Σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα δρόμου προσέλκυσης ακροδεξιάς ψήφου επιδίδεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελική ευθεία για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, συνδυάζοντας την εμμονή του με την επίτευξη της παντοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας αντλώντας δυνάμεις από την ακροδεξιά, με την ανάγκη να μείνουν εκτός δημόσιας συζήτησης όλα τα σοβαρά ζητήματα που καίνε τον ίδιο και τη διακυβέρνησή του.
Για τις δραματικές ευθύνες της δικής του αντιμεταναστευτικής στο τραγικό ναυάγιο της Πύλου, επιτέθηκε σε αντιπολίτευση και επικριτές με κατηγορίες περί «εθνικής εξαίρεσης». Για τα επικίνδυνα παιχνίδια στη Ροδόπη και το φιάσκο Κατραντζή, ακόμα μεγαλύτερη τοξικότητα κατά των πολιτικών του αντιπάλων. Για την αποκάλυψη της παραπλάνησης του οικονομικού του προγράμματος, κενές διακηρύξεις περί «εκπλήρωσης των δεσμεύσεων μας». Για το πόρισμα-καταπέλτης για την κυβέρνησή του «έχω αναλάβει τις δεσμεύσεις μου». Για τις υποκλοπές «έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές, έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα της νέας ΕΥΠ».
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Αντ1 και τον Νίκο Χατζηνικολάου, εν πολλοίς τέθηκαν τα περισσότερα από τα ζητήματα που το σύνολο των ΜΜΕ αφήνουν στη σκιά για χάρη της «ασφαλούς αυτοδυναμίας» της Νέας Δημοκρατίας, όμως ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε για όλα μία βολική απάντηση. Ο μόνος ρόλος που κράτησε για τον εαυτό του, στο κλίμα της προεκλογικής του ομιλίας στη Θεσσαλονίκη που θα ακολουθούσε, ήταν του «πατριώτη ηγέτη», μιλώντας για τα ελληνοτουρκικά ως εν ενεργεία πρωθυπουργός και περιγράφοντας τα επόμενά του βήματα απέναντι στον Ερντογάν.
Το σκηνικό συμπληρώθηκε και έγινε ακόμα πιο καθαρό αμέσως μετά στην πλατεία Αριστοτέλους. Στην πιο στοχευμένη ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη προς το ακροδεξιό ακροατήριο κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας απηύθυνε σχεδόν όλη την ομιλία του στους ψηφοφόρους των κομμάτων της ακροδεξιάς, με συνεχείς και επαναλαμβανόμενες κορώνες περί πατριωτισμού, περί ορθοδοξίας και εθνικοφροσύνης.
«Ας το σκεφτούν, λοιπόν, αυτό και όσοι δίστασαν τον Μάιο, αλλά θεωρώ ότι τώρα η συνείδησή τους, τους καλεί δίπλα μας. Το ξαναλέω: κανείς δεν περισσεύει. Πολύ περισσότερο συμπολίτες μας με τις ίδιες αξίες με εμάς, που τώρα τους πολιορκούν φωνές που καπηλεύονται αυτές τις αξίες, είτε από εκπροσώπους εγκληματιών με αίμα στα χέρια, είτε από νεόκοπους ψευτοπατριώτες, είτε από ηγετίσκους που επικαλούνται την πίστη της αγάπης αλλά με λόγια μίσους» ζήτησε ευθέως την ψήφο όσων μέχρι σήμερα εμφανίζονται να στηρίζουν το κόμμα του Βελόπουλου, την… χριστεπώνυμη Νίκη, τους Σπαρτιάτες της στήριξης Κασιδιάρη, την ίδια τη Χρυσή Αυγή και άλλες αντιδραστικές φωνές.
Σε συνδυασμό με την εμφάνιση του ίδιου ως του «απόλυτου ηγέτη» και διεκδικώντας για τη Νέα Δημοκρατία μία μεγάλη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία έως και… τον ρόλο της αντιπολίτευσης, ο Κυρ. Μητσοτάκης φτάνει στο τέλος της προεκλογικής περιόδου με το μιντιακό σύστημα να τον έχει κρατήσει στο απυρόβλητο ωσάν να μην παρέδωσε ποτέ σε υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Η προεκλογική εμφάνιση στο Σύνταγμα την Παρασκευή θα έρθει απλώς ως επιστέγασμα της στρατηγικής άντλησης μεγάλων δυνάμεων από το σύνολο του χώρου δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, που έχει γίνει πλέον σε τέτοιο βαθμό που τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ διαρρέουν πως η κυβέρνηση που ετοιμάζει θα είναι «η πλέον κεντρώα», υπό τον φόβο διαρροής τελικά προς το Κέντρο. Αυτή την ισορροπία επιχειρείται να διατηρήσει με τις αναφορές σε πρόσωπα του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, με τα σενάρια να μένει να επιβεβαιωθούν.
Σε κάθε περίπτωση, φτάνει στο τέλος του ένα άνευ προηγουμένου επαναπλασσάρισμα της ατζέντας του ΛΑΟΣ από τον Κυρ. Μητσοτάκη, που δίνει ήδη στίγμα στην ενδεχόμενη νέα του διακυβέρνηση. Και αυτή δεν είναι καθόλου κρυφή, όπως αυτή της Οικονομίας, της Υγείας και της κατεύθυνσης των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Διαβάστε επίσης:
Υπόγειες διεργασίες της ΝΔ για να γίνει πάση θυσία «μπλε» η Ροδόπη
Ο Μητσοτάκης εργαλειοποιεί την εξωτερική πολιτική για χάρη της εθνικιστικής ψήφου
