Ο Τσίπρας μίλησε. Μίλησε ξεκάθαρα στις 29 Ιουνίου, όταν πήρε τη δραματική απόφαση να αποχωρήσει. Σε 76 λέξεις τα είχε πει όλα. Λόγια που σήμερα αποδεικνύονται σχεδόν προφητικά. Παραθέτω ολόκληρη τη δήλωση για όσες και όσους βιάστηκαν να τη στείλουν στο καλάθι της λησμονιάς:
«Κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Εχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς. Αποφάσισα λοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές».
Αδυνατώ να αντιληφθώ ποιο σημείο της δήλωσης αυτής δεν κατανοούν επαρκώς εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά απαιτούν, ακόμη και σήμερα, να παρέμβει στην εκλογική διαδικασία. Ο Τσίπρας, όπως ακριβώς το δήλωσε, και παραμέρισε και είναι παρών. Αξιοπρεπής και διάφανος.
Δυστυχώς, όμως, το νέο κύμα για το οποίο ο Τσίπρας παραμέρισε μεταλλάχθηκε πολύ γρήγορα σε τσουνάμι. Εγινε γιγάντιο κύμα, καταστροφικό.
Μόνο τιμή δεν περιποιούν στον ΣΥΡΙΖΑ όσα έγιναν, ειπώθηκαν, γράφτηκαν και διακινήθηκαν σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία.
Το μόνο που δεν είδαμε είναι οι φανατικοί οπαδοί των υποψηφίων να δίνουν «ραντεβού θανάτου», όπως τα τάγματα των κερκίδων, για να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους. Η Ιστορία θα είναι αμείλικτη, αλλά ας είναι ως εδώ.
Ο νικητής ή η νικήτρια, οι υποψήφιοι, τα στελέχη και όλος ο κομματικός μηχανισμός είναι υπόλογοι απέναντι στην κοινωνία. Η συμμετοχή 148.821 πολιτών στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής απέδειξε στην πράξη ότι η κοινωνία έχει προσδοκίες από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Από αύριο πρωταγωνιστής πρέπει να είναι η κοινωνία.
Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ας κρατήσουμε το αισιόδοξο μήνυμα της παλλαϊκής συμμετοχής. Τις «αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας».
Και να το ξεκαθαρίσουμε: ο Τσίπρας αποτελεί ανεξάντλητο πολιτικό κεφάλαιο για την Αριστερά και τον τόπο. Δεν είναι για την αρένα…
