Τι είδους τροφή πρέπει να τρώει η γάτα μου; Μπορώ να δίνω το περίσσευμα του μαγειρεμένου φαγητού στον σκύλο μου; Τι ισχύει τελικά με τα κόκαλα; Αυτές είναι ορισμένες από τις απορίες πολλών ιδιοκτητών κατοικιδίων, οι οποίοι συχνά αναζητώντας πιο οικονομική λύση για τη διατροφή του ζώου τους οδηγούνται σε λάθη που μπορεί να προκαλέσουν μικρά αλλά και μεγαλύτερα προβλήματα στην ανάπτυξη και την υγεία τους.
Επιλογή τροφών
«Μια καθημερινή πρόκληση σε ένα κτηνιατρείο είναι να μιλήσεις με τους κηδεμόνες των κατοικιδίων και να τους πείσεις για το είδος της τροφής που αρμόζει στο ζωάκι τους. Πολλές φορές, ομολογουμένως, οι κηδεμόνες ζώων έρχονται ετεροχρονισμένα στον κτηνίατρο, αφού πρώτα έχουν ρωτήσει τη φίλη, τον έμπειρο κύριο στο πάρκο, τον εκπαιδευτή, τον ιδιοκτήτη του pet shop» εξηγεί στο Documento η κτηνίατρος Χρυσούλα Παπαδοπούλου.
Σύμφωνα με την ίδια, στο εμπόριο υπάρχουν πολλές ισορροπημένες και ποιοτικές ξηρές τροφές, ανάλογα με την ηλικία, τη φυλή, το μέγεθος και τη δραστηριότητα του ζώου μέσα στη μέρα και την εποχή.
«Αυτές οι τροφές καλύπτουν τις ανάγκες του ζώου που είναι από τη φύση του σαρκοφάγο. Συνεπώς οι πρωτεΐνες των τροφών αυτών αλλά και η αναλογία των υδατανθράκων, των λιπών και των βιταμινών είναι τέτοιες ώστε να χτίσουν σε νεαρή ηλικία δυνατά κόκαλα και γερούς μυς» αναφέρει. Υπάρχουν βέβαια και ζώα που δυσκολεύονται να φάνε ξηρά τροφή και συχνά οι ιδιοκτήτες τους ρωτούν αν επιτρέπεται να τους δίνουν μαγειρεμένο φαγητό.
«Σε συνεννόηση με τον κτηνίατρο υπάρχει πάντα η δυνατότητα αυτή, σαν δεύτερη και αναγκαία επιλογή. Ομως θα πρέπει να δοθούν σαφείς οδηγίες αναλογιών οι οποίες θα τηρούνται αυστηρά. Βέβαια πρέπει να σημειωθεί πως αυτή η επιλογή είναι συνήθως πιο δαπανηρή από την αγορά ξηράς τροφής, ενώ η πολύ διαδεδομένη πρακτική “δίνω κοτόπουλο και ρύζι ή μακαρόνι” συνήθως προκαλεί προβλήματα υγείας μακροπρόθεσμα» σημειώνει.
Ενα άλλο ζήτημα που προκύπτει συχνά σχετίζεται με την τήρηση της συνιστώμενης ποσοτήτας τροφής. «Οι ποσότητες που αναγράφονται στις συσκευασίες των ποιοτικών, ισορροπημένων και συσκευασμένων τροφών είναι απολύτως ικανές να καλύψουν τις ανάγκες των ζώων.
Η υπερβολή πάντα οδηγεί σε αύξηση βάρους, που είναι καθημερινό πρόβλημα στα κτηνιατρεία, και η αύξηση αυτή οδηγεί σε μυοσκελετικά, ορμονικά, πεπτικά και άλλου είδους προβλήματα υγείας» αναφέρει η κ. Παπαδοπούλου.
Η ίδια καταγράφει και τις κύριες τροφές που δεν επιτρέπεται να τρώει ένα κατοικίδιο:
Κόκαλα: ποτέ και κανένα είδος.
Γάλα: τα ζωάκια δεν έχουν ένα ένζυμο, τη λακτάση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διασπάσουν τη λακτόζη του γάλακτος και έτσι η κατανάλωσή του οδηγεί σε σοβαρά πεπτικά προβλήματα με κυριότερο τη διάρροια.
Σοκολάτα: είναι τοξική και πειράζει τα νεφρά, το ήπαρ και τη λειτουργία της καρδιάς.
Καυτερά και καρυκεύματα: προκαλούν σοβαρές και επικίνδυνες γαστρίτιδες.
Σταφύλι και σταφίδες: είναι βλαβερά για τα νεφρά.
Ωμό κρέας: μεταδίδει διάφορα μικρόβια όπως λιστέρια, τοξόπλασμα, σαλμονέλα κ.ά. καθώς και παράσιτα όπως ο εχινόκοκκος και οδηγεί σε σοβαρές τροφικές δηλητηριάσεις.
Κρεμμύδια: προκαλούν ένα είδος αιμολυτικής αναιμίας. Ντομάτες: πειράζουν τα νεφρά. Ξηροί καρποί: μπορεί να επέλθει πνιγμός.
Εμβολιασμός
Ενα άλλο ζήτημα που απασχολεί συχνά τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων είναι ο εμβολιασμός καθώς συχνά δεν γνωρίζουν τι είδους εμβόλια πρέπει να γίνουν, σε ποια ηλικία, αλλά και τι παρενέργειες μπορεί να έχουν. «Το εμβόλιο έχει εξασθενημένο τον παθογόνο παράγοντα –ο οποίος δεν έχει μολυσματική δράση– και χορηγούμενο δημιουργεί αντισώματα και αμυντικούς μηχανισμούς που προστατεύουν το ζώο από πιθανές μολύνσεις από τον παράγοντα αυτόν. Ο κτηνίατρος θα δώσει τις συστάσεις και το πλάνο για τον εμβολιασμό και συνεπώς την πρόληψη ασθενειών του κατοικίδιου» εξηγεί η κ. Παπαδοπούλου.
Σύμφωνα με την ίδια, ο εμβολιασμός του κουταβιού ή του γατιού ξεκινά στην ηλικία των οκτώ εβδομάδων περίπου (και μέχρι να επιτραπεί από τον κτηνίατρο, δεν βγαίνει έξω το ζώο) και ακολουθείται από δύο επαναληπτικούς ανά 21 μέρες περίπου.
«Οταν ολοκληρωθεί, το ζωάκι σας είναι καλυμμένο για 12 μήνες. Το ενήλικο ζώο εμβολιάζεται κάθε χρόνο» σημειώνει.
«Το κατοικίδιό σας εξετάζεται πριν από τον εμβολιασμό και πρέπει να είναι υγιές για να προβεί ο κτηνίατρος σε αυτόν. Τα εμβόλια έχουν συχνά παρενέργειες. Οι περισσότερες βέβαια είναι ήπιες και παρέρχονται γρήγορα, όπως νυσταγμός, ανορεξία, πόνος στο σημείο έγχυσης, ελαφρύς πυρετός. Ενίοτε μπορεί να ακολουθήσουν και πιο σοβαρά συμπτώματα, όπως έντονη αλλεργική αντίδραση (με οίδημα κυρίως της κεφαλής), υπόταση κ.ά. Πάντοτε συστήνουμε μετά το εμβόλιο ο κηδεμόνας του ζώου να μην το κουράσει και να είναι κοντά του τις επόμενες ώρες. Αν διαπιστωθούν παρενέργειες, επικοινωνείτε οπωσδήποτε με τον κτηνίατρό σας» δηλώνει.
Η ίδια υπογραμμίζει πως ο εμβολιασμός είναι σοβαρή κτηνιατρική πράξη και χάρη σε αυτόν και στην ενημέρωση των ιδιοκτητών των κατοικιδίων έχουν περιοριστεί κατά πολύ ιογενείς ασθένειες όπως η παρβοεντερίτιδα, η νόσος Carre, η λεπτοσπείρωση κ.ά. (σκύλος), καθώς και η ρινοτραχειίτιδα, η πανλευκοπενία, η λοιμώδης λευχαιμία (γάτα) και η λύσσα (γάτα, σκύλος).
«Πέραν των κύριων ιογενών ασθενειών υπάρχουν και άλλα εμβόλια και συζητώντας με τον κτηνίατρό σας θα αποφασίσετε για την αναγκαιότητά τους ή όχι, όπως το εμβόλιο κατά της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας, της λεϊσμανίωσης και των τριχοφύτων (μύκητες). Φροντίστε για τον έγκαιρο ετήσιο εμβολιασμό των τετράποδων φίλων σας και μην τον υποτιμάτε» καταλήγει.