Το καταστροφικό σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την απαλλαγή της από την κρατική βιομηχανία σιδηρονικελίου ολοκληρώνεται στα τέλη Φεβρουαρίου. Η εμβληματική ΛΑΡΚΟ, αφού πρώτα απαξιώθηκε λειτουργικά και οικονομικά, αφού σκοπίμως αφέθηκε να υπολειτουργεί, σήμερα που η τιμή του νικελίου είναι σε ρεκόρ 15αετίας ξεπουλιέται. Οι εργαζόμενοί της απολύονται και διώχνονται από τα σπίτια τους.
Η ΛΑΡΚΟ είναι ένας βιομηχανικός κολοσσός με εκτιμώμενη αξία των αποθεμάτων της πάνω από 22 δισ. δολάρια. Η εταιρεία αποτελεί μοχλό ανάπτυξης για πέντε νομούς της χώρας: Εύβοιας, Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Φλώρινας και Καστοριάς. Εχει στην κατοχή της και εκμεταλλεύεται πάνω από 1.000.000 στρέμματα γης, διαθέτει τρία ορυχεία, δύο οικισμούς, δύο λιμάνια, ένα εργοστάσιο λιγνίτη στα Σέρβια και ένα μεταλλουργικό εργοστάσιο στη Λάρυμνα και πάνω από 1.000 εργαζόμενους, εξειδικευμένους μεταλλεργάτες επί το πλείστον.
Είναι εταιρεία αποκλειστικά εξαγωγική, που διαχειρίζεται ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Εξορύσσει και επεξεργάζεται το σύνολο των νικελιούχων μεταλλευμάτων στην Ελλάδα και το 90% των κοιτασμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κατέχει το 7% της ευρωπαϊκής αγοράς στην πώληση νικελίου και το 2-3% σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι μια από τις λίγες εταιρείες του κλάδου με δικές τους πηγές μεταλλεύματος. Ανάμεσα σε άλλα, από το σιδερονικέλιο παράγεται το κοβάλτιο, το οποίο μαζί με το νικέλιο αποτελούν κρίσιμα συστατικά για τις τεχνολογίες των ηλεκτρικών συσσωρευτών – μπαταριών, στις οποίες η παγκόσμια αλλά κυρίως η ευρωπαϊκή αγορά επενδύει πολλά δισεκατομμύρια. Πάνω από το 10% των οχημάτων μέχρι το 2025 προβλέπεται να είναι ηλεκτρικά αυτοκίνητα τροφοδοτούμενα από μπαταρίες που περιέχουν νικέλιο, το οποίο προσφέρει αυξημένη ενεργειακή πυκνότητα, αποθήκευση με χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερη εμβέλεια.
Την ώρα που η Ευρώπη στρέφει την οικονομία της προς την ηλεκτροκίνηση και η εξόρυξη, η μεταλλουργία και η παραγωγή υλών μπαταρίας καθίστανται στρατηγικής σημασίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαξιώνει και ιδιωτικοποιεί μια κομβική επιχείρηση σιδηρονικελίου, τη ΛΑΡΚΟ. Τιμαριοποιεί και ξεπουλάει μια στρατηγική βαριά βιομηχανία με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Πρόκειται για την αποπεράτωση ενός διαχρονικά καταστροφικού για την εθνική οικονομία σχεδίου. Αποτυχημένες διοικήσεις, ληστρικές πρακτικές και πελατειακές εξυπηρετήσεις των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οδήγησαν την εταιρεία σε οικονομική ασφυξία και χρέη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Ιδιαίτερα την περίοδο 2006-09 η λεηλασία και η κακοδιαχείριση με τις υποτιμολογημένες και στοχευμένες προπωλήσεις νικελίου στην Goldman Sachs στοίχισαν μισό δισεκατομμύριο ευρώ διαφυγόντα κέρδη.
Παρά ταύτα, η ΛΑΡΚΟ διαθέτει ισχυρά πλεονεκτήματα όχι μόνο για τη συνέχιση αλλά και για την ανάπτυξη της παραγωγικής της λειτουργίας. Ενα στρατηγικό σχέδιο που θα περιλάμβανε δράσεις εκσυγχρονισμού των υπαρχουσών εγκαταστάσεων (μεταλλεία, λιμάνι, εργοστάσια), χρήση φυσικού αερίου και κυρίως παραγωγή νικελίου, αλλά και του πολύ πιο προσοδοφόρου κοβαλτίου με τη μέθοδο της υδρομεταλλουργίας μπορεί να καταστήσει τη ΛΑΡΚΟ βιώσιμη και αποδοτική.
Η ΛΑΡΚΟ αποτελεί στοιχείο εθνικού πλούτου, του πολύτιμου εκείνου κεφαλαίου που είναι απαραίτητο για την ευημερία και την ανάπτυξη της πατρίδας μας στο παρόν και το μέλλον. Λύσεις για τη συνέχιση της παραγωγικής της λειτουργίας και τη διασφάλιση των εργαζομένων υπάρχουν. Η επιλογή της κυβέρνησης για την απαξίωση και το ξεπούλημά της αποτελεί έγκλημα σε βάρος των παραγωγικών δυνατοτήτων της Ελλάδας και των πολιτών της και δεν πρέπει να επιτραπεί.
