Τα γερμανικά τεθωρακισμένα που θα δώσει το Βερολίνο στην Ελλάδα, είχαν βρεθεί στον κατάλογο των ουκρανικών απαιτήσεων το προηγούμενο διάστημα, όμως ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς απέφευγε συστηματικά να τα προωθήσει.
Η θέση της Γερμανίας
Ο λόγος ήταν απλός και σχετιζόταν με τις θέσεις της γερμανικής διπλωματίας ως προς τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα συμφέροντα του Βερολίνου δεν εξυπηρετούνται σε περίπτωση μιας αποφασιστικής ουκρανικής νίκης, ενώ μια ολική απομάκρυνση της Γερμανίας από τη Ρωσία θα ενισχύσει την επιρροή των ΗΠΑ στην ανατολική Ευρώπη.
Οι Ουκρανοί, λοιπόν, μετά την πρώτη φάση της ρωσικής εισβολής διεκδικούν από τη Δύση την αποστολή αμυντικού υλικού βαρέως τύπου, ώστε να αποκτήσουν τα εφόδια για μια αποφασιστική αντεπίθεση. Η Γερμανία θέλοντας να αποφύγει το ενδεχόμενο μιας παράτασης του πολέμου και μετά από μια μεγάλη καθυστέρηση απέστειλε κάποια ψυχροπολεμικά αντιαεροπορικά άρματα μάχης τύπου «Gepard» στο Κίεβο. Βέβαια, τα τελευταία έφτασαν στο μέτωπο χωρίς πυρομαχικά.
Οι ουκρανικές διεκδικήσεις
Μάλιστα, δημοσιεύματα της προηγούμενης περιόδου ανέφεραν πως οι Ουκρανοί διεκδικούσαν 100 από τα τεθωρακισμένα οχήματα τύπου Marder που θα λάβει τελικώς η Ελλάδα. Επίσης, στην υπόθεση υπάρχει μεγάλη εμπλοκή του γερμανικού αμυντικού κολοσσού Rheinmetall, ο οποίος καθόλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ζητούσε από τις γερμανικές αρχές άδεια εξαγωγής προς την Ουκρανία, σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters. Ακόμη, ζητούσε άδεια για την εξαγωγή ακόμη 88 παλαιών αρμάτων μάχης Leopard 1A5, σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Ως αποτέλεσμα του πολέμου, των ουκρανικών απαιτήσεων και την συμμετοχή των φιλοαμερικανών Πρασίνων στη κυβέρνηση, ο γερμανός καγκελάριος πιεζόταν σε μεγάλο βαθμό στο εσωτερικό του και αναζητούσε εναγωνίως τρόπους ώστε να απεμπλακεί από αυτή τη θέση. Ο ίδιος σε συζήτηση που είχε με δημοσιογράφους συνέκρινε τον εαυτό του με τον Γουλιέλμο Β’ τον τελευταίο Γερμανό αυτοκράτορα, θεωρώντας πως οποιαδήποτε γερμανική σημαίνουσα βοήθεια προς την Ουκρανία θα οδηγούσε σε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια
Τη στιγμή που ο Όλαφ Σολτς αναρωτιόταν αν η Ευρώπη θα φτάσει πιο κοντά στο πυρηνικό ολοκαύτωμα εξαιτίας της αποστολής τεθωρακισμένων στην Ουκρανία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει κανένα πρόβλημα να στείλει ελληνικά τεθωρακισμένα από τα νησιά του Αιγαίου στην Ουκρανία. Ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε τη «τιμή» στον Σολτς να ανακοινώσει την ελληνική αποστολή των τεθωρακισμένων BMP-1 στην Ουκρανία και της συνακόλουθης γερμανικής αποστολής στην Ελλάδα ισοδύναμων οχημάτων Marder.
Έτσι ο Σολτς κατάφερε να πετύχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μία έστειλε τα άρματα που ήθελαν οι Ουκρανοί στην Ελλάδα και από την άλλη ανάγκασε την Ελλάδα να στείλει τα δικά της στους Ουκρανούς.
Πάντως, η κυβέρνηση φαίνεται να μην προβληματίζεται από την ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο. Αντιθέτως, φαίνεται να το επιδιώκει ώστε να πετυχαίνει τους πολιτικούς της στόχους, δηλαδή την εξυπηρέτηση των δυτικών συμφερόντων εν είδει πληρεξουσίου.
Για την Αθήνα ο απώτερος στόχος είναι η ενίσχυση των δεσμών με τη Δύση ως μια μέθοδο για την ανάσχεση της Άγκυρας.
Ωστόσο, το Βερολίνο δεν συναινεί σε μια αλλαγή πορείας ως προς την Τουρκία και συνεχίζει να εμμένει στη πολιτική των ίσων αποστάσεων.
Διαβάστε επίσης
Euractiv: Γιατί δεν στέλνει απευθείας τα όπλα στην Ουκρανία η Γερμανία;
Σοβαρά ερωτήματα προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την απόσυρση των BMP-1 από νησιά του Αιγαίου
