Η υπερσυγκέντρωση, χωρίς κανόνες, πλούτου στους λίγους που δεν λογοδοτούν σε κανέναν δρομολογεί τις πιο επικίνδυνες εξελίξεις (πολέμους, κλιματική κρίση, ογκώδεις μετακινήσεις εξαθλιωμένων) και διαμορφώνει μια πραγματικότητα επικίνδυνη για το μέλλον του πλανήτη.
Τα τελευταία γεγονότα το επιβεβαιώνουν. Οπως ανέφερε το Associated Press: «Φαίνεται πως το επιτελείο του προέδρου Τραμπ βλέπει στην αδίστακτη δολοφονία του στρατηγού Σουλεϊμανί ένα όπλο αντιπερισπασμού στους Δημοκρατικούς στην επικείμενη δίκη για την καθαίρεσή του στη Γερουσία και ακόμη σαν ένα ισχυρό ατού “επικίνδυνης” αποφασιστικότητας στις προσεχείς προεδρικές εκλογές για “δήθεν” σθεναρή υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ».
Και ενώ καμιά μα καμιά χώρα της ΕΕ δεν στάθηκε δίπλα του σε αυτή την απόφαση, δυστυχώς έσπευσε ανεπιφύλακτα να το κάνει μόνο η Ελλάδα.
Προς το παρόν όλα τα περιθώρια ελεγχόμενης σύγκρουσης έχουν εξαντληθεί και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει με σιγουριά ότι η γενικευμένη σύγκρουση έχει αποκλειστεί.
Επειδή με ευγένειες και φιλοφρονήσεις δεν γίνεται εξωτερική πολιτική, χωρίς αμφιβολία στο Μέγαρο Μαξίμου θα επιδιώξουν να ξεχαστεί γρήγορα αυτό το ταξίδι στον Λευκό Οίκο γιατί ξέρουν βαθιά μέσα τους πως ήταν παταγώδης αποτυχία.
Ωστόσο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι εδώ, τα προβλήματα με την Τουρκία είναι εδώ και η έκτακτη σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ προχθές την Παρασκευή 10-1-2020 στις Βρυξέλλες για τις εξελίξεις στη Λιβύη και στο Ιράν αποτέλεσε μοναδική ευκαιρία για τον Νίκο Δένδια ως υπουργό Εξωτερικών, που συναντήθηκε και με τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, εκτός των άλλων να απαιτήσει τη συμμετοχή της Ελλάδας στη διάσκεψη του Βερολίνου που θα γίνει μερικές εβδομάδες αργότερα. Σε αυτήν έχουν κληθεί να συμμετάσχουν πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, όχι όμως η χώρα μας.
Για να είμαστε δίκαιοι, θεωρούμε θετικό βήμα την πρώτη διαβούλευση Αθήνας – Αγκυρας (την Παρασκευή 10/1/2020) μετά τη συμφωνία Αγκυρας – Τρίπολης, μεταξύ του γγ του υπουργείου Εξωτερικών Θεμιστοκλή Δεμίρη και του πρέσβη Σεντάλ Ονάλ, υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας.
Τελειώνοντας, επειδή κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζει την παγκόσμια ειρήνη και το μέλλον της ανθρωπότητας κορόνα γράμματα, θέλω να θυμίσω ότι η ΕΕ των 500 εκατ. με τον μοναδικό πολιτισμό και τη διαχρονική ιστορία της, που έχει τεράστια οικονομική δύναμη, έχει τη δυνατότητα να είναι ο πιο σημαντικός παίκτης και εγγυητής της πλανητικής ειρήνης, στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα με τρεις όμως προϋποθέσεις: κοινά σύνορα, κοινή εξωτερική πολιτική και δύναμη κρούσης (στρατός).
Το «η ισχύς εν τη ενώσει» και το «διαίρει και βασίλευε», δύο πανάρχαια ελληνικά ρητά, είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρήσιμα για όλες τις χώρες της ΕΕ.
Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος είναι βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ
