Την παραίτησή του από το ΜέΡΑ25 με βαριές κατηγορίες για «απροκάλυπτη και κατάφωρη παραβίαση του καταστατικού», «ιδιάζουσα μετάλλαξη», «ημέτερους» και «ανυπαρξία στρατηγικής και κεντρικού προτάγματος», ανακοίνωσε την Παρασκευή ο συντονιστής νεολαίας Δυτικής Ελλάδας Νικόλαος Τσακαρδάνος.
Ο ίδιος καταγγέλλει απαγόρευση «κάθε είδους επικοινωνίας μεταξύ των μελών και των οργανώσεων» και κατηγορίες του «διευθυντηρίου» προς όποιον πράττει αντίθετα, για προσπάθεια δημιουργίας «φράξιας».
«Συμπερασματικά, ύστερα από πολλή περισυλλογή και αυτοκριτική σε μια προσπάθεια πολιτικού μου απολογισμού ως ένα από τα πρώτα στελέχη του DiEM25 και του ΜέΡΑ25, όντας νεολαίος, φοιτητής και ενεργός πολίτης, θεωρώ ότι οι ιδεολογικές διακηρύξεις, καθώς και η οργανωτικότητα και η στρατηγική του κόμματος, δεν με εκφράζουν πλέον και δε με εκπροσωπούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο», αναφέρει καταλήγοντας ο Ν. Τσακαρδάνος.
Αναλυτικά η επιστολή παραίτησης του Ν. Τσακαρδάνου:
«Με την παρούσα επιστολή υποβάλλω την παραίτηση μου, με άμεση ισχύ, από τις θέσεις του Συντονιστή της ΟΒ Αγρινίου, Υπεύθυνου Οργανωτικού ΠΣΕ Αιτωλοακαρνανίας, Συντονιστή Νεολαίας Δυτικής Ελλάδας, καθώς και από μέλος του ΜέΡΑ25.
Αν ποτέ αυτή η επιστολή αναγνωστεί από τους πρωτεργάτες και ιδρυτές του κόμματος, με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί την οικοδόμηση του σε ολόκληρη την επικράτεια από το Μάρτιο του 2018 μέχρι και τα τέλη του ίδιου έτους, έχω την πεποίθηση ότι θα κατανοήσουν απολύτως το σκεπτικό μου, ασχέτως αν θα συμφωνήσουν ή όχι με αυτά που παραθέτω παρακάτω.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ασχοληθήκαμε με το ΜέΡΑ και το DiEM στα πρώτα τους βήματα, συστρατευθήκαμε σε αυτή την προσπάθεια βλέποντας ένα πρωτοποριακό όραμα να αποτυπώνεται μπροστά μας, εμπνεόμενοι παράλληλα από τη στάση του Γιάνη Βαρουφάκη το πρώτο εξάμηνο του 2015 στη διαπραγμάτευση με την τρόικα αλλά και τις μετέπειτα κινήσεις του μέχρι την ίδρυση του DiEM.
Δυστυχώς, όμως, από το Δεκέμβριο του 2018, με την προσχώρηση κι άλλων στελεχών στο κόμμα αλλά και με είσοδο νέων «κομματικών μεταγραφών», άρχισε να παρατηρείται μία ιδιάζουσα μετάλλαξη.
Η πρώτη -και πιο ήπια- φάση αυτής της μεταστροφής-μετάλλαξης διήρκησε μέχρι τις Ευρωεκλογές όπου τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Η δεύτερη άρχισε αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, αρχής γενομένης με την κατάρτιση των ψηφοδελτίων για τις Εθνικές Εκλογές όπου (όπως φάνηκε αργότερα) το “διευθυντήριο” που δημιουργήθηκε και άρχισε να λειτουργεί την 19η Δεκεμβρίου 2018, τοποθέτησε άτυπους επικεφαλής σε κάθε εκλογική περιφέρεια δικούς του (ή φαινομενικά δικούς του) ανθρώπους. Κάποιες επιλογές δεν τους βγήκαν και φάνηκε αργότερα, όταν αναγκάστηκε να τους καθαιρέσει ή να τους εξωθήσει σε παραίτηση.
Στη συνέχεια, αυτή η τακτική εφαρμόστηκε σε όλα τα όργανα, σώματα, δομές του κόμματος -με ελάχιστες εξαιρέσεις- με μεταγραφές “στελεχών” που είτε είχαν αποχωρήσει είτε είχαν διαγραφεί από το ΣΥΡΙΖΑ, μετά το Δημοψήφισμα.
Φυσικά, μοναδικά κριτήρια για την επιλογή αυτών των προσώπων, ήταν το κατά πόσο είχαν καλές σχέσεις με τον μετέπειτα επικεφαλής του διευθυντηρίου της Γαμβέτα/Μαυροματαίων, κατά τη συνύπαρξη τους στο ΣΥΡΙΖΑ, τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τη Πλεύση Ελευθερίας κλπ, αλλά και το πόσο ικανοί ήταν στο να ποδηγετούν και να υπονομεύουν την εσωτερική δημοκρατία εντός των κομμάτων στα οποία είχαν θητεύσει.
Αμέσως μετά, και εφόσον είχε ολοκληρωθεί η πλήρης σύνθεση της ομάδας του διευθυντηρίου, σειρά είχε η πλήρης στελέχωση όλων των καίριων και κομβικών θέσεων (έμμισθων και άμισθων) σε ολόκληρη την επικράτεια από ανθρώπους έμπιστους και απόλυτα πιστούς στο διευθυντήριο-τα λεγόμενα πιόνια.
Η τρίτη και τελική φάση, η οποία διαρκεί μέχρι και σήμερα, είναι η απροκάλυπτη και κατάφωρη καθημερινή παραβίαση του Καταστατικού από το διευθυντήριο και τα πιόνια του-τη λεγόμενη κλίκα-η οποία είχε αρχίσει από την 19η Δεκεμβρίου 2018 και συνεχίζει να εντείνεται με γεωμετρική πρόοδο έως και σήμερα.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει το κόμμα αυτή τη στιγμή.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε δει να απαγορεύεται κάθε είδους επικοινωνία μεταξύ των μελών και των οργανώσεων-δηλαδή της βάσης του κόμματος, κατηγορώντας, όποιον το πράττει, ότι προσπαθεί να δημιουργήσει φράξια-σημάδι που μαρτυρά το φόβο που υπάρχει από την πλευρά της ηγεσίας μήπως αυτή η επικοινωνία αναδείξει τα προβλήματα που υπάρχουν στο κόμμα και προσπαθήσει να δώσει λύση σε αυτά.
Κάτι το οποίο προφανώς το διευθυντήριο δεν επιθυμεί ούτως ώστε να έχει τον απόλυτο έλεγχο επί των πάντων.
Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν: οι διαγραφές μελών και στελεχών με συνοπτικές διαδικασίες (ανθρώπων που ουδεμία στιγμή κατά την περίοδο ενασχόλησης τους με το κόμμα παραβίασαν το καταστατικό), και το φιάσκο στο οποίο μετέτρεψαν το πρόσφατο Συνέδριο (β’ φάση), εκδηλώνοντας αντισυντροφικές και αντικαταστατικές συμπεριφορές εκ μέρους του διευθυντηρίου προς τους συνοδοιπόρους-συνέδρους, τόσο κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεων τους όσο και σε θέματα διαδικασιών.
Δεν μπορώ να κρύψω ότι η τελευταία ελπίδα που είχα για το αναστρέψιμο της κατάστασης κατακρημνίστηκε όταν άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά τον άνθρωπο που το α’ εξάμηνο του 2015 είχε σηκώσει τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού στους ώμους του, να διαγράφει με το έτσι θέλω και παραβιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και καταστατικών διατάξεων, ανθρώπους που δεν έδωσαν ποτέ δικαίωμα εντός και εκτός κόμματος και να επιβεβαιώνει, δυστυχώς, πολλά από αυτά που του καταλογίζουν εδώ και χρόνια διάφοροι της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού, περί ναρκισισμού, νεποτισμού, συγκεντρωτισμού και δογματισμού.
Μεταξύ άλλων, έρχονται να προστεθούν στη λίστα της εντεινόμενης αυταρχικοποίησης του κόμματος και η προσβολή της προσωπικότητας μελών αλλά και επιτελικών στελεχών του, πράγμα ανεπίτρεπτο για ένα κόμμα το οποίο ευαγγελίζεται ότι αποτελεί το μόνο γνήσιο πολιτικό φορέα εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου ο οποίος λειτουργεί με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας.
Καταλήγοντας, στον κομματικό κατήφορο του ΜέΡΑ25 εξαίρεση δυστυχώς δεν αποτελεί η Νεολαία του κόμματος η οποία οργανώνεται και λειτουργεί ακόμη πιο σεχταριστικά από το ίδιο το κόμμα.
Οι προσωπικές φιλίες, οι “ημέτεροι”, η “οργάνωση” βάσει των εντολών ενός συγκεκριμένου ατόμου και η ανυπαρξία στρατηγικής και κεντρικού προτάγματος, καθιστούν τη Νεολαία του κόμματος “μη Νεολαία”.
Και εξηγούμαι: όταν τα “φύτρα” ενός κόμματος της Αριστεράς δεν έχουν ως όραμά τους την κινηματική εξόρμηση και την άμεση κοινωνική παρέμβαση, τείνουν να μετατραπούν σε ένα ακόμη εκκολαπτήριο κομματικών παραγόντων. Ως εκ τούτου, κόμμα και Νεολαία συναγωνίζονται εαυτούς σε ένα κυνήγι “παραγοντισμού”.
Συμπερασματικά, ύστερα από πολλή περισυλλογή και αυτοκριτική σε μια προσπάθεια πολιτικού μου απολογισμού ως ένα από τα πρώτα στελέχη του DiEM25 και του ΜέΡΑ25, όντας νεολαίος, φοιτητής και ενεργός πολίτης, θεωρώ ότι οι ιδεολογικές διακηρύξεις, καθώς και η οργανωτικότητα και η στρατηγική του κόμματος, δεν με εκφράζουν πλέον και δε με εκπροσωπούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Παρακαλώ, όπως προβείτε στις απαραίτητες ενέργειες για την αντικατάσταση μου στα όργανα που κατείχα θέση ευθύνης αλλά και σχετικά με τη διαχείριση των λογαριασμών Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου της ΟΒ Αγρινίου, της ΠΣΕ Αιτωλοακαρνανίας, της Νεολαίας Δυτικής Ελλάδας καθώς επίσης και με τις σελίδες των παραπάνω οργάνων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επιπλέον, παρακαλώ όπως προβείτε και στη διαγραφή των προσωπικών μου δεδομένων από τις βάσεις δεδομένων του ΜέΡΑ25.
Νικόλαος Ι. Τσακαρδάνος».
