Τα funds και οι servicers «σκοτώνουν» εργατικές κατοικίες, ενώ το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα στέγης της ΝΔ για 100.000 ζευγάρια έμεινε στα χαρτιά
Τον περασμένο Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εξαγγείλει τη δημιουργία ενός στεγαστικού προγράμματος με στόχο να βοηθήσει 100.000 νέα ζευγάρια ή νέους ανθρώπους να καλύψουν τις ανάγκες τους για προσιτή οικονομικά στέγη. Το πρόγραμμα κατά τις αρχικές εξαγγελίες είχε διάφορα σκέλη, εκ των οποίων τα πιο εφαρμόσιμα ήταν δύο: πρώτον, η παροχή δωρεάν στέγασης για νέους ανθρώπους, δικαιούχους του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, σε 1.000 σπίτια που είχαν χρησιμοποιηθεί στο πρόγραμμα «Εστία» για τη στέγαση των προσφύγων, με ενοίκιο που θα πλήρωνε το κράτος για τρία χρόνια, και, δεύτερον, η παροχή χαμηλότοκων στεγαστικών δανείων έως 150.000 ευρώ σε ζευγάρια και νέους για να αγοράσουν δική τους κατοικία. Τα συγκεκριμένα δάνεια θα ήταν χαμηλότοκα, γιατί το 75% του κάθε δανείου θα χρηματοδοτούνταν άτοκα από το αποθεματικό της ΔΥΠΑ (Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης), δηλαδή του πρώην ΟΑΕΔ που διαδέχτηκε τον πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, και μόλις το 25% θα δινόταν έντοκα από τις τράπεζες.
Το πρόγραμμα αυτό, κατά τις εξαγγελίες της ΔΕΘ, επρόκειτο να τρέξει άμεσα, από τον περασμένο Οκτώβριο. Αυτό δεν έγινε. Τον Νοέμβριο με αφορμή την προετοιμασία του σχετικού νομοσχεδίου ο Κυρ. Μητσοτάκης το διαφήμισε ξανά με αναρτήσεις στον προσωπικό του λογαριασμό, επαναλαμβάνοντας ότι ένα πρόγραμμα στέγης για νέους θα τρέξει με διαδικασίες -εξπρές. Mε την έλευση του νέου έτους τα φιλοκυβερνητικά media γέμισαν δημοσιεύματα που παρουσίαζαν το συγκεκριμένο πρόγραμμα ως επαναφορά της στεγαστικής πολιτικής του κράτους στη χώρα η οποία τα τελευταία έντεκα χρόνια, μετά την κατάργηση του ΟΕΚ μέσα σε μια νύχτα ως «μνημονιακή υποχρέωση», είχε μείνει χωρίς καμιά δημόσια στεγαστική πολιτική και ανακοίνωναν ότι το πρόγραμμα θα τρέξει εντός του πρώτου τριμήνου.
Τίποτε δεν έγινε, μέχρι που στις 28 Μαρτίου προκηρύχθηκαν εκλογές. Και έτσι, μόλις την Παρασκευή 31 Μαρτίου, σε μια κίνηση που φώναζε εκκωφαντικά την προεκλογική της πρόθεση, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα τρέξει από τις 3 Απριλίου ένα άκρως κουτσουρεμένο κομμάτι του προγράμματος: την παροχή δανείων σε 5.000 δικαιούχους για να αγοράσουν δική τους κατοικία, με την πλατφόρμα για την υποδοχή αιτήσεων να ανοίγει δέκα μέρες πριν από τη διάλυση της Βουλής.
Οι καταγγελίες των συνδικαλιστών
Από τον Φεβρουάριο ωστόσο μαθαίναμε από τη συνδικαλιστική παράταξη Αδέσμευτη Φωνή των Υπαλλήλων ΔΥΠΑ ότι funds και servicers έβγαζαν σε πλειστηριασμό εργατικές κατοικίες. Το Documento επικοινώνησε με τον εκπρόσωπο της παράταξης Κωνσταντίνο Λιβέρη ο οποίος μας είπε: «Μέσα στους δύο τελευταίους μήνες είχαν προγραμματιστεί τέσσερις πλειστηριασμοί εργατικών κατοικιών. Εμείς είμαστε υπάλληλοι της ΔΥΠΑ, αλλά προερχόμαστε από τον πρώην ΟΕΚ κι έχουμε επαφή με τους οικιστές εργατικών κατοικιών για διάφορα θέματα. Οι ίδιοι οι άνθρωποι λοιπόν επικοινώνησαν μαζί μας και μας είπαν ότι βγαίνει το σπίτι τους σε πλειστηριασμό. Αλλη μια περίπτωση τη μάθαμε από τη δικηγόρο Αριάδνη Νούκα που βγήκε στην τηλεόραση».
Μέχρι στιγμής, συνεχίζει ο Κ. Λιβέρης, έχουν προγραμματιστεί τέσσερις πλειστηριασμοί κι έχουν γίνει δύο με επισπεύδοντα την DoValue: σε δύο εργατικές κατοικίες στο Αίγιο, σε μία στα Φάρσαλα και σε μία στη Θεσσαλονίκη. Σε όλες τις περιπτώσεις οι εργατικές κατοικίες είχαν φτιαχτεί από τον ίδιο τον ΟΕΚ ή είχαν χρηματοδοτηθεί από αυτόν και δεν είχαν εξοφληθεί, άρα έχουν εγγεγραμμένη υποθήκη υπέρ της ΔΥΠΑ και είναι εκ του νόμου προστατευμένες και ακατάσχετες μέχρι την πλήρη εξόφληση της ΔΥΠΑ από τους δικαιούχους.
Παρ’ όλα αυτά κατάσχονται από τους servicers και εκπλειστηριάζονται, και μάλιστα για μη υπέρογκες οφειλές, όπως στη μια κατοικία του Αιγίου για ποσό 16.434 ευρώ, ενώ στην κατοικία της Θεσσαλονίκης το ποσό του επαγγελματικού δανείου ύψους 6.500 ευρώ –που αφορούσε την εγγυήτρια– μαζί με τα πανωτόκια είχε φτάσει τις 39.000 ευρώ. Στον ένα πλειστηριασμό που έγινε στο Αίγιο, αν και το σπίτι δεν κατέληξε σε πλειοδότη, ο οφειλέτης που είχε προβλήματα υγείας δεν άντεξε και πέθανε κατά τη διαδικασία, όπως εξήγησε η κόρη του στους συνδικαλιστές, οπότε ανέλαβε η οικογένεια να βρει τρόπο να το σώσει.
Το καλό βεβαίως για τους κατόχους αυτών των εργατικών κατοικιών είναι ότι χάρη στην κινητοποίηση των συνδικαλιστών της ΔΥΠΑ ενημερώθηκαν για τις ειδικές διατάξεις προστασίας των εργατικών κατοικιών, σε ορισμένες περιπτώσεις οι πλειστηριασμοί ματαιώθηκαν και τώρα οι άνθρωποι γνωρίζουν και μπορούν να κάνουν μια νομική κίνηση για να σταματήσουν έναν επόμενο πλειστηριασμό.
Δεν κάνει τίποτε δύο μήνες τώρα η ΔΥΠΑ
Επειδή όμως οι κινήσεις μερικών συνδικαλιστών δεν αρκούν για να βάλουν φρένο σε ένα γενικευμένο φαινόμενο, το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί δεν έχουν αναλάβει πρωτοβουλία η διοίκηση της ΔΥΠΑ και το υπουργείο Εργασίας, δηλαδή ο Χρήστος Πρωτοψάλτης και ο Κωστής Χατζηδάκης που εκ της θέσης τους είναι και θεσμικά υπόχρεοι να το κάνουν, καθώς η ΔΥΠΑ έχει την πρώτη υποθήκη στις εργατικές κατοικίες, άρα έχει έννομο συμφέρον.
Και όμως δεν κάνουν τίποτε. Δύο μήνες τώρα οι συνδικαλιστές της Αδέσμευτης Φωνής των Υπαλλήλων ΔΥΠΑ και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής καλούν ΔΥΠΑ και υπουργείο να διαπιστώσουν πόσοι πλειστηριασμοί εργατικών κατοικιών του ΟΕΚ έχουν προγραμματιστεί, να αναθέσουν στη νομική υπηρεσία της ΔΥΠΑ να ενημερώσει αρμοδίους για την υφιστάμενη νομοθεσία που απαγορεύει την κατάσχεση εργατικών κατοικιών ή και να καταθέσουν αιτήσεις ανακοπής για όλες τις εργατικές κατοικίες, αλλά εκείνοι απαντούν στις συνδικαλιστικές εκκλήσεις με παγερή απραξία και αδιαφορία.