Ανέκδοτο έχει καταντήσει η κυβερνητική υποκρισία η οποία θέλει να μετακυλήσει την ευθύνη πιθανής αύξησης των κρουσμάτων στους πολίτες.
Και βέβαια, ναι, υπάρχουν πολίτες που είτε δεν σκέφτονται, είτε δεν υποκούουν.
Αλλά τι κάνει η Πολιτεία όταν ανοίγει τα σύνορα προς χώρες με μεγάλη έξαρση της πανδημίας ενώ θέλει στο εσωτερικό να εμφανιστεί πως προσπαθεί να συνετίσει τους πολίτες;
Όταν πρέπει οι εργαζόμενοι να πάνε στις εργασίες τους ή οι πολίτες να κατέβουν στα μαγαζιά ή στις δημόσιες υπηρεσίες (όπου απαιτείται), υπάρχουν τα επαρκή ΜΜΜ όπου θα μπορούν να κρατήσουν τις αποστάσεις;
Γιατί όταν έρχεται το λεωφορείο ή ο συρμός του μετρό και γίνεται το «έλα να δεις», πώς θα κρατήσεις τις αποστάσεις;
Και τι σημαίνει η παράταση της πληρότητας 65% λεωφορείων και τρένων ως τις 26 Ιουλίου;
Όταν το επόμενο δρομολόγιο είναι μετά από 6, 8 ή 15 λεπτά τι θα κάνει ο πολίτης;
Θα πάει με τα πόδια 5 ή δέκα χιλιόμετρα;
Και το άκρον άωτον είναι η υποκρισία των «κενών» θέσεων για τις αποστάσεις…
Δεν κάθονται αλλά συνωστίζονται όρθιοι.
Γιατί καλά τα λόγια και η πυγμή αλλά καλύτερα τα έργα…
Αν δεν έχεις δημόσιες συγκοινωνίες για να στηρίξουν την πολιτική σου, τότε πρόκειται για υποκρισία…
Υ.Γ Το ότι αλληθωρίζεις όπως ο πατέρας σου προς την ιδιωτικοποίηση δεν αλλάζει τίποτα… Χειρότερα θα γίνουν ακόμα και αν για τα μάτια του κόσμου μειώνεται το κόμιστρο!
