Δεν μιλάμε για επικοινωνία. Δεν μιλάμε καν για τις εκφάνσεις της πολιτικής απέναντι στις οποίες υπάρχουν πιθανές ερμηνείες. Μιλάμε για εκτροπή την οποία έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποπέμποντας τον αντ’ αυτού τον Γρηγόρη Δημητριάδη και τον Διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέων. Η παρακολούθηση πολιτών, πόσο μάλλον πολιτικών και δημοσιογράφων (και δεν αναφέρομαι μόνο στον Ανδρουλάκη και μόνο στον Κουκάκη) είναι συνταγματική εκτροπή και έγκλημα καθοσιώσεως απέναντι στη Δημοκρατία. Ο Μητσοτάκης έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί από πρωθυπουργός, αλλά όπως είναι διακριτό πλέον, δεν έχει ούτε την ευαισθησία, ούτε το ηθικό ανάστημα να σταθεί απέναντι στις ευθύνες του. Ακόμη και αν μιλάμε για πολιτικές ευθύνες (γιατί υπάρχουν και ποινικές), δεν έχουν αναληφθεί, αφού ο μεν Δημητριάδης είναι ένας μετακλητός υπάλληλος του Μαξίμου, ο δε Κοντολέων, ούτε ως διοικητής, ούτε ως κοριός, μπορεί να αναλάβει πολιτικές ευθύνες. Την πολιτική ευθύνη αναλαμβάνει μόνο ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αυτός είναι ο Μητσοτάκης, τόσος είναι, έτσι θα πορεύεται. Τι κάνει η Αντιπολίτευση; Τι πρέπει να κάνει; Ας δούμε πρώτα τα δεδομένα:
- Μέχρι στιγμής έχουν πιστοποιηθεί και ομολογηθεί παρακολουθήσεις με δύο τρόπους. Μέσα από την ΕΥΠ, η οποία βαφτίζει την παρακολούθηση των πολιτών ως εθνική ανάγκη και μέσα από το λογισμικό υποκλοπής Predator.
- Και στις δυο μορφές παρακολούθησης, την ευθύνη έχει ακέραιη ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Το κράτος οφείλει να προστατεύει τον πολίτη από κάθε μορφή κινδύνου που απειλεί την προσωπική του ζωή.
- Το «μεγάλο κόλπο» είναι η χρήση της Εισαγγελέως της ΕΥΠ, Βασιλικής Βλάχου, ως νομιμοποιητικό όργανο των παρακολουθήσεων. Υπογράφει διατάξεις τις οποίες δεν ελέγχει, ώστε να παρακολουθούνται πολίτες για λόγους δήθεν «εθνικού συμφέροντος». Στην πραγματικότητα υπογράφει να παρακολουθείται όποιος της ζητήσουν.
- Η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή ελέγχου της νομιμότητας των παρακολουθήσεων, η ΑΔΑΕ, έχει τεθεί πρακτικά εκτός της διαδικασίας ελέγχου της νομιμότητας, αφού δεν μπορεί πρακτικά να ελέγξει 15.000 άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου και εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες χαρτούρας που τις συνοδεύουν. Η κυβέρνηση ψήφισε μεν για την ψηφιοποίηση της ΑΔΑΕ, αλλά περιέργως δεν έχει υπογραφεί η κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ), ώστε να εφαρμοστεί ο νόμος. Έτσι η ΑΔΑΕ ούτε να ελέγξει μπορεί, ούτε να βγάλει συμπεράσματα.
- Η κυβέρνηση ψήφισε νόμο ώστε να μην μπορεί ο παρακολουθούμενος, εκ των υστέρων έστω, να ζητήσει τους λόγους για τους οποίους ήταν υπό παρακολούθηση, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, πλην Ουγγαρίας και Βουλγαρίας. Δημιουργείται έτσι πλήρης στεγανότητα και αδιαφάνεια στο θέμα των παρακολουθήσεων. Ο νόμος που ψήφισε η ΝΔ (ναι, για τραγική ειρωνία μαζί με το ΚΙΝΑΛ), είναι αντισυνταγματικός, γιατί στερεί το δικαίωμα του πολίτη να προσφύγει νομικά αν έχουν παραβιαστεί δικαιώματά του. Αν δεν γνωρίζει, δεν μπορεί και να προσφύγει.
- Αποδεικνύεται και με την ανάληψη της ευθύνης της ΕΥΠ από τον Μητσοτάκη την πρώτη μέρα διακυβέρνησης και από την συστηματική αλλαγή του νομικού πλαισίου ώστε να θεσμοθετηθεί η αδιαφάνεια και η αυθαιρεσία, ότι υπήρξε πρόθεση και σχεδιασμός.
Ο Μητσοτάκης σχεδίασε και εκτέλεσε ένα σχέδιο κατά της Δημοκρατίας και των πολιτών. Αυτός είναι ο εγκέφαλος του Επιτελικού Κράτους που έχει πάρει τη μορφή παρακράτους. Τι θα κάνει η Αντιπολίτευση ειδικά την εποχή που τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης συνομολογούν ότι στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς; Οι πρώτες κινήσεις πρέπει να στραφούν στη Δικαιοσύνη. Ως σήμερα, δεν έχει ξεκινήσει κανένας πειθαρχικός ή άλλος έλεγχος για την Εισαγγελέα της ΕΥΠ. Δεν έχουν γίνει διαταχθεί εισαγγελικές έρευνες για την ΕΥΠ ή τις ιδιωτικές εταιρείες που φαίνεται να εμπλέκονται στις παρακολουθήσεις. Στον Άρειο Πάγο, εξελίσσεται το γνωστό παιχνίδι συγκάλυψης. Ο ίδιος ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος διενεργεί έρευνα όχι για τις υποκλοπές όπως θα ήταν φυσικό, αλλά για το πώς έμαθαν οι παρακολουθούμενοι ότι παρακολουθούνται. Την ίδια ώρα οι καταγγελίες των παρακολουθούμενων, έχουν παραπεμφθεί σε Πταισματοδίκη, σα να μην πρόκειται για παραβίαση του Συντάγματος αλλά τροχαίου σήματος στην Εθνική Οδό. Η Αντιπολίτευση πρέπει να ζητήσει εξηγήσεις γι όλα αυτά και να τοποθετηθεί δημόσια, ώστε να ενημερωθεί και ο κόσμος, για το ρόλο κομματιού της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
Το σημαντικό όμως που πρέπει να κάνει η Αντιπολίτευση, είναι να σταματήσει να πολιτικολογεί γενικώς, να εξετάζει δήθεν τακτικισμούς και αποδοτικές επικοινωνιακές συμπεριφορές και να κάνει χρήση του δικαιώματος ελέγχου που έχει η Βουλή, βάζοντας το δάχτυλο στα σημάδια των υποκλοπών. Υπάρχουν πάνω από 15.000 (ίσως και 17.000) διατάξεις παρακολούθησης. Σε άλλες υπάρχουν τα ονόματα παρακολουθούμενων και σε άλλες μόνο ο αριθμός τηλεφώνου. Σύσσωμη η Αντιπολίτευση, οφείλει να ζητήσει οι διατάξεις αυτές να παραδοθούν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (έτσι κι αλλιώς ο νόμος περί ψηφιοποίησης των αρχείων αυτών που δεν εφαρμόζεται προβλέπει ενημέρωση των πολιτικών κομμάτων) και να ονομαστικοποιηθούν πλήρως τα αρχεία παρακολούθησης. Ποιος παρακολουθείται και γιατί; Να καλέσει στη συνέχεια όπως έχει δικαίωμα τα στελέχη της ΕΥΠ και την Εισαγγελέα, να δώσουν εξηγήσεις για αυτές τις παρακολουθήσεις.
Η πρόταση αυτή δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού. Στελέχη της ΕΥΠ τα οποία εμπλέκονται υπηρεσιακά στις παρακολουθήσεις, διαρρέουν ότι αν αποκαλυφεθεί ποιοί ήταν υπό παρακολούθηση, θα επέλθει πολιτικός σεισμός. Σε κάθε περίπτωση, ο μοναδικός τρόπος για να ελεγχθεί αν οι παρακολουθήσεις έγιναν παράνομα, είναι να γίνει γνωστό ποιοί ήταν υπό παρακολούθηση. Το χάος και η αοριστία συμφέρει μόνο τον εγκληματία. Τα πράγματα πρέπει να γίνουν πολύ συγκεκριμένα.
Τα επιχειρήματα περί υποτιθέμενης εθνικής ασφάλειας και αναγκών προστασίας της ΕΥΠ από μυστικότητα, είναι προσχηματικά. Η ασφάλεια και η ΕΥΠ δεν κινδυνεύουν από ένα κοινοβουλευτικό όργανο υψηλής ευθύνης όπως είναι η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Αυτή άλλωστε εξετάζει και εγκρίνει την τοποθέτηση του ίδιου του Διοικητή της ΕΥΠ και των Ανεξάρτητων Αρχών. Όταν η ίδια η CIA των μεγάλων μυστικών μπαίνει, σκληρά μάλιστα, υπό τον έλεγχο του Κογκρέσου, είναι γελοίο να λέμε πως είναι επικίνδυνο να ελεγχθεί η ΕΥΠ του Κοντολέοντα και του Μητσοτάκη από την Βουλή των Ελλήνων. Μόνο η δημοσιοποίηση στην Επιτροπή Θεσμών, των ονομάτων που ήταν σε παρακολούθηση θα ξετυλίξει αποφασιστικά το κουβάρι. Ας το θέσει αίτημα η Αντιπολίτευση και ας το αρνηθεί ο Μητσοτάκης. Θα έχει κάνει παραδοχή του εγκλήματος εναντίον δεκάδων χιλιάδων πολιτών.
