Οι παλιοί σκλάβοι του Κονγκό, οι κούληδες της Ασίας, οι παρίες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ωκεανίας εχουν πλέον εισβάλει ορμητικά στην παγκόσμια σκηνή· πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Έχουν αποκτήσει την τυπική εθνική αυτοτέλεια τους και οικονομική ανάπτυξη. Οχι χωρίς κουσούρια, όχι χωρίς τον κίνδυνο της νεοαποικιοκρατίας.
Αυτά αναλύονται, χωρίς εξωραϊσμούς ή αποσιωπήσεις· αλλά με επιστημονική προσέγγιση, με στατιστικές, με πίνακες, με διαγράμματα. Θα το διαπιστώσετε στις 100 σελίδες του Hot.Doc History που θα βρείτε μαζί με το Documento την Κυριακή.
Τα τελευταία 70 χρόνια για πάνω από τον μισό πληθυσμό του πλανήτη εκτυλίχθηκαν κοσμογονικά γεγονότα. Οι αιματηροί αγώνες για την αποαποικιοποίηση, το Κίνημα των Αδεσμεύτων, η συγκρότηση αναξάρτητων κρατών, η προσπάθεια συγκρότησης θεσμών. Οι άλλοτε χώρες-παρίες έχουν κατορθώσει να αυξήσουν το μερίδιο τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ, να χτίσουν βιομηχανία, είτε εθνική είτε με ξένες επενδύσεις και τεχνολογία. Και σαφώς με υπερεργασία.
Στη «βεντάλια» ξεχωρίζουν χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα. Το «διαμάντι» του βρετανικού στέμματος κατέκτησε την ανεξαρτησία με την «παθητική αντίσταση» του Μαχάτμα Γκάντι. Και χάρη στο μικτό οικονομικό σύστημα του «δάσκαλου» Παντίτ Νεχρού αναπτύχθηκε επί 60 χρόνια με 6% έτσι ώστε σήμερα να εξαγοράζει προβληματικές χαλυβουργίες στην πάλαι ποτέ κοσμοκράτειρα Βρετανία.
Οι Κινέζοι -αρχικά με τον Μάο, κατόπιν με τον Ντενγκ- πέρασαν από τις Λαϊκές Κομμούνες στον δυσεξήγητο «σοσιαλισμό της αγοράς». Ως αποτέλεσμα από το 2010 είναι δεύτερη οικονομία του κόσμου, ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ και προσεδαφίζει διαστημικά σκάφη στον Αρη. Προσγειώνει ταυτόχρονα την κοινωνική πρόνοια χάριν της ανταγωνιστικότητας.
Ξεχωριστοί «παίκτες» η Νότια Αφρική και η Βραζιλία. Η χώρα που βγήκε από το «Απαρτχάιντ» με την ηγεσία του Νέλσον Μαντέλα, πέρασε από τις συμπληγάδες του ΔΝΤ και κατέχει σημαντικό ρολο στους BRICKS. Κοινά στοιχεία με τη Βραζιλία το πλούσιο έδαφος και υπέδαφος, ο καλπάζων πληθωρισμός και οι τρομακτικές ανισότητες. Και έναν εμβληματικό ηγέτη. Τον Ινάσιο Λούλα που προεξόφλησε από το 2006 το χρέος στο ΔΝΤ και διανύει τρίτη προεδρική θητεία.
Γράφουν: Λάμπρος Φλιτούρης, Βασιλική Λάζου, Σταύρος Παναγιωτίδης, Δημήτρης Κοιλάκος, Τάκης Κατσιμάρδος, Γιώργος Κασαμπαλάκος.
