Με τις κρατικές παροχές για τη φροντίδα των παιδιών να είναι ελάχιστες ο κορονοϊός έγινε η νέα αιτία που αναγκάζει τις Ιταλίδες να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους
Για τις εργαζόμενες μητέρες στην Ιταλία το δίλημμα είναι συγκεκριμένο: πώς θα επιστρέψουν στην εργασία τους μετά την άρση του lockdown ενώ βρεφονηπιακοί σταθμοί και σχολεία παραμένουν κλειστά από τις 23 Φεβρουαρίου χωρίς να γνωρίζουν πότε θα ξανανοίξουν. Σε μια χώρα όπου κυριαρχούν οι άντρες στον εργασιακό τομέα και οι κρατικές παροχές προς τις νέες μητέρες για τη φροντίδα των παιδιών τους είναι ελάχιστες, η πανδημία ανάγκασε πολλές να παραιτηθούν από την εργασία τους.
Σύμφωνα με την Εθνική Επιθεώρηση Εργασίας (INL), περίπου 37.600 μητέρες υπέβαλαν εθελοντικά παραίτηση το 2019 λόγω κυρίως της δυσκολίας να συνδυάσουν την επαγγελματική τους ζωή με τη φροντίδα της οικογένειας. Ο αριθμός αυτός ωστόσο αναμένεται να αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Ηρθαν στην επιφάνεια τα παλιά παραδοσιακά οικογενειακά στερεότυπα της χώρας και αυτό έχει επιδεινώσει σημαντικά το πρόβλημα της ανισότητας των δύο φύλων» επισημαίνει στο Documento η Κριστίνα Σιβιέρι Ταλιαμπούε, δημοσιογράφος, ακτιβίστρια και επιχειρηματίας.
Από τις τελευταίες στην απασχόληση των γυναικών
Η Ιταλία ήδη έχει μείνει πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη όσον αφορά την απασχόληση των γυναικών αλλά και την ισότητα των δύο φύλων. «Η Ιταλία είναι χωρισμένη στα δύο. Αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν ολοήμερα σχολεία από τη Ρώμη και πάνω και ότι στη νότια Ιταλία νηπιαγωγεία και βρεφονηπιακοί σταθμοί είναι σχεδόν ανύπαρκτα, συνειδητοποιούμε ότι το ζήτημα της ισότητας των δύο φύλων είναι σημαντικό πρόβλημα ανεξάρτητα από την Covid-19» τονίζει η Ταλιαμπούε.
Στην ΕΕ ο μέσος όρος απασχόλησης των γυναικών είναι 67%. Στην Ιταλία όμως αγγίζει το 54%. «Η Ιταλία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην απασχόληση γυναικών στην Ευρώπη. Είναι πίσω από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι χώρα φιλόξενη για μητέρες ή γυναίκες» επισημαίνει στο Documento η Νταϊάνα Παλόμπα, πρόεδρος της γυναικείας οργάνωσης Feminin Pluriel, δικηγόρος και μητέρα τριών παιδιών.
Με ανύπαρκτη νομοθεσία
Το πρόβλημα ωστόσο ξεκινάει από το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει θεσπιστεί σχετική νομοθεσία που να προστατεύει τις εργαζόμενες μητέρες. Ακόμη και εν μέσω πανδημίας τα μέτρα που λήφθηκαν θεωρούνται ανεπαρκή. «Η Ιταλία δεν διαθέτει νομοθετικές διατάξεις που να στηρίζουν τις γυναίκες και αυτό υπονομεύει την ισότητα των φύλων. Δυστυχώς οι εργαζόμενες γυναίκες συνεχίζουν να είναι η εξαίρεση, να θεωρείται γι’ αυτές η εργασία κάτι προαιρετικό, κάτι επιπρόσθετο από τα βασικά τους καθήκοντα που είναι η φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών» αναφέρει η πρόεδρος της οργάνωσης Feminin Pluriel. Ενα από τα μέτρα, όπως λέει, για να χρυσώσει το χάπι η κυβέρνηση είναι ένα επίδομα 600 ευρώ ώστε να ενισχύσει οικονομικά τις οικογένειες.
«Έχω υποβάλει αίτηση για να το λάβω από τα τέλη Μαΐου και δεν το έχω πάρει ακόμη. Νομίζετε ότι αυτό το ποσό αρκεί για να πληρώσω μια μπέιμπι σίτερ από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο; Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να βρεις μπέιμπι σίτερ για όλη τη μέρα; Πιστεύετε ότι είναι υγιές να μεγαλώσει έτσι ένα παιδί αντί να πηγαίνει σχολείο; Μπορεί μια νταντά να βοηθήσει ένα παιδί στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση; Καθαρή τρέλα» καταγγέλλει.
Σημαντικές και στην πανδημία
Την ίδια ώρα οι γυναίκες από την αρχή της πανδημίας κατέχουν καίριες θέσεις εργασίας σε νοσοκομεία και υπηρεσίες υγείας ενώ παράλληλα φροντίζουν για το σπίτι. «Γνωρίζουμε ότι το 70% αυτών που εργάστηκαν για τη φροντίδα ασθενών με Covid-19 στην Ιταλία είναι γυναίκες. Είναι ως επί το πλείστον προσωπικό που εργάζεται σε νοσοκομεία. Οπως πάντα, τα πιο σημαντικά επαγγέλματα καλύπτονται από άντρες. Ετσι στην Ιταλία οι γυναίκες διακινδύνευσαν όχι μόνο την υγεία τους αλλά και την προσωπική τους ζωή, επειδή αναπόφευκτα έπρεπε να κοιμηθούν μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα» επισημαίνει η Ταλιαμπούε. Σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Διασύνδεσης Σπουδών και Σταδιοδρομίας, από τις εκατό εργαζόμενες γυναίκες με ένα ή περισσότερα παιδιά κάτω των 15 ετών το 74% συνέχισε να εργάζεται εκτός σπιτιού κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε σύγκριση με το 66% των αντρών.
«Προτεραιότητα στα σχολεία»
Οι γυναίκες όμως δεν μένουν αμέτοχες. Ενα δίκτυο 63 ιταλικών γυναικείων σωματείων με πάνω από 42.000 μέλη αγωνίζεται να συντάξει συγκεκριμένες προτάσεις για τη γυναικεία απασχόληση ώστε η ιταλική κυβέρνηση να τις αποδεχτεί και να τις εφαρμόσει το συντομότερο, αναφέρει η Παλόμπα. Παράλληλα, το κίνημα «Προτεραιότητα στα σχολεία» (#primalascuola) εμφανίστηκε ως μέσο πίεσης στην κυβέρνηση για να ανοίξουν ξανά τα σχολεία με ασφάλεια. «Το κίνημα διοργάνωσε την πρώτη του μεγάλη εκδήλωση στις 23 Μαΐου. Στις 25 Ιουνίου διοργανώθηκε και μια δεύτερη ταυτόχρονα σε 60 πόλεις, αναγκάζοντας την υπουργό Παιδείας και τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε να πραγματοποιήσουν συνέντευξη Τύπου την επόμενη μέρα για να εξηγήσουν πώς και γιατί θα επιστρέψουν τα παιδιά στο σχολείο τον Σεπτέμβριο» υπογραμμίζει η Ταλιαμπούε. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας τονίζει ότι η απουσία ένταξης της διάστασης του φύλου στα μέτρα κατά της πανδημίας θα μπορούσε να ακυρώσει δεκαετίες προόδου μιας χώρας ως προς το θέμα της έμφυλης ισότητας στην εργασία.
