Ο Πρωθυπουργός έχει μετανιώσει για την άφρονα επιλογή του να μετατρέψει την πανδημία σε πεδίο φιλοτέχνησης της προσωπικής εικόνας του ως μοναχικού super manager. Από την άλλη, έχει κάποιο πρόβλημα στην έκφραση των συναισθημάτων του αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει συναισθήματα! Είναι ένας θλιμμένος άνθρωπος που νιώθει το βάρος πολλών αποτρέψιμων θανάτων πάνω του.
Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη και σε έτσι προέκυψε η επίδικη παραφροσύνη εντός Βουλής για την «ψευδαίσθηση» της ανάγκης ΜΕΘ επί διασωλήνωσης. Λέτε τα ιδιωτικά θεραπευτήρια που χρεώνουν τις ΜΕΘ πανάκριβα, να κοροϊδεύουν τόσο καιρό πελάτες και ασφαλιστικές;
Μπορεί η υποκρυπτόμενη αλήθεια να είναι κάπως πιο πικρή. Δεδομένου ότι θεωρείται αφύσικο το να είμαστε όλοι ίσοι, ίσως φαίνεται αφύσικο κι ο θάνατος του καθενός να συνοδεύεται από έναν τόσο μεγάλου ύψους λογαριασμό, ασχέτως του τι «άξιζε» κανείς στην ζωή του. Κι αυτό ενίοτε, απλώς και μόνο για μια ακριβοδικία διαδικαστική και μια ισονομία ουσιαστική.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ, Η ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ
Η σκηνή είναι γνωστή από τα γήπεδα.
Ο «βιρτουόζος» που προβλήθηκε επί μακρόν ως μάγος της μπάλας, δημοσίως και καταφανώς δεν τα καταφέρνει. Τότε, κάτω από το βάρος των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν, το αποτελειώνει… Στρέφεται εναντίον αντιπάλων και διαιτητών προβαίνοντας σε απρέπειες και ψάχνοντας δικαιολογίες.
Αντί να πουν λοιπόν, θόλωσε ο άνθρωπος κι είπε μια ασυναρτησία, τι έκαναν; Πρώτος έσπευσε ο αδίστακτος υπουργός με το τσεκούρι κι εξήγησε στο πόπολο ότι δεν πρέπει να μυθοποιεί την θεραπευτική τεχνολογία. Ένας σωλήνας είναι, τι μέσα, τι έξω! Ακολούθησε ο ομοϊδεάτης του, που κυβερνά την Αριστοτέλους, κι είπε ότι όλοι θα πεθάνουμε μίαν ημέρα, οπότε ας μην το κάνουμε και θέμα, αφού κι οι μέσα έχουν θηριώδη θνητότητα. Δεν άργησε ο τρίτος laotino, ο «ΜΗ ΣΩΣΟΥΝΕ», που κατήγγειλε την Αντιπολίτευση πως εύχεται να μην πάει καλά η πανδημία αλλά θα μείνει με την όρεξη. Η πανδημία δηλαδή πάει καλά και τους τη σπάει των αντιπολιτευόμενων …
Ο κ. Οικονόμου είπε ότι δεν του τόχε πει του Πρωθυπουργού ο συγγραφεύς, γιατί ο κ Πρωθυπουργός κι ο κ Τσιόδρας είναι μεν φίλοι αλλά όταν συναντιούνται δεν μπλέκουν με τα θέματα της δουλειάς.
Αντιθέτως, με αυστηρό ύφος, η κα Γκάγκα αναφέρθηκε στις μεγάλες επιστημονικές αδυναμίες της εργασίας.
Έλειψε ο πανεπιστήμων και σκιώδης υπουργός Υγείας.
ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΑ τα ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ;
Tα νέα δεν βρίσκονται για το πόσοι πέθαναν, πού και πως, δεδομένου ότι αυτά τα έχω δημοσιεύσει ήδη από τον Μάιο, αναλύοντας μάλιστα την επίσημη ενημέρωση του κ Τσιόδρα στα κόμματα, με την σφραγίδα της ελληνικής Δημοκρατίας! Οι πολιτικές αποφάσεις που ακολούθησαν, όλως υποκριτικά, δεν τα έλαβαν υπ’ όψη τους, ωστόσο σίγουρα δεν τα αποκάλυψαν τώρα οι κκ. Τσιόδρας-Λύτρας, επτά μήνες αργότερα.
Η συζήτηση επικεντρώθηκε στην αναφερόμενη σχεδόν 90% θνητότητα των εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένων και την κατέστησε επίκαιρη ο κ Μητσοτάκης με αυτό που είπε. Τίποτε ιδιαιτέρως καινοτόμο δεν εισφέρει η εργασία κι εδώ, αφού σχετικό άρθρο άλλων καθηγητών του 2020, το είχα αναλύσει σε τηλεοπτική εκπομπή τον Μάρτιο.
Δείτε το σχετικό βίντεο
Από την άλλη, πόσο αδύναμα μπορεί να είναι “τα στοιχεία”, όπως επισήμανε η κα Γκάγκα, για κάτι τόσο προφανές; Εξάλλου, αν το θέμα της εργασίας ήταν αποκλειστικά αυτό με το οποίο ασχολείται σήμερα η πολιτική (εντός, εκτός κι επί τα αυτά η διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ), η ίδια δεν θα το αποδεχόταν επ’ ουδενί για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό γιατί ποιος καταδέχεται δημοσιεύσεις που επαναλαμβάνουν το αυτονόητο;
Άλλο όμως είναι το επιστημονικώς ενδιαφέρον κι άλλο το ηθικώς ενδιαφέρον (ψεύδη και δικαιολογίες) ή το πολιτικώς (καταστροφική τουριστική πολιτική, επιδημιολογική διαχείριση κλπ). Όσοι εκπλήττονται που μια υποπαράγραφος της επιστημονικής εργασίας έχει τραβήξει όλα τα φώτα, ας αναλύσουν το ρητό «εξ όνυχος τον λέοντα» Στην λόγια έκφραση που θυμίζει πως από μια μικρή ένδειξη μπορεί κανείς να διακρίνει τα χαρακτηριστικά ενός συνόλου ή την αξία κάποιου, θα βρουν την απάντηση που ψάχνουν.
Δεν τα αναφέρω αυτά επιζητώντας δόξα Κασσάνδρας. Απλώς, οι «καθώς πρέπει» της αντιπολίτευσης ελπίζω να αναστοχάζονται τι θα είχε συμβεί αν είχαν εγκαίρως αξιοποιήσει τα στοιχεία, π.χ. με την σημερινή ένταση. Ίσως τότε να είχαν αλλάξει την τροπή του πλέον φονικού Δ’ κύματος. Ένας ειδήμων της κολάσεως, ο Dante, έλεγε πως ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις.
Πιστεύω τω φίλω
Ο κ Τσιόδρας πρόταξε της επιστημονικής του ιδιότητας, την ανθρώπινη και τάχθηκε στο πλευρό του φίλου του. Εξέφρασε λοιπόν την θλίψη του όχι για τους αδικοχαμένους που με περισσή επιμέλεια υπολόγισε αλλά για την χρήση που επιφυλάχθηκε στο πόνημα του. Αυτό έδωσε το περιθώριο και στα αμήχανα ΜΜΕ να ανεβάσουν παρήγορους τίτλους όπως «Αδειάζει Τσίπρα ο Τσιόδρας!» κλπ
Όμως για αυτό λέγεται επιστημονική δημοσίευση κι όχι ραβασάκι ή εμπιστευτική αναφορά. Το πνευματικό έργο καθενός είναι υπό τον έλεγχο και την διακριτική του ευχέρεια μέχρι την στιγμή της δημοσίευσης Από εκεί και πέρα αυτονομείται κι η μεν κα Γκάγκα έχει το δικαίωμα να το βρει ελαφρύ, ο δε κ Τσίπρας να κάνει αποκαλύψεις ότι δεν φανερώθηκαν τα συμπεράσματα και δεν αξιοποιήθηκαν, ακόμη κι ο κ. Μαγιορκίνης μπορεί … να σου την πει.
Αν τελικώς δώσουμε στα εγγλεζάκια τον κ. Μητσοτάκη για Πρωθυπουργό, ας ζητήσουμε να μας δώσουν για αντάλλαγμα όχι βέβαια τον κ Τζόνσον αλλά τον κ. Κάμμινγκς. Πρόκειται για τον επικεφαλής των χειρισμών της πανδημίας που βομβάρδιζε επί εξίμιση ώρες στην Βουλή των Κοινοτήτων τον κ Τζόνσον για τις ευθύνες του. Τα εγγλεζάκια-εμπειρογνώμονες δεν χαρίζονται στους πολιτικούς ούτε βαπτίζουν τόσο εύκολα το κρέας, ψάρι.
