Όταν ο πονηρούλης ο Χρουστσόφ το 1962 έστειλε πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές στην Κούβα, αμερικανικές αεροφωτογραφίες κατέγραψαν την κίνηση. Αμέσως λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης της αμερικανικής υπερδύναμης:
-Οι πύραυλοι σας βρίσκονται μόλις 160 μίλια από το Μαϊάμι. Θα έχουμε πυρηνικό πόλεμο αν δεν τούς αποσύρετε, απείλησε ο Κένεντι. [Δεν είχε εφευρεθεί ακόμη το επιχείρημα της «αυτοδιάθεσης κάθε κράτους να εντάσσεται στις συμμαχίες που επιθυμεί»].
-Κι εσείς έχετε πυρηνικά στην Τουρκία, αντέτεινε ο Νικήτα.
-Άλλο εμείς, απάντησε ο Τζον. Κάντε πίσω θα πατήσω το κουμπί. [Η ανθρωπότητα ξενύχτησε στις 26 Οκτωβρίου κοιτάζοντας τον ουρανό].
Αναμίχθη μεσολαβητικά ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Ου Θαντ, έστειλε και μια μυστική επιστολή ο Χρουστσόφ στον Κένεντι: «Εμείς συμφωνούμε να απομακρύνουμε από την Κούβα εκείνα τα στρατιωτικά μέσα τα οποία εσείς θεωρείτε επιθετικά… Οι ΗΠΑ θα απομακρύνουν τα ίδια μέσα από την Τουρκία… Η ΕΣΣΔ θα κάνει δήλωση στο Συμβούλιο Ασφαλείας με επίσημη υπόσχεση να σεβαστεί το απαραβίαστο των συνόρων και της κυριαρχίας της Τουρκίας… Η κυβέρνηση των Η.Π.Α. θα κάνει παρόμοια δήλωση στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με την Κούβα».
Πετάχτηκαν –ανέξοδα- κι οι Μαοϊκοί: Τι αξίζει η ζωή στον πλανήτη αν υποχωρεί ο σοσιαλισμός; Την πάτησε και ο Κάστρο, αποφασισμένος να μην υποκύψει, ακόμη κι αν η Κούβα γινόταν ολοκαύτωμα. Προτεινε στον Χρουστσόφ τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον των ΗΠΑ, αν εισβάλουν στην Κούβα: «Θα πρόκειται για πράξη της πιο νόμιμης άμυνας, όσο σκληρή και τρομερή είναι η λύση». [Αργότερα ο Φιντέλ είχε τη γενναιότητα να αναγνωρίσει το σφάλμα του].
Όλα που ακολούθησαν έγιναν σύμφωνα με τη συμβιβαστική πρόταση Χρουστσόφ και η κρίση εκτονώθηκε μετά τις 27 Οκτωβρίου 1962. Κύλησαν οι δεκαετίες, έληξε κι ο ψυχρός Πόλεμος, με ήττα της Σοβιετικής Ένωσης. Αλλά με την υπόσχεση των Αμερικανών να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ προς ανατολάς. Η υπόσχεση αυτή παραβιάστηκε. Με τη σχεδιαζόμενη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ οι αμερικανικοί πύραυλοι [αυξημένου βεληνεκούς] θα απείχαν 300 μίλια από τη Μόσχα.
■ ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Δεν γνωρίζω καμμιά υπερδύναμη που θα δεχόταν να ακονίζεται μπρος στα μάτια της το σπαθί που θα τής πάρει το κεφάλι. Κυρίως αν την τελευταία φορά που το επέτρεψε [1939] είχε 27.000.000 νεκρούς.