Ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων, γνωστός ως Οβίδιος, ήταν Ρωμαίος ποιητής που με το επικό του έργο «Μεταμορφώσεις» (αναπτύσσεται σε 15 βιβλία και αποτελεί ό,τι σπουδαιότερο έχει δημιουργήσει) κατόρθωσε να αποδώσει με θαυμαστό τρόπο την ψυχική κατάσταση του πανικού και της κατάπληξης των όντων κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσής τους, δηλαδή όταν μεταβάλλονται σταδιακά σε φυτό, ζώο ή πέτρα.
Στα ύστερα χρόνια και μέχρι σήμερα καθιερώθηκε και χρησιμοποιείται μεταφορικά στον χώρο της πολιτικής ορολογίας ο όρος «οβιδιακές μεταμορφώσεις» για να δηλώσει την αιφνίδια διαφοροποίηση των απόψεων κάποιου πολιτικού ή άλλου δημόσιου προσώπου στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων στόχων και σκοπιμοτήτων.
Η ραγδαία φθορά της κυβέρνησης (ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι) με συνεχή επιταχυνόμενη κύλιση στο βάραθρο της διαχειριστικής αναξιοπιστίας των προβλημάτων, από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα (πυρκαγιές, πανδημία, χιονιάς, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια), έχει οδηγήσει τους –ανίκανους για το αυτονόητο και ικανούς για το χειρότερο– επιτελείς του Μαξίμου σε πολιτικό vertigo. Οι συνεχείς δημοσκοπικές μετρήσεις σε όλους τους δείκτες, τόσο τους ποιοτικούς όσο και αυτούς της εκλογικής επιρροής, επιβεβαιώνουν τους στίχους του τραγουδιού «δεν έχω δρόμο να διαβώ/σοκάκι να περάσω».
Ο μέχρι πριν από λίγο καιρό σχεδιασμός για εκλογικό αιφνιδιασμό τον Μάιο κάηκε «στης ακρίβειας τον καιρό». Ο Πέτσας επί αυτού ήταν απρόσμενα (έως και αφελώς) αποκαλυπτικός: «Οχι, δεν βλέπω εκλογές το 2022, ο πολίτης δυσκολεύεται να βγάλει τον μήνα και θα μας τιμωρήσει».
Αφού η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θα τιμωρούσε την κυβέρνηση στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, το δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος» μετατράπηκε σε ταυτοτική εξίσωση «Μητσοτάκης = χάος» (με γνωστά δεδομένα της άσκησης τους λογαριασμούς της «Δ»ΕΗ, του φυσικού αερίου και την τιμή του πετρελαίου και της βενζίνης). Ετσι, κάθε παρόλα κυβερνητικού αξιωματούχου περί αυτοδυναμίας –που θα προκαλούσε ακράτητα γέλια– κόπηκε μαχαίρι.
Βέβαια, κάποια στιγμή μπήκαν στον πειρασμό (και σε σκέψεις) να αλλάξουν εκ νέου τον εκλογικό νόμο ώστε να ρίξουν κι άλλο τον πήχη στο ποσοστό επίτευξης της ποθητής αυτοδυναμίας, αλλά κάποιοι πιο ψύχραιμοι αντέτειναν ότι κάτι τέτοιο είναι παρακινδυνευμένο γιατί «θα φάμε ξύλο» ή και «κινδυνεύουμε να βγάλουμε πρώτο και αυτοδύναμο τον Τσίπρα».
Τι να κάνει και η κυβέρνηση, ποιούσα την ανάγκη φιλοτιμία έκανε την πρώτη «κωλοτούμπα» ή «κυβίστηση» ή «οβιδιακή μεταμόρφωση» αν προτιμάτε, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου να μας ενημερώνει ότι «στόχος είναι η σταθερότητα, όχι επί τούτου η αυτοδυναμία».
Επακόλουθο (πολιτικό και λογικό) αυτής της δήλωσης ήταν η δεύτερη «οβιδιακή μεταμόρφωση», με τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη να μας ενημερώνει ότι «η επιμονή στην αυτοδυναμία εκλαμβάνεται και ως αλαζονεία από μερίδα μετριοπαθών πολιτών».
Και μη βιαστεί κανείς να προβάλει τη δικαιολογία ότι η κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν είχε κουλτούρα συνεργασιών και τώρα αίφνης την απέκτησε, γιατί:
«Αυτός που δεν είναι έτοιμος σήμερα θα είναι λιγότερο έτοιμος αύριο».
Οβίδιος, μουστάκια!
