Ησυνεχής και έντονη αυτοαναφορικότητα αποτελεί –κατά τους ειδικούς– το πρώτο σύμπτωμα του μεγαλομανούς ή άλλως μιας ναρκισσιστικής προσωπικότητας.
Συνήθως τα άτομα αυτά θεωρούν ότι είναι προικισμένα με μοναδικές ιδιότητες, ότι είναι ευλογημένα με σπάνια χαρίσματα και ότι είναι προορισμένα να ξεχωρίσουν και να πετύχουν τον υψηλό τους στόχο, ο οποίος αφορά όλους τους άλλους, το «κοινό καλό».
Πιστεύουν βαθύτατα ότι –από πολύ νωρίς και σε ανύποπτο χρόνο– έχουν λάβει απτά σημάδια (από τη θεϊκή υπέρτατη δύναμη) αυτού του προορισμού και της αποστολής τους.
Το πρώτο αυτό σύμπτωμα ονομάζεται παραλήρημα μεγαλείου.
Το δεύτερο σύμπτωμα –σε ήπια κατάσταση αρχικά– είναι οι εμμονικές ιδέες ότι στο στενό ή ευρύτερο περιβάλλον του υπάρχει κάποιος (με την ομάδα του φυσικά) ο οποίος τον υποτιμά, τον λοιδορεί και τον μάχεται φανερά ή τον υπονομεύει (σταθερά, ύπουλα και βρόμικα) στα κρυφά.
Από το σημείο αυτό και μετά, η – χωρίς επιστροφή– εξέλιξη οδηγεί στο τρίτο σύμπτωμα, που αναπόφευκτα είναι η μανία καταδίωξης, που εκδηλώνεται με το αποκαλούμενο παραλήρημα καταδίωξης.
Η ανασφάλεια του εγώ και το συνακόλουθο παραλήρημά του γιγαντώνονται με αλματώδη τρόπο από ανύπαρκτους και φαντασιακούς κινδύνους (αφού παύει να εμπιστεύεται οποιονδήποτε) ή ακόμη χειρότερα από οποιαδήποτε έκφραση αντίθεσης στις πεποιθήσεις, τις αναγνώσεις της πραγματικότητας ή στα πεπραγμένα του.
Ολες αυτές οι εμμονές εκδηλώνονται άλλοτε ως οργανωμένες και άλλοτε ως ανοργάνωτες, κάποτε ως πολύπλοκες και λογικοφανείς και κάποτε ως εντελώς απίθανες και εξωπραγματικές.
Η τελευταία μακροσκελής ανάρτηση –μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook– του Στέφανου Κασσελάκη είναι η επιτομή του παραληρήματος καταδίωξης, ιδιαίτερα στο κομμάτι που κάνει ευθεία επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιούται την ευκαιρία να διεκδικήσει να κυβερνήσει και επιτέλους να δικαιώσει τις προσδοκίες των προοδευτικών πολιτών. Και γι’ αυτό λέω ξεκάθαρα και με αίσθημα ιστορικής ευθύνης:
Ελα και ανάλαβε και θα είμαι συντεταγμένος στρατιώτης στην προσπάθειά σου, χωρίς να σε υπονομεύσω ούτε στιγμή.
Αν όμως δεν το επιθυμείς, σταμάτα την υπονόμευση και στήριξέ με να κάνω την προσπάθειά μου».
Η τελευταία πρόταση –πέντε λεπτά μετά την πρώτη ανάρτηση– τροποποιήθηκε επί το ηπιότερο, απαλείφοντας τη λέξη υπονόμευση αλλά όχι τις κατάπτυστες εντυπώσεις:
«Αν όμως δεν το επιθυμείς, στήριξέ με να κάνω την προσπάθεια για το κόμμα μας, χωρίς παιχνίδια».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φιμώνει και καρατομεί κάθε κριτική φωνή ή αντίθετη άποψη που εγείρεται στο κόμμα του.
Αποφάσισε να πάει στην τελική λύση: ολοκληρωτική ρήξη με τον Αλέξη Τσίπρα με κατηγορίες για «μαύρα ταμεία» και «υπονόμευση», εξαναγκάζοντας σε μαζική φυγή όλους όσοι συνδέθηκαν στενά στο παρελθόν με τον αδιαμφησβήτητο ηγέτη της Αριστεράς.
«Δεν ήταν εκεί, χτύπαγε τον αέρα».
