Το ζεύγος Μπλερ «εξοικονόμησε» εκατοντάδες χιλιάδες λίρες σε πληρωμή φόρου ακίνητης περιουσίας όταν απέκτησαν ένα κτήριο στο Λονδίνο μέσω μιας υπεράκτιας εταιρείας στην οποία είναι συνιδιοκτήτης ένας επιφανής υπουργός από το Μπαχρέιν.
Ο πρώην βρετανός πρωθυπουργός και η σύζυγός του έγιναν ιδιοκτήτες ενός κτιρίου αξίας £6,5 εκατομμυρίων λιρών το 2017 μέσω της απόκτησης μιας εταιρείας με έδρα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους που ελέγχεται από την οικογένεια του Ζαγιέντ μπιν Ρασίντ Αλζαγιάνι, του υπουργού βιομηχανία, εμπορίου και τουρισμού της συνταγματικής μοναρχίας του Μπαχρέιν. Η αποκάλυψη των Pandora papers αναδεικνύει την εμπορική δραστηριότητα της οικογένειας, η οποία έχει ξοδέψει πάνω από £60 εκατ. σε αγορές εμπορικών κτιρίων στην Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης και της διεύθυνσης στο Μέρλιμπον του δυτικού Λονδίνου που πούλησαν στο ζεύγος Μπλερ.
Διαβάστε επίσης: Pandora Papers: Πανικός από τις νέες αποκαλύψεις για τον κρυφό πλούτο παγκοσμίων ηγετών- Ποια ηχηρά ονόματα εμπλέκονται
Οι Μπλερ γλύτωσαν £312 χιλιάδες σε φόρο χαρτοσήμου γιατί αγόρασαν την εταιρεία συμμετοχών στην οποία ανήκει το κτίριο κι όχι απευθείας το ίδιο το οικοδόμημα. Ο σκοπός της αγοράς ήταν η στέγαση της εταιρείας νομικών συμβούλων της κυρίας Μπλερ. Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Μπλερ επιδίωξαν να μην πληρώσουν το φόρο ή ότι η αγοραπωλησία είναι παράνομη, η συμφωνία αυτή φωτίζει τις τρύπες στη νομοθεσία που επιτρέπουν σε πλούσιους ιδιοκτήτες να αποφεύγουν έναν φόρο που είναι αναπόφευκτος για την συντριπτική πλειονότητα των αγοραστών ακίνητης ιδιοκτησίας στη Βρετανία.
Ο φόρος χαρτοσήμου πληρώνεται από τους αγοραστές εμπορικών και οικιστικών περιουσιών που αξίζουν πάνω από £150 και £125 χιλιάδες αντίστοιχα. Ένα σπίτι στη Βρετανία άξιζε κατά μέσο όρο £244 χιλιάδες τον Ιούλιο, σύμφωνα με την Ένωση Ιδιοκτητών.
Πώς έγινε η συναλλαγή
Πριν από τέσσερα χρόνια, το ζεύγος Μπλερ απέκτησε την οδό Harcourt 30, ένα πρώην αρχοντικό στο κέντρο του Λονδίνου, με την Σέρι Μπλερ να μεταφέρει στο τετραώροφο κτίριο την συμβουλευτική της εταιρεία, Omnia Strategy. Εκείνη τη στιγμή η συναλλαγή αναφέρθηκε στον Τύπο. Ωστόσο, η ταυτότητα του πωλητή και η δομή της συναλλαγής -που σήμαινε ότι δεν πληρώθηκε το οφειλόμενο χαρτόσημο- δεν ήταν γνωστές και αποκαλύπτονται τώρα, χάρη στα Pandora papers.
Τέσσερις μήνες πριν από την αγορά, το ζεύγος δημιούργησε μια βρετανική εταιρεία με την επωνυμία Harcourt Ventures, στην οποία και οι δύο σύζυγοι κατείχαν μερίδιο 50% ο καθένας και η οποία ήταν εγγεγραμμένη για ΦΠΑ. Στη συνέχεια, η νέα τους εταιρεία απέκτησε τις μετοχές της Romanstone International Limited, η οποία ήταν εξ ολοκλήρου θυγατρική του ομίλου Riverton Capital της οικογένειας Αλζαγιάνι που κατείχε το κτίριο της οδού Harcourt 30.
Στη συνέχεια, οι Μπλερ συγχώνευσαν τη Romanstone και την Harcourt Ventures, με αποτέλεσμα το κτίριο να ανήκει απευθείας στη δική τους εταιρεία. Η Σέρι Μπλερ είπε στον Guardian ότι «δεν υπήρχε τίποτα ασυνήθιστο ή παράνομο σε όλα αυτά» και ότι δεν γνώριζε την ταυτότητα των πωλητών πριν πραγματοποιήσει τη συναλλαγή. Οι Αλζαγιάνι δεν ήθελαν να πουλήσουν το κτίριο χωριστά από την εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων (BVI), είπε, και πρόσθεσε: «Δεν ήθελα να είμαι ιδιοκτήτης μιας εταιρείας BVI και έτσι έδωσα εντολή στην εταιρεία ορκωτών λογιστών BDO και τους δικηγόρους της εταιρείας Blake Morgan, να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούσα να επαναπατρίσω την εταιρεία και το κτίριο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όλες οι ρυθμίσεις έγιναν για τον ρητό σκοπό να επανέλθει η εταιρεία και το κτίριο στο φορολογικό και κανονιστικό καθεστώς του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου παρέμεινε έκτοτε. Όλοι οι φόροι έχουν πληρωθεί έκτοτε και όλοι οι λογαριασμοί κατατέθηκαν ανοιχτά σύμφωνα με το νόμο». Αν και το σχήμα της αγοραπωλησίας επέτρεψε στο ζεύγος Μπλερ να γλυτώσει το φόρο χαρτοσήμου, μπορεί στο μέλλον να επιβαρυνθεί με μεγαλύτερο φόρο σε περίπτωση που θελήσει να πωλήσει το κτίριο.
