Η αφετηρία της κουβέντας μας με την Παρασκευή Δουρουκλάκη είχε ως αφετηρία τον Μισάνθρωπο του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Πέτερ Στάιν, όπου η ίδια πρωταγωνιστεί στον ρόλο της Σελιμέν για να συνεχιστεί με το ολοκαίνουργιο Planeta της Νalyssa Green σε μουσική Bengoa -κατά κόσμον Στάθη Καρυπίδη- που φέρει τη στιχουργική της υπογραφή.
Πως προέκυψε ο Μισάνθρωπος και η συνεργασία με έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο του θεάτρου όπως ο Πέτερ Στάιν;
Πέρυσι τέτοιο καιρό συμμετείχα ως Λεονί στο έργο «Η Λεονί εν αναμονή», την τελευταία κωμωδία του Ζωρζ Φεϋντώ που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργέρη στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Ο Λευτέρης Γιοβανίδης ήρθε να δει την παράσταση και με κάλεσε στην ακρόαση. Πήγα πεπεισμένη ότι δεν είχα καμία ελπίδα. Ήξερα ότι έχουν δει πάρα πολλές κοπέλες ως τώρα και με πολύ πιο γεμάτα βιογραφικά από το δικό μου που είναι σχεδόν άδειο.
Ενστικτωδώς επέλεξα να του συστηθώ με Μισάνθρωπο στα γαλλικά με το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο της Σελιμέν, του ρόλου που υποδύομαι. Ωστόσο βέβαια και στα ελληνικά με την Αγνή από «Το σχολείο των Γυναικών» επίσης του Μολιέρου. Δεν μπορώ να ξεχάσω τις εκφράσεις του και τα μάτια του και το γέλιο του όταν του απευθυνόμουν μέσα από τους ρόλους. Κατάλαβα ότι του είχα κάνει κάποια εντύπωση αλλά δεν ήμουν σίγουρη αν ήταν θετική. Μετά από λίγες ημέρες μου τηλεφώνησε ο κος Γιοβανίδης και μου ανακοίνωσε ότι με θέλουν για τον ρόλο, φυσικά τρελάθηκα από χαρά.
Πως είναι να δουλεύεις με τον Στάιν;
Ο Πέτερ Στάιν ξέρει πολύ καλά τι θέλει , κάτι που (Παναγία μου!) εύχομαι σε όλους όσους επιχειρούν να μας σκηνοθετούν. Είναι αφυπνιστικά ουσιαστικός , απλός και μεστός σε όλα τα ζητούμενα της διαδικασίας της πρόβας. Στις 8ρες πρόβες μας ήταν παρόν από το πρώτο εώς το τελευταίο λεπτό προσπαθώντας να υπηρετήσει τον Μολιέρο, την αλήθεια του καθενός ηθοποιού αλλά και την άγνωστη σε αυτόν ελληνική γλώσσα, χωρίς να έχει την ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Δεν έβαλε αντικαταστάτη, ανέλαβε τα πάντα μόνος ακόμα και την κίνηση μας στο χώρο την οποία εντυπωσιακά πρότεινε με το 86 ετών σώμα του και δικαιολογούσε πάντα με συγκεκριμένους στόχους. Αυτό που ήθελε να πετύχουμε είναι η κρυστάλλινη πεντακάθαρη αποτύπωση της ζωής αυτών των χαρακτήρων μέσα στο μολιερικό κόσμο. Πάντα με συγκινούσε ότι τελειώναμε την πρόβα και όσο και να παραπονιόταν για τα γεράματα, τη μάταιη κούραση την ομαδική αποτυχία μας (αστειευόμενος) το μυαλό του ήταν στο τί γεννήθηκε κάθε μέρα , πως αυτό εμπλέκεται με την δομή που ήδη είχε φτιαχτεί στην παράσταση στο Παρίσι και πως ο καθένας μας θα πετύχει ακόμα πιο βαθιά και καθαρά το στόχο του ως ρόλος.
Τι σε εξιτάρει στον ρόλο της Σελιμέν;
Με εξιτάρει που αυτή η κοπέλα ως ύπαρξη έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Είναι ψηφιδωτό πολλών κόσμων μαζί, σίγουρα γέννημα του μολιερικού σύμπαντος αλλά με έναν αλλόκοτο τρόπο τελείως έξω από αυτό. Τα σχόλια λοιπόν του τύπου “τελείως εκτός” που διαβάζω στις κριτικές για τη δική μας Σελιμέν ίσως να είναι και ζητούμενο. Είναι μια καλλιτέχνης της επικοινωνίας, τόσο νέα και τόσο καθοδηγητής της ζωής, τόσο εκτός και τόσο εντός την ίδια στιγμή με το δικό της θρασύ και λεπτό όμως τρόπο. Εκεί μπαίνει η δυσκολία να αποδώσεις διαφορετικά το τι λες από το πως το εκφράζεις σωματικά και σε επίπεδο κίνησης. Η ελαφρότητα με την οποία η Σελιμέν τακτοποιεί κάθε ενδεχόμενο πρόβλημα στη σχέση της με όλους τους υπόλοιπους έχει κάτι παιδικό και σαγηνευτικό μαζί. Κάτι ντόμπρο αλλά και ψεύτικο. Μέχρι ένα σημείο ξεγλιστράει επιτυχημένα αλλά στο τέλος την πατάει.
Ποιο από τα μηνύματα που εκπέμπει ο Μολιέρος στον Μισάνθρωπο ξεχωρίζεις;
Την αηδία του καθωσπρεπισμού. Τα φίλτρα που πρέπει να χρησιμοποιήσεις για να γίνεις αρεστός, για να μη τσακωθείς, για να μην αδικηθείς, για να μην μείνεις μόνος, για να έχεις πολλά likes στα social για να το επικαιροποιήσω. Οι μάσκες που φοράμε στην προσπάθειά μας να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των άλλων. Με βασανίζει πολύ το πόσο ειλικρινής έχεις το δικαίωμα να είσαι σε αυτόν τον κόσμο, γιατί από την άλλη μια κοινωνία μόνο με Αλσέστ δεν θα μπορούσε να σταθεί.
Ας μιλήσουμε για το MeToo. Μετά τις περιπτώσεις κακοποίησης που είδαν το φως της δημοσιότητας πως κρίνεις τις εξελίξεις σχετικά με το συγκεκριμένο κίνημα και την επίδρασή του σε εσάς τη νεότερη γενιά ηθοποιών;
Για μας τους νέους στη δουλειά είναι θετικό που ξέσπασε σχετικά πρόσφατα το ΜeToo. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Η εξουσία και η δύναμη πάνω στον άλλο που μπορεί να φτάσει ως την σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση υπάρχει ακόμη, όχι φυσικά μόνον στο θέατρο. Απλά στον δικό μας μικρόκοσμο με τον ναρκισσισμό που τον διέπει δομικά, τέτοιου είδους συμπεριφορές υπάρχει κίνδυνος να ανατροφοδοτούνται διαρκώς.
Προσωπικά υπήρξα τυχερή γιατί δεν έχω βιώσει -προς το παρόν τουλάχιστον- κάτι υπερβολικά ανυπόφορο. Έχω εντοπίσει ωστόσο -και είναι λυπηρό- την ανάγκη μερικών ανθρώπων να εμπεδώσουν την κυριαρχία τους πάνω μου. Στο χέρι μας είναι να αντισταθούμε και να πάμε κόντρα σε αυτόν τον πάντα υπαρκτό κίνδυνο.
Πρόσφατα είδαμε να γράφεις το Planeta για τη Nalyssa Green σε μουσική Στάθη Καριπίδη. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ο Στάθης Καριπίδης που το έγραψε με γνώρισε τυχαία στην πρώτη μου δουλειά στο θέατρο , στη «Νύχτα της Κουκουβάγιας» την οποία παρακολούθησε και μου έκανε την πρόταση αναλάβω την ερμηνεία στη διασκευή που ετοίμαζε για τη «Σωτηρία της Ψυχής». Μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη επεξεργασία, δέσαμε με τον Στάθη και με βοήθησε από εκεί και πέρα στο πρώτο μου κομμάτι, τα «Μαγεμένα Νερά». Όταν πήρε την απόφαση να βγάλει ακόμη ένα single με ελληνικό στίχο και μου πρότεινε να τους γράψω εγώ δέχθηκα το «στοίχημα». Συμφωνήσαμε να το πει η Nalyssa με τη μία.
Πρώτα στίχος ή μουσική; Πως λειτουργείς σε επίπεδο δημιουργίας και ποιες οι κύριες επιρροές σου;
Ο στίχος συνήθως μου βγαίνει πιο εύκολα από τη μουσική. Η Planeta και τα Μαγεμένα Νερά μου προέκυψαν σχεδόν μέσα σε μία μέρα το κάθε ένα, γιατί κουβαλούσαν ατμόσφαιρες που ζάλιζαν καιρό στο κεφάλι μου, άρα οι λέξεις βγήκαν πηγαία από μέσα μου. Σε επίπεδο δημιουργίας δεν έχω φόβο να δείξω τη δουλειά μου, τα Μαγεμένα Νερά αποφάσισα να κυκλοφορήσουν έτσι αυθαίρετα από μένα για να επικοινωνήσω. ‘Έχω μεγάλη ανάγκη κοινοποίησης και επικοινωνίας όσων μου γεννιούνται καλλιτεχνικά ακόμα και αν ενδεχομένως δεν είναι άρτια ή τέλεια. Η επιρροή μου είναι τα βιώματα μου φανταστικά ή αληθινά. Δίνω μεγάλο χώρο στη φαντασία μέσα μου και από μικρό παιδί φλερτάρω πολύ με τον σουρεαλισμό.
Ποια είναι τα σχέδια σου για την επόμενη περίοδο;
Πέρα από τον Μισάνθρωπο όπου συνεχίζουμε κανονικά θα επαναλάβουμε τη Λεονί σε περιοδεία εντός της Αττικής το καλοκαίρι. Από εκεί και πέρα συγκεντρώνομαι στα επόμενα μουσικά μου βήματα γιατί το γραφείο μου είναι ένα αχούρι από στιχάκια και κείμενα γραμμένα με μολύβι και το πιάνο μου από νότες που προς το παρόν δεν ταιριάζουν και πολύ μεταξύ τους.
