Το ψυχεδελικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας των 70s εμπνέει ένα μοντέρνο graphic novel με απόλυτο σταρ τον θρυλικό δανδή της ροκ
Η υποψία ότι ο Ντέιβιντ Μπόουι ήταν εξωγήινος ξεκίνησε με τον Ziggy Stardust. Το καλλιτεχνικό alter ego του έδωσε νόημα και μορφή στο κλασικό άλμπουμ «The rise and fall of Ziggy Stardust and the spiders from Μars» που πρωτοκυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 16 Ιουνίου 1972. Τέσσερα χρόνια αργότερα η υποψία έγινε βεβαιότητα όταν ο Νίκολας Ρεγκ δημιούργησε ένα ψυχεδελικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή έναν ανθρωπόμορφο εξωγήινο που φτάνει στη Γη με σκοπό να βρει τρόπο να σωθεί ο πλανήτης του που αργοπεθαίνει από λειψυδρία. Χάρη στην ανώτερη γνώση του ο μυστηριώδης εξωγήινος Τόμας Τζερόμ Νιούτον γίνεται βιομηχανικός μεγιστάνας και βρίσκεται πολύ κοντά στο τεχνολογικό επίτευγμα της μεταφοράς νερού από τη Γη στον ετοιμοθάνατο πλανήτη του, τον Ανθέα. Ομως μαζί με τη δύναμη ο Νιούτον αποκτά και ορισμένους θανάσιμους εχθρούς που είναι αποφασισμένοι να του αποσπάσουν την απόκοσμη γνώση του με κάθε μέσο. Στο φιλμ πρωταγωνιστούσαν εκτός του Μπόουι (αρχικά για τον ρόλο ο Ρεγκ ήθελε τον πανύψηλο [2,10 μ.] συγγραφέα Μάικλ Κράιτον ή τον Πίτερ Ο’Τουλ, αλλά ο πρώτος αρνήθηκε και ο δεύτερος βρισκόταν σε γυρίσματα άλλης ταινίας), οι Ριπ Τορν, Κάντι Κλαρκ και Μπακ Χένρι.
Το graphic novel των εκδόσεων Anubis «Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη» αποτελεί μια άξια διασκευή εκείνης της ταινίας και όχι του ομότιτλου μυθιστορήματος που έγραψε το 1963 ο Γουόλτερ Τέβις («The hustler», «The queen’s gambit») και ήταν μια καλυμμένη αυτοβιογραφία για την πάλη του συγγραφέα με τον αλκοολισμό. Να πούμε εδώ ότι το μυθιστόρημα του Τέβις εκδόθηκε στην ελληνική γλώσσα το 2000 από τις εκδόσεις Πατάκη.
Η σκοτεινή δράση της κυβέρνησης των ΗΠΑ
Το σενάριο του graphic novel ανήκει στον Νταν Γουότερς («Home sick pilots», «Coffin bound», «Limbo») και εστιάζει σε σημεία που έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο στη σημερινή εποχή με έμφαση στη σκοτεινή δράση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ενώ η εικονογράφηση του Ντεβ Πράμανικ («Dune: House Atreides») αναπαράγει το δέος των πιο εμβληματικών σκηνών της ταινίας. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο δυνατά στιγμιότυπα (η ερωτική σκηνή καθώς και τα βασανιστήρια που υφίσταται ο Νιούτον) όπου η κάμερα του περφεξιονιστή Βρετανού σκηνοθέτη κάνει θαύματα και το σκίτσο του Πράμανικ αποδίδει εξαίσια. Φυσικά ειδική μέριμνα έχει δοθεί στο αίσθημα μοναξιάς και στην ατμόσφαιρα μυστηρίου, στοιχεία με τα οποία έντυσε τα καρέ του ο Ρεγκ. Θυμίζουμε εδώ πως ο σκηνοθέτης είχε ιδιαίτερη σχέση με τους σταρ της μουσικής. Ο Μικ Τζάγκερ είχε παίξει στο ιδιότυπο crime drama «Performance» του 1970 που ο Ρεγκ είχε συνυπογράψει με τον Σκωτσέζο Ντόναλντ Κάμελ, ενώ ο Αρτ Γκαρφάνκελ είχε πρωταγωνιστήσει στη «Δύναμη της σάρκας» δίπλα στη σέξι Τερέζα Ράσελ.
Το μεγαλύτερο πάντως επίτευγμα του graphic novel των Νταν Γουότερς και Ντεβ Πράμανικ (μετάφραση Χρήστος Τσέλιος, 128 σελίδες, 16,5 x 24 εκ.) είναι το πειστικό αποτύπωμα της εξωγήινης φιγούρας του Ντέιβιντ Μπόουι. Η ανδρόγυνη φιγούρα τού σταρ κυριαρχεί κυριολεκτικά και ολοκληρωτικά σε κάθε καρέ και σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Στη συγκλονιστική σκηνή όπου η Μέρι Λου ανακαλύπτει την πραγματική ταυτότητα του εραστή της (για τον οποίο αρχικά υποψιάζεται ότι είναι παντρεμένος) φαίνεται ξεκάθαρα η τάση να δημιουργηθεί ένα κλίμα αγωνίας και αδιεξόδου, όπου το υπαρξιακό δράμα του ήρωα ταυτοποιείται πλήρως με τον μηδενισμό της ιστορίας.
Εξτρα μπόνους και εκκεντρικότητες
Η έκδοση του graphic novel πάντως έχει και κάποια έξτρα μπόνους. Και εξήντα (!) αδημοσίευτες μέχρι τώρα φωτογραφίες που έβγαλε ο Ντέιβιντ Τζέιμς από τα γυρίσματα στο Νέο Μέξικο αλλά και ένα ολόφρεσκο κείμενο που προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες τις οποίες θα λατρέψουν οι φαν του φιλμ και του Ντέιβιντ Μπόουι. Στο κείμενο δώδεκα σελίδων που υπογράφει ο Στίβεν Ντάλτον διαβάζουμε για την πατρική σχέση που ανέπτυξε ο σκηνοθέτης με τον πρωταγωνιστή του κατά τη διάρκεια των εννέα εβδομάδων των γυρισμάτων, για την υπόσχεση του Μπόουι ότι θα μείνει μακριά από την κοκαΐνη στην οποία ήταν εθισμένος εκείνη την εποχή (κάτι που δεν τήρησε απόλυτα ο σταρ, όπως παραδέχτηκε πολλά χρόνια μετά λέγοντας ότι ένιωθε τρομερά ανασφαλής στα γυρίσματα με τα «μόλις 10 γραμμάρια τη μέρα που έβαζε μέσα του») αλλά και κάποιες άλλου τύπου εκκεντρικότητες. Οταν έφτασε στο γύρισμα ο Μπόουι τον Ιούλιο του 1975 κουβάλησε μαζί του 400 βιβλία μεγάλης αξίας. Φοβόταν ότι θα του τα έκλεβαν αν δεν τα έπαιρνε μαζί του. Το έχει διηγηθεί ο ίδιος στο παρελθόν ως εξής: «Συναναστρεφόμουν με αρκετά περίεργους τύπους. Μπαινοέβγαιναν στο σπίτι μου και διάφοροι έμποροι ναρκωτικών τους οποίους δεν εμπιστευόμουν».
