Από συγκυρίες ή επιλογή –δεν_x000D_
έχει και καμία σημασία– δεν έτυχε να κάνει παιδιά κι έτσι ποτέ κανείς δεν τη_x000D_
φώναξε μαμά.
Κι όμως, από όσα έχει ζήσει τον τελευταίο χρόνο στα χωριά SOS ως μητέρα δύο παιδιών που για κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους δεν μπορούν να μεγαλώσουν με τη βιολογική τους οικογένεια δεν συγκρατεί την πρώτη φορά που την αποκάλεσαν αυθόρμητα «μαμά». «Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι η πρώτη φορά που ο μικρός, ένα φοβισμένο παιδί που κανείς δεν ήθελε να το αγγίζει ή να το πλησιάζει, άπλωσε τα χέρια του και μου ζήτησε μόνος του να τον αγκαλιάσω. Αυτός ήταν ο τρόπος του να εκφράσει την αγάπη του και γι’ αυτό με συγκίνησε πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο» διηγείται στο Documento η κ. Μαρία.
Ουσιαστική και ενεργή προσφορά
Η απόφαση να γίνει μητέρα SOS ελήφθη χωρίς πολλή σκέψη, καθώς ο εθελοντισμός και η προσφορά ήταν βασικά κομμάτια της ζωής της πολλά χρόνια πριν. «Ηθελα να προσφέρω όμως με πιο ουσιαστικό και ενεργό τρόπο, κι έτσι όταν διάβασα πως ζητούνται μητέρες από τα χωριά SOS δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Εκανα την αίτηση και περίμενα με αγωνία να μου πουν αν θα με δεχτούν» εξηγεί.
Το τηλεφώνημα που της άλλαξε τη ζωή ήρθε, ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν περίπου δύο μήνες πρακτικής και θεωρητικής εκπαίδευσης μέχρι να συναντήσει για πρώτη φορά τα δύο παιδιά της. «Είναι αναγκαία η προετοιμασία, καθώς χρειάζεται να μας ετοιμάσουν σε όλα τα επίπεδα γι’ αυτήν τη συνύπαρξη. Είχαμε κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και ό,τι άλλο χρειαζόμασταν προκειμένου να εκπαιδευτούμε με τον καλύτερο τρόπο» σημειώνει.
Οι πρώτες μέρες με τη νέα της οικογένεια ήταν έντονες. «Τα παιδιά δυσκολεύονταν να κοιμηθούν, ζητούσαν τη μαμά τους. Είναι κάτι αναμενόμενο και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να νιώθουν ότι είμαστε δίπλα τους, ότι θα τα φροντίσουμε και ότι δεν είναι μόνα τους. Οταν γνώρισαν και τα υπόλοιπα παιδιά του χωριού και κατάλαβαν ότι θα έχουν πολλούς φίλους, παιχνίδια και παρέες, άρχισαν να αισθάνονται πιο όμορφα. Σήμερα πλέον ξέρω ότι γνωρίζουν πως είμαστε οι άνθρωποί τους και το δέσιμο και από τις δύο πλευρές είναι βαθύ και δυνατό» σημειώνει.
Από βιολογική μητέρα ενός παιδιού… πολύτεκνη μαμά SOS
Το ίδιο δέσιμο αισθάνεται με τα τέσσερα παιδιά της και η κ. Γεωργία, η οποία εδώ και τέσσερα χρόνια εργάζεται ως μητέρα SOS. Η αφορμή για να γίνει… πολύτεκνη ήταν η έναρξη της φοιτητικής ζωής του γιου της. «Οταν ενηλικιώθηκε και έφυγε από το σπίτι αναζητούσα ήδη εργασία και συμπτωματικά είδα μια αγγελία από τα χωριά SOS. Είχα ήδη παρακολουθήσει στο παρελθόν συνεντεύξεις και αφιερώματα στα παιδικά χωριά, οπότε μου κίνησε το ενδιαφέρον το ενδεχόμενο να γίνω μέρος αυτής της οικογένειας» εξηγεί.
Η υποστήριξη από τον γιο της αλλά και η πρόθεσή της να προσφέρει αγάπη και φροντίδα ήταν τα βασικά της εφόδια. «Θυμάμαι ο γιος μου μου είπε “μαμά, θα γίνεις πολύ καλή μαμά”! Ηταν σημαντικό για εμένα να έχω την υποστήριξή του» εξηγεί γελώντας.
Το βράδυ πριν από την πρώτη μέρα εργασίας ως… μαμά θυμάται πως δεν κοιμήθηκε από την αγωνία. «Αισθανόμουν όπως την εποχή που ήμουν έγκυος. Αναρωτιόμουν πώς θα μοιάζουν τα νέα μου παιδιά, πώς θα είναι η πρώτη στιγμή που θα τα αντικρίσω… Ολες οι απορίες μου λύθηκαν μόλις συναντηθήκαμε. Δεθήκαμε απόλυτα κι ας μην έχουμε βιολογική σχέση» σημειώνει.
Οπως εξηγεί, η καθημερινότητά τους δεν διαφέρει και πολύ από αυτή στην οποία είχε συνηθίσει να ζει με τον γιο της. Η διαφορά είναι ότι πλέον μένει στο παιδικό χωριό SOS. «Ορισμένοι νομίζουν ότι είμαστε υποχρεωμένες να μένουμε όλο το 24ωρο εδώ, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Το πρωί που λείπουν τα παιδιά στο σχολείο θα πάμε για κάποιο καφέ, αλλά και το απόγευμα πηγαίνουμε όλοι μαζί σινεμά ή βόλτα με τα παιδιά. Η καθημερινότητα είναι πολύ όμορφη. Υπάρχει οικειότητα και μια σχέση δυνατή».
Η πρόσφατη γιορτή της μητέρας τη βρήκε στο χωριό να ξυπνάει από τις αγκαλιές και τα φιλιά των τεσσάρων παιδιών της. «Αυτό που με συγκίνησε περισσότερο ήταν όταν ένα από τα δύο κοριτσάκια μου μου είπε “μαμά, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν κι εσένα”. Συγκινούμαι και τώρα που το σκέφτομαι γιατί για εμένα αυτή η κουβέντα σημαίνει πως κάτι κάνω σωστά» καταλήγει.
Ανάγκη για νέες μαμάδες SOS
Το περίσσευμα αγάπης των δύο γυναικών δίνει τα τελευταία χρόνια ελπίδα και όραμα σε έξι παιδιά του χωριού, ωστόσο τα αιτήματα για προστασία και φιλοξενία παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ανάγκη για νέες μαμάδες SOS που θα αναλάβουν τη φροντίδα και το μεγάλωμα των παιδιών στα τέσσερα παιδικά χωριά SOS που λειτουργούν στη Βάρη, στο Πλαγιάρι στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη και στο Ηράκλειο.
Συγκεκριμένα, αυτή την περίοδο υπάρχουν τουλάχιστον δέκα νέες θέσεις εργασίας για τον ρόλο της μητέρας SOS. Οι ενδιαφερόμενες θα πρέπει να είναι 35-50 ετών, χωρίς δικά τους παιδιά μικρής ηλικίας που έχουν την ανάγκη από την καθημερινή φροντίδα της μητέρας τους, να είναι απόφοιτες λυκείου, με καλή σωματική και ψυχική υγεία και με δυνατότητα σταθερής παραμονής στο χωριό.
Αναφερόμενος στις υποχρεώσεις των μαμάδων ο Νίκος Καΐτσας, υπεύθυνος ανθρώπινου δυναμικού, σημειώνει πως το ζητούμενο είναι να καλύπτουν στις ανάγκες των παιδιών σε όλα τα επίπεδα όσον αφορά την καθημερινή φροντίδα και υγιεινή, τη συναισθηματική υποστήριξη, τη μελέτη τους και ό,τι κάνει κάθε μητέρα με τα παιδιά της στο πλαίσιο της υγιούς ψυχοσυναισθηματικής τους ανάπτυξης. «Παράλληλα, έχει την αυτονόητη για εμάς “υποχρέωση” να φροντίζει για τη δική της ψυχική και σωματική υγεία και ευημερία, ως κύριο παράγοντα σταθερότητας και επάρκειας στον γονεϊκό ρόλο» αναφέρει.
Τα παιδικά χωριά SOS παρέχουν ικανοποιητικό μισθό και ασφάλιση, ετήσια άδεια και οχτώ ρεπό τον μήνα, διαμονή σε σύγχρονη κατοικία, καθώς επίσης συνεχή εκπαίδευση και επιμόρφωση. Το πιο σημαντικό όμως που προσφέρεται είναι η αδιαπραγμάτευτη αγάπη των παιδιών που έχουν τόσο ανάγκη μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η εν λόγω θέση ενέχει και αρκετές δυσκολίες, καθώς αναμένεται από τις μητέρες να διαχειριστούν έως και πέντε παιδιά με διαφορετικές ιστορίες οι οποίες ενέχουν τραύμα, απώλεια, παραμέληση ή και εγκατάλειψη.
Για τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν στα παιδικά χωριά SOS η μητέρα SOS είναι το βασικό πρόσωπο αναφοράς. Είναι ο άνθρωπος που ζει μαζί τους σ’ ένα σπίτι του παιδικού χωριού, προσφέροντας με τη σταθερή και ζεστή παρουσία της και με την υποστήριξη εξειδικευμένου παιδαγωγικού προσωπικού αγάπη, φροντίδα, στήριξη και σιγουριά για να μεγαλώσουν σ’ ένα περιβάλλον ασφάλειας που θα καλύπτει όλες τις φυσικές, συναισθηματικές και κοινωνικές τους ανάγκες.
Η μητέρα SOS αναλαμβάνει υπεύθυνα την ανατροφή παιδιών που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να μεγαλώσουν κοντά στη βιολογική οικογένειά τους. Υποκαθιστά το μητρικό πρότυπο, δημιουργεί συναισθηματικούς δεσμούς με αποδοχή και σεβασμό για την προσωπικότητα κάθε παιδιού και τα βοηθά να αναπτυχθούν προκειμένου να ενταχθούν δημιουργικά στη κοινωνία ως ενήλικα και ανεξάρτητα άτομα.
«Υπάρχει συνεχής προσωπική συναισθηματική εμπλοκή με ανάλογες ιστορίες που χρειάζεται να ξαναγραφτούν με θετικό πρόσημο μέσα από τη δημιουργία ενός θετικού μοντέλου γονεϊκότητας, ωστόσο η δουλειά αυτή γίνεται μέσα σε μια ομάδα επαγγελματιών οι οποίοι εκπαιδεύονται συνεχώς, ενώ υποστηρίζονται στον γονεϊκό τους ρόλο μέσα από πολλές διαδικασίες που αφορούν την προσωπική ανάπτυξη, εξέλιξη και ενδυνάμωση» σημειώνει ο κ. Καΐτσας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αξίζει μια γυναίκα να μπει σε αυτήν τη διαδικασία για να ζήσει τη δημιουργία αυτού του κλίματος ασφάλειας και κυρίως για να μπορέσει να το δημιουργήσει η ίδια μέσα από τις σχέσεις που θα διαπραγματευτεί με τους ενήλικες και τα παιδιά σε κάθε φάση της λειτουργίας του γονεϊκού ρόλου. «Κάθε γυναίκα ζει τη μητρική γονεϊκότητα με έναν τρόπο που επανορθώνει το τραύμα και την απώλεια και βάζει στη θέση του το οικογενειακό πλαίσιο, την ασφάλεια, την αίσθηση του ανήκειν, την αποδοχή μέσα σ’ ένα οικογενειακό πλαίσιο» καταλήγει.
INFO
Οι ενδιαφερόμενες μπορούν να στείλουν βιογραφικό σημείωμα στο soshr@sos-villages.gr, με την υποσημείωση «Για τη θέση μητέρας SOS» ή να επικοινωνήσουν στο 210 3238048, καθημερινά από τις 10.00 ως τις 17.00 μέχρι την 1η Ιουνίου.
