Ο Ιάπωνας τραγουδιστής (1950-2024) είχε έρθει στην Ελλάδα το 2007 για μία συναυλία με τη Σαβίνα Γιαννάτου και τους Stationary Machinery.
Θυμάμαι τον Ιάπωνα Ντάμο Σουζούκι, τη φωνή των Γερμανών Can που άλλαξαν τον ρου της ροκ μουσικής, βάζοντας τα θεμέλια για το γερμανικό kraut rock αλλά και τη μελλοντική ηλεκτρονική σκηνή. Ηταν Νοέμβρης του 2007 όταν ο Σουζούκι θα ερχόταν στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία στο Κύτταρο της οδού Ηπείρου μαζί με τη Σαβίνα Γιαννάτου και τους Stationary Machinery (Δ. Καμαρωτός – Τ. Μούσας). Είχα πάει να τον πάρω από το αεροδρόμιο και μέχρι το ταξί να μας οδηγήσει στο ξενοδοχείο του, στο κέντρο της Αθήνας, μου ήρθε η ιδέα να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν εν είδει ροκ χάπενινγκ. Αποδέχτηκε με χαρά την πρότασή μου και έτσι μέσα σ’ ένα τρίωρο, λίγο πριν από την έναρξη της συναυλίας του, κλειστήκαμε μες στο Κύτταρο μ’ ένα μίνι κινηματογραφικό συνεργείο (ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος στην κάμερα, η Μιράντα Θεοδωρίδου στα κοστούμια και η Εύη Ζαφειροπούλου στο μακιγιάζ) και τραβήξαμε μια κανονική… παράνοια.
Με τη συμμετοχή ακόμη του ποιητή Αντρέα Παγουλάτου, ο Σουζούκι μίλησε στον φακό για το τι έκανε τα τελευταία χρόνια, αρνούμενος να θυμηθεί πάλι το παρελθόν και τους Can, ενώ δήλωσε αναρχικός και ειρηνιστής. Κι αυτό που έκανε τότε με τους Damo Suzuki’ s Network ήταν να γυρνάει σ’ όλο τον κόσμο, σόλο, χωρίς εξοπλισμό ή άλλους μουσικούς, συμπράττοντας με διάφορα σχήματα, των οποίων τα μέλη δεν είχε συναντήσει ποτέ πριν. Ετσι βρέθηκε στη χώρα μας και έτσι θα μοιραζόταν ανορθόδοξα φωνητικά με τη Σαβίνα Γιαννάτου σ’ ένα συναυλιακό event που κι αυτό είχε περισσότερο τον χαρακτήρα ροκ χάπενινγκ.
Με τον Σουζούκι κρατήσαμε αλληλογραφία μέχρι και το 2015 περίπου, ενώ ποτέ δεν αξιώθηκε να δει το εικοσάλεπτο ντοκιμαντέρ μας με τίτλο «Damo Suzuki – Αυτοσχεδιασμοί για μια φωνή, ένα ποίημα και μια τηγανιά μπάμιες». Την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου ο Ντάμο Σουζούκι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο, με τον οποίο πάλευε από τις αρχές του 1980.
Με τον θάνατό του ουσιαστικά τελείωσε και η ιστορία των Can, παρόλο που ο Σουζούκι είχε τραγουδήσει μόνο σε τρεις δίσκους, αλλά από τους πιο καθοριστικούς τους, που αποτέλεσαν επιρροή πολλών άλλων θρυλικών συγκροτημάτων (Sex Pistols, Happy Mondays, The Fall).