Ο φοιτητής Ναυτιλίας και Βιομηχανίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά γράφει για τους καιρούς που το ποτάμι της οργής θα φουσκώσει και οι νέοι θα βρεθούν στην πρωτοπορία του αγώνα.
Από τις πρώτες κιόλας ανοιξιάτικες µέρες του χρόνου η είδηση του νέου αυτού ιού που έφτασε στη χώρα µας έχει επηρεάσει τη ζωή όλων. Οι πιο ψύχραιµοι συνέχισαν κανονικά την καθηµερινότητά τους αποφεύγοντας όσο µπορούσαν τις περιττές συναθροίσεις, κάποιοι όχι και τόσο ψύχραιµοι άδειαζαν τα ράφια µε τις κονσέρβες και το χαρτί υγείας από τα σουπερµάρκετ και κάποιοι άλλοι –γνωστοί ως συνωµοσιολόγοι– διέδιδαν τις δικές τους (επιστηµονικές βεβαίως) θεωρίες. Μέσα σε αυτή την αναστάτωση που έχει προκαλέσει ο πρωτόγνωρος ιός η κυβέρνηση έπρεπε να εφαρµόσει τα απαραίτητα (για την πλειονότητα ήταν έγκαιρα και απολύτως απαραίτητα) µέτρα για να µη γίνουµε Ιταλία.
Μέτρα απολύτως απαραίτητα, όπως το καθολικό lockdown, στη διάρκεια του οποίου έπαιρνες άδεια να κυκλοφορήσεις στέλνοντας µήνυµα στο κινητό. Η συνεχής ενίσχυση της ΕΛΑΣ µε προσωπικό και εξοπλισµό κρίθηκε επίσης αναγκαία. Μεγάλη ευθύνη της «επιτυχίας» των µέτρων είχαν τα ΜΜΕ, τα οποία ανέλαβαν την ενηµέρωση και την ψυχαγωγία των περισσότερων πολιτών, των καλουµένων και τηλεθεατών. Ενηµέρωση που κατά κύριο λόγο έσπερνε τον φόβο και επαινούσε τα µέτρα της κυβέρνησης. Ψυχαγωγία µε εκποµπές που προσβάλλουν και υποβαθµίζουν ανθρώπινες αξίες και δικαιώµατα.
Οι πρώτες µέρες του καλοκαιριού µας βρήκαν απελευθερωµένους ύστερα από περίπου δύο µήνες εγκλεισµού και τις συνόδευε η πρόσκληση του πρωθυπουργού στους τουρίστες για ασφαλείς διακοπές στη χώρα. Καθώς οι µέρες περνούσαν και ο τουρισµός «εξέπνεε», νέα µέτρα ακολούθησαν το ένα µετά το άλλο. Η µάσκα έγινε το απαραίτητο αξεσουάρ κάθε πολίτη, ενώ η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ µετά τα µεσάνυχτα διαγγέλθηκε µετά βαΐων και κλάδων. Ακολούθησαν το κλείσιµο της εστίασης και η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας.
Φυσικά φταίνε οι νέοι και η διασκέδασή τους καθώς είναι γνωστό, ας πούµε, ότι στις εκκλησίες δεν κολλάς τον κορονοϊό ούτε στα ΜΜΜ (αφού δόθηκαν χρήµατα στα ΜΜ…Ε). Και η πρόσκληση στους τουρίστες ανέφερε ότι µπορούν να έρθουν για διακοπές µε ασφάλεια – λευκή η πρόσκληση, αχρείαστα οι έλεγχοι και η ιχνηλάτηση. Ούτε λόγος για τις προσλήψεις γιατρών και την ενίσχυση της υγείας. Ποιοι φταίνε; Οι νέοι, οι καταλήψεις στα σχολεία από ανεύθυνα παιδιά µε ελλιπή ανατροφή από τις οικογένειές τους, παιδιά που ζητούσαν τα αυτονόητα: χρήµατα για την παιδεία και ολιγοµελή τµήµατα. Εδώ επιστράτευσαν και χηµικά για να διαλύσουν την ειρηνική συγκέντρωση έξω από το εφετείο στο άκουσµα της καταδικαστικής απόφασης για τη Χρυσή Αυγή.
Και φτάνουµε στο σήµερα µε την επιβολή του δεύτερου καθολικού lockdown για να µπαλωθούν οι λανθασµένες επιλογές της κυβέρνησης. Πλέον τα δικαιώµατα, όπως το οκτάωρο, η ισότιµη πρόσβαση στην παιδεία, η ατοµική ελευθερία και η ελευθερία του λόγου που κατακτήθηκαν µε αίµα και αγώνες, δείχνουν να µπαίνουν σε δεύτερη µοίρα µπροστά στην πανδηµία. Η σηµερινή πραγµατικότητα διανθίζεται από οικογενειακή και αστυνοµική βία, εργασιακή εκµετάλλευση, ανεργία και ηµιµάθεια.
Τα µέτρα που ανακοινώθηκαν για την επέτειο του Πολυτεχνείου, µας είπαν, θα προστάτευαν τον κόσµο από την εξάπλωση της πανδηµίας. Απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις από τέσσερα άτοµα και πάνω (ειρωνεία ε;) και τα πρόστιµα έφταναν έως και 5.000 ευρώ. Οµως παράπονο δεν έχουµε. Απολαύσαµε τον καινούργιο εξοπλισµό της αστυνοµίας στους δρόµους της Αθήνας και των άλλων πόλεων, έτσι σαν υπόµνηση σχετικά µε το σε ποια µεριά βρίσκονταν οι δεξιοί τις µέρες του Νοεµβρίου του 1973 (δεν πήγε τσάµπα η επιτίµηση του Κυριάκου Μητσοτάκη).
Το εύκολο θύµα –οι νέοι– και η ακόµη πιο εύκολη δικαιολογία –η ατοµική ευθύνη– λειτουργούν σαν προπέτασµα για την απραξία σχετικά µε την ενίσχυση του συστήµατος υγείας και τις κακές επιλογές σε κρίσιµους τοµείς. Για πόσο ακόµη; Οι δικαιολογίες θα στερέψουν και οι αντιδράσεις δεν θα αργήσουν να έρθουν. Και τότε οι νέοι θα είµαστε εκεί για να αναλάβουµε την ευθύνη που θα µας αντιστοιχεί.