπερκέρδη! Σε ανάλυση που έγινε το 2018 και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ο εμπειρογνώμονας της αγοράς εργασίας Ηλίας Ιωακείμογλου απέδειξε με αδιαμφισβήτητα στοιχεία ότι στην περίπτωση της μεταποιητικής βιομηχανίας και της ευρύτερης βιομηχανίας (εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών) οι εγχώριες τιμές δεν ακολούθησαν τη ραγδαία μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας: στη μεν μεταποίηση η πτώση του δείκτη τιμών την περίοδο 2010-16 δεν υπερέβη το 3%, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ανήλθε στο 37,5%.

Είναι προφανές ότι μιλάμε για κερδοφορία της τάξης του 35% σχεδόν! Οταν οι υπόλοιποι καταστρέφονταν οι βιομήχανοι αύξαναν τα περιθώρια κέρδους με τρόπο αισχρό (εξού και ο όρος αισχροκέρδεια)!

Ο κυρίαρχες αιτίες του στασιμοπληθωρισμού

Σύμφωνα με την οικονομική θεωρία, οι δύο κυρίαρχες αιτίες του στασιμοπληθωρισμού είναι η λειτουργία ολιγοπωλίων και οι αυξήσεις στους μισθούς. Με δεδομένο ότι για τον πληθωρισμό στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ευθύνεται κατά ποσοστό 67% το ενεργειακό κόστος και εκεί ο Κυρ. Μητσοτάκης φρόντισε με την εγκληματική απέναντι στην κοινωνία δράση του να εγκαθιδρύσει καρτέλ στην αγορά του ηλεκτρικού ρεύματος και να μην πειράξει το υφιστάμενο καρτέλ στα καύσιμα, εύκολα καταλαβαίνουμε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο των πληθωριστικών πιέσεων.

Μπορεί οι εργοδοτικές οργανώσεις να έχουν βάλει πλάτη, κατά το κοινώς λεγόμενο, και να έχουν συμφωνήσει σε αύξηση 6% των κατώτατων αποδοχών από τον Μάιο. Ομως η αντίρροπη δύναμη των βιομηχάνων, που εκφράζεται διά του πρώην υπαλλήλου του ΣΕΒ και νυν υπουργού Ακη Σκέρτσου, σε συνδυασμό με την ΤτΕ που ζητεί αύξηση στη ζώνη του 3% αλλά και τις εξ Ευρώπης νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες είναι τόσο μεγάλη που κάνει τα πράγματα αμφίρροπα ακόμη και τώρα που η κοινωνία φλέγεται.

Ετικέτες