Μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 3 Απριλίου, συμπληρώθηκε ένας… αιώνας Μάρλον Μπράντο. Και με αφορμή αυτή την επέτειο σκαλίσαμε μια ιστορία από την αυτοβιογραφία του μέγιστου ηθοποιού «Τραγούδια που μου έμαθε η μητέρα μου» (εκδόσεις Λιβάνη). Το 1966 ο Μπράντο είχε δεχτεί πρόσκληση από τον Τσάρλι Τσάπλιν να πρωταγωνιστήσει στην «Κόμισσα του Χονγκ Κονγκ». Ο ηθοποιός είχε τις επιφυλάξεις του καθώς θεωρούσε ότι δεν είναι καλός στην κωμωδία, όμως δέχτηκε να παίξει στο φιλμ επειδή θαύμαζε απεριόριστα τον Τσάπλιν.
Ομως τα πράγματα πήγαν από την αρχή στραβά, κάτι που ίσως εξηγεί και την αποτυχία της ταινίας, στην οποία συμπρωταγωνιστούσαν η Σοφία Λόρεν, ο γιος του σκηνοθέτη Σίντνεϊ Τσάπλιν και η Τίπι Χέντρεν. Ο Μπράντο έπαθε σοκ όταν βρέθηκε στο Λονδίνο για τα γυρίσματα καθώς δεν μπορούσε να χωνέψει το γεγονός πως το ίνδαλμά του («η πλέον εξέχουσα ιδιοφυΐα που γέννησε ποτέ η υποκριτική») ήταν ένας «τρομαχτικός και αμείλικτος άνθρωπος» αλλά και «ένας επηρμένος, εγωιστικός τύραννος, ένα πλάσμα παραδόπιστο που βασάνιζε τους συνεργάτες και το προσωπικό αν τύχαινε να καθυστερήσουν τις δουλειές τους, διατάζοντάς τους να τσακιστούν να τις τελειώσουν το συντομότερο».
Τη χειρότερη όμως συμπεριφορά που θυμάται ο Μπράντο την επιφύλασσε ο Τσάπλιν προς τον γιο του Σίντνεϊ, ο οποίος είχε τον ρόλο του συνεργάτη του στην ταινία. «Ω, Σίντνεϊ, μα πόσο βλάκας είσαι; Αυτό το φτωχό και ηλίθιο μυαλουδάκι που κουβαλάς δεν μπορεί να σου μεταφέρει ούτε καν την εντολή πώς θα πρέπει να βάλεις το χέρι σου πάνω στο πόμολο; Τι είναι, αγόρι μου, το πόμολο, ξέρεις; Για πες μου, τι είναι το πο-μο-λό;». Ο Τσάπλιν μιλούσε συνέχεια έτσι στον γιο του καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο Μπράντο προσπάθησε να κάνει τον Σίντνεϊ να αντιδράσει αλλά εκείνος δικαιολογούσε τον πατέρα του («έχει άγχος για την ταινία», «είναι γέρος κι άρρωστος» κ.λπ.). Μια μέρα ο Μπράντο καθυστέρησε 20 λεπτά σε ένα γύρισμα, με συνέπεια ο Τσάπλιν να του «τα χώσει» μπροστά σε όλους με φράσεις προσβλητικές («είσαι όνειδος για τον χώρο», «είσαι απαράδεκτος καθώς δεν σε διέπει επαγγελματική ηθική»). Παραδόξως, ο Μπράντο δεν απάντησε αλλά έβαλε χρονικό όριο να του ζητήσει ο Τσάπλιν συγγνώμη τα επόμενα είκοσι λεπτά. Οπερ και εγένετο και ολοκληρώθηκε η ταινία.
