Χρόνο με τον χρόνο ο Παναθηναϊκός γίνεται χειρότερος και ο σύλλογος βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα διάλυσης, χωρίς ο μεγαλομέτοχος του, Γιάννης Αλαφούζος, να δείχνει ικανός να αλλάξει την κατάσταση. Αντίθετα μάλιστα. Από σεζόν σε σεζόν και από παιχνίδι σε παιχνίδι οι «πράσινοι» αποδυναμώνονται, ο σύλλογος συρρικνώνεται και οι οπαδοί βρίσκονται σε απόγνωση.
Τέσσερα πρωταθλήματα σε 22 χρόνια είναι ελάχιστα για το μέγεθος του κλαμπ. Είναι χαρακτηριστική η κουβέντα ενός απελπισμένου φίλου της ομάδας προς τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Λυμπερόπουλο, λίγο μετά την ισοπαλία με τον Λεβαδειακό: «Τα παιδιά μας δεν γίνονται πλέον Παναθηναϊκοί με τόσες αποτυχίες». Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, όμως έχει μεγάλη δόση αλήθειας. Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι ο σύλλογος δεν δημιουργεί πια νέους φίλους, νέες γενιές φιλάθλων που θα τον στηρίξουν αργότερα…
Όμως πώς να αλλάξει η κατάσταση για τον Παναθηναϊκό και πώς να μπορέσει να ξεφύγει από το πέτρινα χρόνια που τον οδήγησε η πολυμετοχικότητα, όταν η διοίκηση του συλλόγου ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την ίδια την ομάδα και τους ποδοσφαιριστές της; Το «τριφύλλι» έχει να κερδίσει τίτλο από το 2010 και όπως είναι η κατάσταση διαμορφωμένη σήμερα, το μέλλον της παραμένει θολό τοπίο. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο, το καράβι οδεύει για τα βράχια αλλά ο καπετάνιος του επιμένει να ασχολείται με άλλα πράγματα πλην της ομάδας…
Μέχρι πριν ένα χρόνο, ο Γιάννης Αλαφούζος «πιπιλούσε την καραμέλα» περί πολέμου της ομάδας από την «εγκληματική οργάνωση» του ποδοσφαίρου. Μιλούσε καθημερινά για τους «κακούς διαιτητές που αδικούν τον ΠΑΟ». Αυτή η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί, ήταν λογικό κι επόμενο να διαβρώσει και να αποπροσανατολίσει παίκτες και φιλάθλους. Το κλίμα που δημιουργήθηκε ήταν τέτοιο, ώστε να έχουν όλοι το μυαλό τους στους διαιτητές και τον «κόκκινο εχθρό» Βαγγέλη Μαρινάκη και όχι σε αυτό που έπαιζε η ομάδα. Δηλαδή ποδόσφαιρο χωρίς αρχή και τέλος. Όμως η «εγκληματική οργάνωση» ήταν για τον Αλαφούζο ένα γερό άλλοθι…
Από τον περασμένο Μάρτιο, η παρέμβαση Κοντονή, η μάχη για την κάθαρση της ΕΠΟ και τους δορυφόρους της, ο θόρυβος που σηκώθηκε με τον ερχομό της UEFA και της FIFA, το παραλίγο Grexit στο ποδόσφαιρο μας, έφεραν στην Ομοσπονδία και στην Επιτροπή Διαιτησίας μεγάλες αλλαγές. Την εξυγίανση της ΕΠΟ ανέλαβε η Επιτροπή Εξομάλυνσης της FIFA, τα φθαρμένα πρόσωπα στην ΚΕΔ έφυγαν, οι «ύποπτοι» διαιτητές μπήκαν στο ψυγείο, οι φωνές περί αδικιών μειώθηκαν φέτος στο ελάχιστο, οι άσχημες διαιτησίες είναι λιγοστές και οι ρέφερι τιμωρούνται αυστηρότερα για τα λάθη τους. Οπότε, το επιχείρημα Αλαφούζου περί πολέμου του ποδοσφαιρικού παρακράτους, τουλάχιστον τη σεζόν που διανύουμε, έπαψε να ισχύει. Και τι έμεινε; Η γύμνια της ομάδας σε έμψυχο υλικό, σε ικανά διοικητικά στελέχη, ακόμη και σε φιλάθλους, που άλλοι κουρασμένοι με το τραγικό θέαμα των τελευταίων χρόνων, άλλοι κορεσμένοι από τις συνεχείς υποσχέσεις κι άλλοι γιατί απηύδησαν να ακούν τα ίδια και τα ίδια, απομακρύνθηκαν από τη Λεωφόρο και φθάσαμε στα παιχνίδια της ομάδας να κόβονται από 1.500 μέχρι 3.500 εισιτήρια…
Τα οικονομικά είχαν μπει σε μια σειρά, αλλά ήρθε η… λαίλαπα Στραματσόνι με 19 μεταγραφές αμφιβόλου αξίας να διογκώσει το πρόβλημα στα οικονομικά του συλλόγου, που πρέπει να τρέξει και πάλι, προκειμένου να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η αδειοδότηση της επόμενης σεζόν. Η ομάδα διαλύεται, αλλά ο Αλαφούζος ασχολείται με την Nova, επειδή το συνδρομητικό κανάλι έχει καθυστερήσει να δώσει στις ομάδες μια δόση από τα τηλεοπτικά. Λες κι αν πάρει 700-800.000 τώρα, αυτόματα θα γίνει ο Παναθηναϊκός η μεγάλη ομάδα του παρελθόντος. Το χειρότερο είναι πως, ενώ ο Αλαφούζος ξεκίνησε την ιστορία κατά της Nova με λεονταρισμούς και «μαγκιές» ότι δεν θα επιτρέψει την είσοδο του καναλιού στο γήπεδο για τη μετάδοση του αγώνα με τον Λεβαδειακό, πιστεύοντας ότι θα έπαιρνε μαζί του και τις άλλες ΠΑΕ, οι οποίες δεν τον ακολούθησαν και ξέμεινε μόνος του. Αναγκάστηκε λοιπόν να κάνει τελευταία στιγμή πίσω και να αφήσει την συνδρομητική να κάνει τη δουλειά της, γιατί οι ρήτρες είναι αυστηρότατες και προβλέπουν πέρα από το βαρύτατο πρόστιμο μέχρι και τρεις σερί αγώνες μηδενισμό. Αυτό πρακτικά, θα σήμαινε ότι ο ΠΑΟ θα αποκλειόταν από το Κύπελλο, ενώ θα έχανε κι άλλο έδαφος στη μάχη διεκδίκησης μιας θέσης που οδηγεί στα πλέι οφ! Η ουσία είναι ότι ο Αλαφούζος εκτέθηκε κι έβαλε ένα ακόμη επικοινωνιακό αυτογκόλ, σαν αυτά που έχει συνηθίσει τον κόσμο του «τριφυλλιού» από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου.
Και για να φθάσουμε στο δια ταύτα: η χειμερινή μεταγραφική περίοδος τελείωσε χθες, αλλά ο Παναθηναϊκός επί της ουσίας δεν ενισχύθηκε…
