Η χιονοστιβάδα παραιτήσεων από μέλη της κυβέρνησής του τελικά έπεισε τον Μπόρις Τζόνσον να παραδεχτεί την ήττα του με βαριά καρδιά. Η πρωθυπουργία ήταν κάτι για το οποίο μόχθησε σε όλη την πολιτική καριέρα του – ήταν γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι την ποθούσε όσο τίποτε άλλο. Εξού και η επιμονή του να παραμείνει στη θέση του παρά τα τόσα σκάνδαλα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων εννέα μηνών.
Η επιθυμία του να παραμείνει προσωρινός πρωθυπουργός μέχρι το φθινόπωρο, όταν και θα αναδειχτεί ο νέος επικεφαλής του Συντηρητικού Κόμματος, έγινε τελικά δεκτή παρά το γεγονός ότι δεν γίνεται η χώρα να έχει έναν πρωθυπουργό υπό αίρεση και ένα υπουργικό συμβούλιο εκ των ενόντων.
Στο απροχώρητο
Η πολιτεία του αναμένεται να σημαδεύσει τη βρετανική πολιτική σκηνή και ειδικότερα το Συντηρητικό Κόμμα, το οποίο χρεώνεται την ανοχή που έδειξε στις απανωτές γκάφες και στα καμώματα ενός εκκεντρικού πολιτικού. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο αφού η πίεση από την κομματική βάση στους πολιτικούς συμμάχους του Τζόνσον ήταν τέτοια που η παραμονή του στο τιμόνι του κόμματος και της χώρας μετά τα τόσα σκάνδαλα αποτελούσε άμεση απειλή για το δικό τους πολιτικό μέλλον.
Η αλήθεια είναι ότι η μοίρα του Τζόνσον είχε προκαθοριστεί από τις αρχές Ιουνίου, όταν και διεξάχθηκε ψηφοφορία μομφής εναντίον του σχετικά με τις ηγετικές ικανότητές του. Τότε ο Βρετανός πολιτικός είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη σχεδόν του 60% των βουλευτών, όμως 148 από αυτούς ψήφισαν κατά. Η κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας έχει αποδείξει ότι αυτό ισοδυναμεί με ήττα, επειδή η πλειοψηφία 80 εδρών που έχει το κόμμα στη Βουλή δεν έφτανε για να μην μπει σε αδιέξοδο η κυβέρνηση. Είχε προηγηθεί μια σειρά από σκάνδαλα και κακοδιαχειρίσεις: από τα κορονοπάρτι του πρωθυπουργού στην Ντάουνινγκ Στριτ και την απόκρυψη σεξουαλικής επίθεσης ενός βουλευτή (η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι) μέχρι την απαξίωση και το κομφούζιο στις λίστες αναμονής του Εθνικού Συστήματος Υγείας καθώς και την αλλοπρόσαλλη αντιμετώπιση της πανδημίας.
Πληγή για τη Βρετανία
Τα απανωτά ψέματα και τα σκάνδαλα κατά τη διακυβέρνηση Τζόνσον έχουν πληγώσει το κύρος της Βρετανίας διεθνώς. Υποθέσεις από το Brexit, για το οποίο αναδείχθηκε ηγέτης και τελικά δεν έφερε επαρκώς σε πέρας, μέχρι την απροκάλυπτη αδιαφορία του για τη συνταγματική τάξη τού έχουν χαρίσει τον χαρακτηρισμό του «μεγαλύτερου υπονομευτή της αξιοπρέπειας στη δημόσια και πολιτική ζωή της σύγχρονης εποχής».
Πολλοί θεωρούν ότι μια απλή αλλαγή προσώπων στην κεφαλή της κυβέρνησης δεν αρκεί. Ενας από αυτούς είναι ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Κιρ Στάρμερ, που καλεί για «νέο ξεκίνημα», για αλλαγή κυβέρνησης. Από την πλευρά της η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον έγραψε στο Twitter ότι «το δημοκρατικό έλλειμμα στο Γουέστμινστερ είναι εγγενές» και δεν διορθώνεται με μια απλή αλλαγή πρωθυπουργού. Η Στέρτζον έχει προκηρύξει νέο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο για τον Οκτώβριο του 2023.
