Oι χθεσινές αποφάσεις της ΕΕ για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι η Ευρώπη κινείται σε δύο ταχύτητες.
Παρά το γεγονός ότι 15 από τις 27 χώρες-μέλη έδωσαν την συγκατάθεσή τους για θέσπιση ανώτατου ορίου στις τιμές του φυσικού αερίου, τελική το μέτρο αυτό δεν υιοθετήθηκε.
Στην εξέλιξη αυτή αναφέρθηκε και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελετή έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του διευθυντηρίου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας IGB στη Σόφια, επαναλαμβάνοντας την ανάγκη να υιοθετηθεί από την ΕΕ η πρόταση των 15 χωρών μελών για την επιβολή πλαφόν στο φυσικό αέριο.
Προσερχόμενος στην τελετή έναρξη του IGB στη Σόφια, δήλωσε σχετικά:
“Έχουμε συζητήσει εδώ και πάρα πολλούς μήνες για το ζήτημα του πλαφόν στο φυσικό αέριο. Η συζήτηση αυτή έχει ωριμάσει, 15 χώρες έχουν στηρίξει αυτή την πρωτοβουλία και πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα πια και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κινηθεί πιο γρήγορα, να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορούμε πια -το αργότερο στην τακτική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες- να πάρουμε οριστικές αποφάσεις”.
Πρόσθεσε δε τα ακόλουθα: “Είναι αδιανόητο αυτή τη στιγμή να μην υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολουθούν μία αυτόνομη πολιτική στήριξης των δικών τους κοινωνιών, μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική και δημοσιονομική δυνατότητα να το πράττουν. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξει την απαραίτητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μία υπαρξιακή οικονομική κρίση».
Εγκαίνια του αγωγού IGB
«Θέλω να εκφράσω τη μεγάλη μου ικανοποίηση για το γεγονός ότι ένα πολύ σημαντικό έργο ενεργειακής διασύνδεσης έχει πια και επίσημα ολοκληρωθεί”, τόνισε προσερχόμενος στην τελετή ο κ. Μητσοτάκης και συνέχισε: “Ο αγωγός IGB, ο οποίος συνδέει τα συστήματα φυσικού αερίου Ελλάδας και Βουλγαρίας θα δώσει τη δυνατότητα στη Βουλγαρία να διευρύνει τις πηγές τροφοδοσίας σε φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει και τη θέση της Ελλάδος ως ενός σημαντικού γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού παίκτη στον ευρύτερο περιφερειακό χάρτη ενέργειας.
Οι επενδύσεις που η Ελλάδα κάνει συνολικά στην Αλεξανδρούπολη αναδεικνύουν την πόλη αυτή ως μία νέα εναλλακτική πηγή εισόδου ενέργειας -σε πρώτη φάση υγροποιημένου φυσικού αερίου- για να καλύψουμε όχι μόνο τις ανάγκες της Ελλάδος, τις ανάγκες των Βαλκανίων, γιατί όχι και τις ανάγκες της κεντρικής Ευρώπης.
Σε μία εποχή που η Ρωσία χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο ως όπλο, απαιτείται περισσότερη συνεργασία μεταξύ των χωρών έτσι ώστε να απενεργοποιήσουμε αυτή την ξεκάθαρη απόπειρα απειλής, η οποία στρέφεται τελικά κατά όλων των ευρωπαίων πολιτών. Απαιτείται, όμως, ακόμα περισσότερη ευρωπαϊκή συνεργασία, αντίστοιχη με αυτή που έχουν επιδείξει τα κράτη της Βαλκανικής”
