Αν θέλουμε να γνωρίσουμε βαθύτερα την εθνική μας Ιστορία, πρέπει να κοιτάξουμε έξω από τα στενά μας σύνορα. Το ελληνικό ΟΧΙ ήταν μια γεναία κανονιά σε έναν κόσμο γεμάτο «Ναι», «Ισως» και αναμονές πού θα κάτσει η μπίλια. Αυτά αναζητά το HotDoc.History, που θα βρείτε μαζί με το Documento του Σαββάτου (εκτάκτως).
Το 1936 συγκροτήθηκε ο χιτλερικός συνασπισμός, μέσα στον οποίο Μουσολίνι και Χίτλερ διαγκωνίζονταν με αμοιβαία καχυποψία. Ο Φράνκο καιροσκοπικά ουδέτερος, ενώ ο φασίστας Σαλαζάρ της παραδοσιακά αγγλόφιλης Πορτογαλίας έδωσε στους Συμμάχους βάση στις Αζόρες!
Έπρεπε να περάσουν 4 χρόνια για να εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ την ουδετερότητα. Βρετανία και Γαλλία διστακτικές απαντούσαν με κατευνασμό στην επιθετικότητα του Άξονα. Τη γαλλο-βρετανο-γερμανική Συμφωνία του Μονάχου, θυσίαζε την Τσεχοσλοβακία και ακολούθησε το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ σε αναζήτηση μιας ανέφικτης ειρήνης.
Στο σπιράλ της μεγάλης αιματοχυσίας ενεπλάκησαν πάνω από 60 χώρες, με πληθυσμό το 75% της παγκόσμιας κοινότητας. Το Μεξικό έστειλε 300 αεροπόρους στο πλευρό των Συμμάχων. Και ο Βραζιλιάνος δικτάτορας Βάργκας εκστρατευτικό σώμα 5.000 ανδρών κατά τη συμμαχική απόβαση στην Ιταλία. Η Τουρκία, επειδέξια ουδέτερη παρά τις υποσχέσεις του Τσόρτσιλ για τα Δωδεκάνησα.
Σε αυτήν τη γεωπολιτική πολυπλοκότητα αναδείχθηκε η σοφία του Γκάντι που παρά την αποικιακή κατοχή της Ινδίας από τους Αγγλους τάχθηκε με τους Συμμάχους και δικαιώθηκε. Σε αντίθεση με αρκετούς αντιαποικιακούς ηγέτες που έφαγαν το δόλωμα του Χίτλερ.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 ήταν το αποκορύφωμα μιας γεωπολιτικής αντιπαλότητας με μακρές ιστορικές ρίζες. Το φασιστικό ιταλικό όνειρο για Mare Nostrum έβρισκε εμπόδιο στην ελληνική παρουσία. Σημεία τριβής Δωδεκάνησα, Μικρά Ασία και Ήπειρος. Το «σάλτο στην Ελλάδα» κατέληξε σε φιάσκο. Οι ιταλικοί μεγαλοϊδεατισμοί συνεχίστηκαν στην Κατοχή με πολιτικές αφελληνισμού σε Επτάνησα, Δωδεκάνησα και το θνησιγενές «Πριγκιπάτο της Πίνδου» του προδότη Αλκιβιάδη Διαμάντη. Η τελευταία «εμφανής» ελληνοϊταλική διαμάχη έληξε με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Την ίδια εποχή που ο Ρουμάνος βασιλιάς έδινε εντολή σχηματισμού κυβέρησης στους κομμουνιστές.
