Τελικά, η Βουλή έχει αποφασιστικό και ελεγκτικό ρόλο, ή έχει μετατραπεί σε διακοσμητική γλάστρα; Μέχρι τώρα, δεν υπήρχε τοποθέτηση διοίκησης σε Δημόσια Επιχείρηση, Ανεξάρτητες Αρχές, κ.ο.κ., χωρίς προηγουμένως οι υποψηφιότητες – τοποθετήσεις να έχουν εξεταστεί από τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής. Αραγε, τώρα καταργήθηκε αυτός ο θεσμός;
Η τοποθέτηση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) που ανακοίνωσε ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Δένδιας, στις 30 Ιανουαρίου 2024, και στη συνέχεια, στις 2 Φεβρουαρίου, «νομιμοποιήθηκε» με το σχετικό ΦΕΚ, δεν έχει «περάσει» από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Τι συμβαίνει; Για την δημόσια εταιρεία, η οποία πέρασε στην αρμοδιότητα του υπουργείου Αμυνας, εφευρέθηκε κάποιο νομικό παραθυράκι και ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλός της, αντιναύαρχος (ε.α), Αλέξανδρος Διακόπουλος, δεν υποχρεούται να εξεταστεί και να πάρει τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής της Βουλής, έγινε η ακρόαση του αλλά δεν το μαθε κανείς, ή έχει καταστρατηγηθεί κατάφορα ο νόμος, οπότε η «διοίκηση Δένδια» είναι παράνομη και πρέπει η διαδικασία να ξεκινήσει από την αρχή;
Οπως και να’ χει, ακόμα κι’ αν στις περισσότερες περιπτώσεις, οι υποψήφιοι – διοριζόμενοι στις θέσεις των επικεφαλής των δημοσίων εταιρειών, τυπικά δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, και συνήθως παίρνουν την έγκρισή τους, αυτή είναι μια επιβεβλημένη διαδικασία βάσει των νόμων.
Ανεξαρτήτως της τυπικής έγκρισης της υποψηφιότητάς τους, σε πολλές περιπτώσεις οι διοριζόμενοι, ενώπιον των μελών της Επιτροπής, υφίστανται την βάσανο των ερωτήσεων κυρίως των βουλευτών της Αντιπολίτευσης και δίνουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για το έργο που πρόκειται να κάνουν και τους στόχους που βάζουν για τις εταιρείες, επικεφαλής των οποίων τοποθετούνται. Αραγε, κάτι τέτοιο δεν κρίνεται σκόπιμο για την ΕΑΒ;
Πόσο μάλλον που ο Ν. Δένδιας έχει παρουσιάσει την συγκεκριμένη εταιρεία ως -ίσως- τον … ακρογωνιαίο λίθο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν κρίσιμες ανάγκες της Εθνικής Αμυνας. Είναι ποτέ δυνατόν, λοιπόν, να μην καλείται η νέα ηγεσία της να δώσει το στίγμα της ενώπιον της Βουλής; Εκτός κι’ αν η κυβέρνηση την έχει δει τη δουλειά … «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»(!).
Δεν θεωρούν στην κυβέρνηση ότι, εκτός των μείζονων θεμάτων της Εθνικής Αμυνας, οι Ελληνες φορολογούμενοι που πληρώνουν από την τσέπη τους τις δημόσιες εταιρείες, το λιγότερο που δικαιούνται να μάθουν, είναι ποιο μοντέλο «αναδιάρθρωσης» θα ακολουθηθεί π.χ. για την ΕΑΒ και σε τι ύψος θα ανέρχονται οι αποδοχές των μελών της διοίκησή της; Πολύ περισσότερο, που σε κάποιες δημόσιες εταιρείες τα ποσά που δίδονται στις διοικήσεις τους … ζαλίζουν (!).
Να σημειωθεί ότι μόλις οι επικεφαλής της προηγούμενης διοίκησης της ΕΑΒ, τοποθετημένοι επίσης από την πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, είχαν κληθεί σε ακρόαση και εξετάστηκαν τον Ιανουάριο και τον Νοέμβριο του 2020 αντίστοιχα από την Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αραγε, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχουν συναινέσει να μην εξετάζονται πλέον οι διοριζόμενοι σε δημόσιες εταιρείες από τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής και να μην δίδει η Βουλή το τελικό «πράσινο φως» για την τοποθέτηση των διοικήσεων;
Η απάντηση του υπουργείου Άμυνας
Από τη διεύθυνση ενημέρωσης του υπουργείου Άμυνας λάβαμε την παρακάτω απάντηση: «O νέος Νόμος 5079/2023 είναι απολύτως σαφής, στο άρθρο 103, για τον ορισμό του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΑΒ ΑΕ. Το ανωτέρω άρθρο προβλέπει ένα πλέγμα ρυθμίσεων ειδικώς για την ΕΑΒ ΑΕ και περιέχει νεότερες και ειδικότερες διατάξεις που κατισχύουν έναντι παλαιότερων και γενικότερων».
Η απάντηση του Documentonews:
Το υπουργείο Αμυνας εντέχνως αποφεύγει να «αγγίξει» την ουσία. Η ΕΑΒ, και με τις αλλαγές που επέφερε το άρθρο 103, και τις όποιες νέες ρυθμίσεις έγιναν, εξακολουθεί να υπάγεται στον 4972/2022 για τις ΔΕΚΟ. Από πότε, λοιπόν, μια δημόσια εταιρεία στρατηγικής σημασίας, μάλιστα, για την Αμυνα της χώρας, που «λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος», όπως αναφέρεται στον νέο νόμο, εκφεύγει του ελέγχου της Βουλής. Του ύψιστου, δηλαδή, σώματος σε συνθήκες κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και ελέγχου του δημσοίου συμφέροντος; Επιπλέον, από πότε ένα άρθρο νόμου υπερισχύει του Κανονισμού της Βουλής;
Η απάντηση του υπουργείου Αμυνας αφήνει αναπάντητες τις σοβαρές υποψίες που υπάρχουν για απαξίωση της Βουλής και του θεσμικού της ρόλου να ελέγχει κάθε τι που άπτεται του δημοσίου συμφέροντος. Ομως, ακόμα κι’ αν, με τις τελευταίες περίεργες κυβερνητικές, νομοθετικές μεθοδεύσεις, επέρχονται αλλαγές, εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί τέτοια πρεμούρα εκ μέρους της κυβέρνησης να μην ελέγχεται το υπουργείο Αμυνας και τομείς αρμοδιότητάς του όπως η ΕΑΒ; Γιατί δεν πρέπει να εξετάζονται από τη Βουλή οι τοποθετήσεις των διοικήσεών της;
Θ.Α
