Παιδιά ενός κατώτερου Αλλάχ

Παιδιά ενός κατώτερου Αλλάχ

Χιλιάδες ανήλικα που γεννήθηκαν με πατέρες μαχητές του ISIS ζουν εγκλωβισμένα σε στρατόπεδα στη βόρεια Συρία.

Είναι σκληρή η μοίρα χιλιάδων «ορφανών του ISIS». Είναι τα παιδιά των τουλάχιστον 40.000 ξένων μαχητών οι οποίοι κατέφτασαν από περίπου 80 χώρες του εξωτερικού για να βοηθήσουν στο χτίσιμο του χαλιφάτου του άρτι ηττημένου Ισλαμικού Κράτους. Τώρα βρίσκονται στο έλεος των νικητών, οι οποίοι δυσκολεύονται να αποφασίσουν τι να τα κάνουν. 

Προ ημερών 30 τέτοια παιδιά, με πατέρες Γάλλους υπηκόους, μεταφέρθηκαν στη Γαλλία από καταυλισμούς της Συρίας. Αλλα 700 θα ακολουθήσουν, ανακοίνωσαν οι γαλλικές αρχές.

Ταλαιπωρημένα από τον υποσιτισμό και τις ασθένειες, πολλά από αυτά ζουν μαζί με τις μητέρες τους σε υπερπλήρεις καταυλισμούς στη Συρία και στο Ιράκ. Πολλά ακολούθησαν τους γονείς τους από τις χώρες καταγωγής τους. Αλλα γεννήθηκαν μέσα στο χαλιφάτο.

Το Ισλαμικό Κράτος εργαλειοποίησε σημαντικό αριθμό εξ αυτών. Ως σπιούνους, μαγείρους και ορισμένες φορές ως μαχητές και βομβιστές αυτοκτονίας. Κατά καιρούς διοχετεύονταν στο διαδίκτυο προπαγανδιστικά βίντεο με μικρά παιδιά να αποκεφαλίζουν και να πυροβολούν ομήρους εν ψυχρώ.

Κατηχήθηκαν βάσει του δόγματος ηγεμόνευσης του χαλιφάτου και στην περίπτωση των μεγαλύτερων αγοριών συχνά έλαβαν στρατιωτική εκπαίδευση. Σε κάθε περίπτωση «είναι θύματα της κατάστασης, γιατί βρέθηκαν εκεί παρά τη θέλησή τους» λέει στους «New York Times» ο Πίτερ Νόιμαν, διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Μελέτης της Ριζοσπαστικοποίησης στο King’s College του Λονδίνου.

Παιδιά ενός κατώτερου Αλλάχ. Οι κυβερνήσεις των περισσότερων χωρών από τις οποίες κατάγονται δείχνουν ιδιαίτερη απροθυμία στο να τα δεχτούν πίσω. «Κάθε μέρα που περνούν στον καταυλισμό είναι μια ακόμη μέρα που στερούνται το σχολείο και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Δεν επέλεξαν πού θα γεννηθούν ή αν θα έχουν τζιχαντιστή πατέρα» υποστήριξε η Τυνήσια βουλευτής Χάουλα μπεν Ιτσα, η οποία έχει επανειλημμένα πιέσει την κυβέρνηση της χώρας της να επαναπατρίσει το σύνολο των τουλάχιστον 200 παιδιών και 100 γυναικών που παραμένουν στην εξορία. Προς το παρόν μόλις τρία παιδιά έχουν επιστρέψει στη χώρα τους.

Αν το ερώτημα τι θα απογίνουν τα «παιδιά του χαλιφάτου» θεωρείται δυσεπίλυτο από τις κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής, το ερώτημα τι θα κάνουν με τους τζιχαντιστές γονείς τους που επέζησαν του πολέμου αποδεικνύεται… βουνό.

Οι περισσότερες κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής των μαχητών δείχνουν απρόθυμες να τους δεχτούν πίσω, αφήνοντάς τους «διεθνείς παρίες ανεπιθύμητους από όλους – τόσο από τις χώρες καταγωγής τους όσο και από τους δεσμοφύλακές τους», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε σχετικό ρεπορτάζ των «New York Times».

«Ποιος πολιτικός αποφασίζει να επαναπατρίσει τον Χ, ο οποίος δύο χρόνια μετά μπορεί να πάει και να ανατιναχθεί;» λέει ο πανεπιστημιακός Λορέντσο Βιντίνο, ο οποίος εξηγεί ότι παρότι οι εξτρεμιστές που επιστρέφουν στη χώρα τους για να σχεδιάσουν επιθέσεις είναι λίγοι, οι περιπτώσεις των επιθέσεων στο Παρίσι το 2015 και η πρόσφατη στη Σρι Λάνκα την περίοδο του Πάσχα των καθολικών έχουν «καταστήσει συνολικά την ιδέα του επαναπατρισμού πολιτικά τοξική».

Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία έχουν επιλέξει να αφαιρέσουν την υπηκοότητα των πολιτών τους που υποπτεύονται ότι είχαν προσχωρήσει στο ISIS, αφήνοντας τόσο τους ίδιους όσο και τα παιδιά τους απάτριδες.

Ετικέτες

Documento Newsletter