Πρώτα έστησαν την υποκλοπή και αιτιολογώντας τη για λόγους «εθνικής ασφάλειας» επικαλέστηκαν τη σύλληψη του Αρη Παπαζαχαριουδάκη… ένα μήνα μετά
Την ώρα που το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ έχει φέρει την κυβέρνηση στη δεινότερη θέση που θα μπορούσε να βρεθεί διεθνώς, ερωτήματα γεννιούνται και για τον εντυπωσιακό αριθμό των χιλιάδων εισαγγελικών διατάξεων που συντάσσονται και αφορούν την άρση απορρήτου επικοινωνιών από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία από το σύνολο των 15.475 διατάξεων που επικαλούνται την «εθνική ασφάλεια». Χαρακτηριστικά, για λόγους «εθνικής ασφάλειας» παρακολουθούσαν και το τηλέφωνο του Αρη Παπαζαχαριουδάκη, του 22άχρονου που συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια, όπως κατήγγειλε ο ίδιος, στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ στις αρχές Μαρτίου του 2021 μετά τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη.
Ωστόσο το τρομακτικό είναι αυτό που αναφέρεται τόσο στο παραπεμπτικό βούλευμα όσο και στην απάντηση της 14ης ανακρίτριας σε ερώτηση σχετικά με την επισύνδεσή του. Αυτή προκύπτει «νομότυπα», αφού «το σχετικό υλικό συνελέγη κατόπιν των υπ’ αριθ. Δ346/14-1-2021 και Δ2075/10-3-2021 Διατάξεων του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών που εποπτεύει το Τμήμα Αντιμετώπισης Εσωτερικής Τρομοκρατίας καθότι ο εν λόγω κρίθηκε ότι έχρηζε τηλεφωνικής παρακολούθησης για λόγους “εθνικής ασφάλειας” για χρονικό διάστημα από 23-1-2021 έως 23-3-2021 λόγω του ότι στις 11-2-2021 είχε συλληφθεί ως μέλος της Εγκληματικής Οργάνωσης “Μασόβκα” που είχε ως σκοπό την διάπραξη διαφόρων αξιόποινων πράξεων»!
Με λίγα λόγια, η εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής Σταματίνα Περιμένη (πρώην εισαγγελέας φυλακών Κορυδαλλού, με πλούσιο βιογραφικό απορρίψεων αιτήσεων κρατουμένων για εκπαιδευτικές και κανονικές άδειες) υπέγραψε την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Αρ. Παπαζαχαριουδάκη «για λόγους εθνικής ασφάλειας» τον Ιανουάριο του 2021 εξαιτίας της σύλληψής του ένα μήνα μετά την άρση, τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου!
Ενα επιπλέον στοιχείο που προκαλεί ερωτήματα –και, αν ισχύει, κατάπληξη– είναι ότι στις 14 Ιανουαρίου 2021 οι διατάξεις για άρση τηλεφωνικού απορρήτου από την εισαγγελέα της αντιτρομοκρατικής φέρεται να ανέρχονταν στις 346 –αν ο αριθμός που συνοδεύει το διατακτικό (Δ346/14.1.2021) αφορά μόνο παρακολουθήσεις και όχι άλλα αιτήματα–, ενώ μόλις δύο μήνες μετά εκτοξεύτηκαν στις 2.075 (Δ2075/10.3.2021).
Ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης έχει λευκό ποινικό μητρώο ενώ στο παρελθόν είχε προσαχθεί ως μέλος του Ρουβίκωνα για διάφορες δράσεις της συλλογικότητας, χωρίς ωστόσο να του ασκηθεί ποινική δίωξη. Πριν από την περίοδο της άρσης του τηλεφωνικού του απορρήτου έχει μία σύλληψη πλημμεληματικού χαρακτήρα (διατάραξη κοινής ειρήνης, ρύπανση περιβάλλοντος κ.λπ.), η οποία έλαβε χώρα στο πλαίσιο διαδήλωσης. Μια σύλληψη δηλαδή όπως αυτές χιλιάδων άλλων διαδηλωτών, πολλές εκ των οποίων δεν μοιάζουν ιδιαίτερα αξιόπιστες καθώς οι πρακτικές της ΕΛΑΣ είναι ευρέως γνωστές και πολλές φορές στρέφονται κατά απλών περαστικών ή περιοίκων στην περιοχή της διαδήλωσης. Θα είχε ωστόσο ενδιαφέρον να δούμε αν έχουν τολμήσει να πράξουν το ίδιο κατά διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, για παράδειγμα.
Καταστρατήγηση του τεκμηρίου αθωότητας
Στο προαναφερθέν απόσπασμα, το οποίο αποτελεί επίσημη απάντηση της ανακρίτριας που χειρίζεται την υπόθεση, παρατηρείται ακόμη ένα νομικό ατόπημα. Η 14η ανακρίτρια αναφέρει ψευδώς και χωρίς να επιδεικνύει κανένα σεβασμό στο τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου ότι ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης συνελήφθη ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης.
Η αλήθεια είναι ότι τον Φεβρουάριο του 2021 όντως ο 22άχρονος συνελήφθη στο πλαίσιο παρέμβασης της αναρχικής συλλογικότητας Μασόβκα στο πολιτικό γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Μετέπειτα, και στα πρότυπα της δίκης της Χρυσής Αυγής, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της θεωρίας των δύο άκρων, συνενώθηκαν δικογραφίες άλλων υποθέσεων με τις οποίες σχετίζεται η εν λόγω συλλογικότητα με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ταυτοποίηση δραστών. Σημειώνεται πως μάρτυρας κατηγορίας στην εν λόγω υπόθεση είναι ο καταδικασμένος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Ηλίας Κασιδιάρης, του οποίου ουδέποτε έγινε άρση τηλεφωνικού απορρήτου προτού ή αφότου κατηγορήθηκε, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τις επισυνδέσεις πολιτικών προσώπων.
Παρ’ όλα αυτά, η 14η ανακρίτρια, ενώ δεν έχει ξεκινήσει καν το πρωτόδικο αυτό δικαστήριο, φαίνεται ότι έχει ήδη καταδικάσει τους κατηγορούμενους ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Μάλιστα το ίδιο είχε επιχειρηθεί να γίνει και στην οργάνωση του Ρουβίκωνα προτού το κατηγορητήριο να καταπέσει παταγωδώς.
«Η παρακολούθηση ήταν το μέσο»
«Οταν μέσω της δικηγόρου μου Αννυς Παπαρρούσου αποστείλαμε ερώτηση στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία περί της παρακολούθησής μου για “απόρρητους λόγους εθνικής ασφάλειας”, η απάντηση που πήραμε ήταν ότι η παρακολούθησή μου τον Ιανουάριο του 2021 ξεκινάει γιατί ένα μήνα αργότερα θα συλλαμβανόμουν για μια απλή πολιτική παρέμβαση της συλλογικότητάς μου στα γραφεία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, όπου και θα κατηγορούμασταν ως εγκληματική οργάνωση» λέει μιλώντας στο Documento ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης και προσθέτει: «Η πρώτη εντύπωση είναι ότι θα πρέπει κάποιος να διαθέτει μαντικές ικανότητες πρόβλεψης του μακρινού μέλλοντος για να γνωρίζει εκ των προτέρων κάτι τέτοιο. Και η αμέσως επόμενη, ότι είναι αξιοπερίεργο η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία να ασχολείται με ένα μέλος συλλογικότητας με δημόσια κοινωνική δράση με πρόσχημα την αντιμετώπιση κάποιας υποτιθέμενης εσωτερικής τρομοκρατίας και δη για λόγους προστασίας του έθνους».
Αναφερόμενος στη δικογραφία με την οποία κατηγορείται ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης και στη μετέπειτα σύλληψή του για την υπόθεση της Νέας Σμύρνης, ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης υπογραμμίζει: «Οταν μας επιδόθηκε η δικογραφία έγινε φανερό πως αποτελούσε προϊόν μακρόχρονης και εμβριθούς μελέτης ως προς το πρόσωπό μου, τη δράση της Μασόβκα, την ιδεολογία. Μια τέτοια δικογραφία δεν θα μπορούσε να ήταν δημιούργημα μίας νύχτας. Επρόκειτο για συνένωση έξι υποθέσεων ακτιβισμού της ομάδας, περιείχε δεκάδες κείμενα και δεκάδες αναρτήσεις μου στα social media με ανεπτυγμένο σκεπτικό και ιδεολογική κριτική περί της επικινδυνότητάς μας. Δύο μήνες μετά, με βάση την ίδια απόρρητη και πιθανότατα παράνομη διάταξη, η ίδια υπηρεσία απήγαγε εμένα και τον Ομηρο Μ., μας βασάνισε και έκλεισε τον τελευταίο στη φυλακή με ένα εξίσου κενό κατηγορητήριο».
Κλείνοντας ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης λέει ότι «ήταν όλα ξεκάθαρα. Η παρακολούθησή μου δεν ξεκίνησε με κάποια βάσιμη αιτία εναντίον μου και κατά της συλλογικότητας. Αυτό έως και σήμερα αδυνατούν να το δικαιολογήσουν. Η πραγματική απάντηση είναι πως γνώριζαν τα δικαστήριά μου του μέλλοντος επειδή η παρακολούθηση ήταν ακριβώς το μέσο για να τα δημιουργήσουν».
Ιδεολογία και «ασφάλεια»
Ολα αυτά γεννούν εύλογα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα αν η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία βαφτίζει εγκληματική δράση την ιδεολογία, γεγονός που γυρνάει τη χώρα στα πιο σκοτεινά μετεμφυλιακά της χρόνια. Αραγε παρακολουθούνται όλα τα μέλη του Ρουβίκωνα και της Μασόβκα; Παρακολουθούνται όλοι όσοι ανήκουν ιδεολογικά στον αναρχικό ή τον αριστερό χώρο; Εχει επιστρέψει με οποιονδήποτε τρόπο το Σπουδαστικό της Ασφάλειας; Στις μέρες της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη αρκεί να τοποθετηθεί κάποιος δημόσια για τις ιδεολογικές πεποιθήσεις του για να τον κατατάξουν στους «εσωτερικούς εχθρούς του έθνους» και να κοιτούν «νόμιμα» από την κλειδαρότρυπα της ζωής του ή μήπως υπάρχει ξεχωριστή θέση στα αρχεία της αντιτρομοκρατικής με φακέλους υπό τον τίτλο «αντιφρονούντες»;
Το ασφυκτικό καθεστώς της κυβέρνησης Μητσοτάκη προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβάλει τον απόλυτο έλεγχο – είτε νόμιμα είτε παράνομα.
Αλλωστε ο όρος «εθνική ασφάλεια» αποτελεί αόριστη νομική έννοια, ο πυρήνας της οποίας συνάπτεται με την υπόσταση του κράτους στις εξωτερικές του σχέσεις. Επομένως θα πρέπει να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνει όχι γενικά τη δημόσια ασφάλεια, αλλά αποκλειστικά ό,τι αναφέρεται στην προάσπιση της χώρας έναντι εξωτερικών κινδύνων ή προσβολών που αφορούν τη διεθνή υπόσταση της χώρας, την αμυντική ικανότητα ή τα κρατικά απόρρητα και όχι αδικήματα της δημόσιας τάξης.
Η καταχρηστική εφαρμογή του όρου «εθνική ασφάλεια» ενέχει εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο, καθώς αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι ο όρος «έθνος» και τα παράγωγά του χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν καταχρηστικά από την κρατική εξουσία για να αντιμετωπίσει και να καταστείλει πραγματικούς ή υποτιθέμενους αντιπάλους της και ειδικά κατά την περίοδο 1936-74, που χρησιμοποιήθηκαν ως βασικά στοιχεία ρητορικής και ερείσματα πολεμικής κατά όσων ήταν ιδεολογικά αντίθετοι.
Η Νέα Σμύρνη και οι «πάση θυσία ένοχοι»
Αρχές Μαρτίου του 2021 η Νέα Σμύρνη έβραζε. Εκείνες τις μέρες οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ήθελαν πάση θυσία να βρεθεί ένας ένοχος για τον τραυματισμό του αστυνομικού κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Οποιοσδήποτε. Και αυτό ακριβώς έκαναν. Βρήκαν έναν άνθρωπο που δεν βρισκόταν καν στην περιοχή εκείνη την ημέρα, τον βάφτισαν «Ινδιάνο» και τον προφυλάκισαν άδικα. Ο άνθρωπος αυτός, αφού έμεινε άδικα στη φυλακή για περίπου επτά μήνες, στο τέλος αφέθηκε ελεύθερος, καταδεικνύοντας έτσι ακόμη ένα φιάσκο της ΕΛΑΣ, η οποία προκειμένου να δείξει ότι έπιασε τον ένοχο αρκείται στην καταδίκη ενός αθώου.
Οσα συνέβησαν στη Νέα Σμύρνη το βράδυ της 9ης Μαρτίου 2021 αλλά και όσα ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες με καταγγελίες βασανιστηρίων, ακόμη και σεξουαλικών κακοποιήσεων, από άντρες της ΕΛΑΣ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του αυταρχισμού της κυβέρνησης την περίοδο εκείνη του εγκλεισμού.
Ο ίδιος ο Αρ. Παπαζαχαριουδάκης είχε καταγγείλει τον βασανισμό του από μέλη της ΕΛΑΣ που τον ξυλοκόπησαν, του φόρεσαν κουκούλα και τον απειλούσαν, ανάμεσα σε άλλα, ότι «θα βιάσουμε ακόμα και το κουτάβι σου». Μια κοπέλα είχε καταγγείλει πως κατά τη σύλληψή της άντρες της ΕΛΑΣ την κακοποίησαν σεξουαλικά. Την κόλαση που έζησε στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ καταγγέλλει σήμερα μέσω του Documento ο επίσης κατηγορούμενος για την υπόθεση της Νέας Σμύρνης Ομηρος Μ., ο οποίος κάνει λόγο για απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστη.
Αννυ Παπαρρούσου,
Συνήγορος υπεράσπισης Αρη Παπαζαχαριουδάκη
«Μέσο για την εξόντωση του πολιτικού αντιπάλου η “εθνική ασφάλεια”»
Στη δικογραφία για τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης εκτός από τους κατηγορούμενους που συνελήφθησαν την ίδια ημέρα και τους αποδόθηκαν άδικα βαρύτατες κατηγορίες, υπάρχουν και δύο κατηγορούμενοι που συνελήφθησαν την επόμενη και οι οποίοι είχαν τεθεί στο στόχαστρο των αρχών λόγω της παρακολούθησης του ενός από αυτούς με βάση διάταξη του εισαγγελέα που είχε ληφθεί για λόγους «εθνικής ασφάλειας» σε χρόνο που δεν αντιμετώπιζε καμία ποινική δίωξη, μόνο και μόνο λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας. Κατά τα επεισόδια στις 9.3.2021 στη Νέα Σμύρνη το υλικό της επισύνδεσης χρησιμοποιήθηκε από την αντιτρομοκρατική προκειμένου να χρησιμεύσει ως βάση για τις κατηγορίες που τους αποδόθηκαν την επόμενη ημέρα, με βάση την ερμηνεία των μεταξύ τους λεχθέντων και με κύριο ενοχοποιητικό στοιχείο για τον ένα από αυτούς τη χρήση του πληθυντικού αριθμού στην εκφορά του λόγου του στην περιγραφή του περιστατικού της επίθεσης κατά του αστυνομικού.
Είναι προφανές ότι η χρήση του παράνομου αποδεικτικού μέσου προσδιορίζει και την ποιότητα της δίωξης, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι δίωξη σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας.
Η επίκληση του απροσδιόριστου νομικά και πολιτικά όρου της «εθνικής ασφάλειας» αποτελεί το μέσο για την εξόντωση του πολιτικού αντιπάλου που η πολιτική εξουσία διαθέτει στη δικαστική προκειμένου να παταχθεί ο εσωτερικός εχθρός. Το πρόβλημα της κατάφωρης παραβίασης των συνταγματικών αρχών και της δημοκρατικής νομιμότητας δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει στο ελάχιστο τον δικαστικό μηχανισμό ούτε σε αυτή την περίπτωση.
