Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τον τελικό της ντροπής στο Πανθεσσαλικό στάδιο του Βόλου το περασμένο Σάββατο.
Το βέβαιο είναι ότι οι ευθύνες για πολλοστή φορά σε αυτή τη χώρα, έγιναν «μπαλάκι», από τον ένα υπεύθυνο στον άλλο. Όλοι δηλώνουν αθώοι για την σφαγή που έγινε και νιώθουν μάλλον ανακουφισμένο που δεν υπήρξε νεκρός στο πεδίο της μάχης. Μιας λοιπόν και μιλάμε για ευθύνες, ας δούμε την κάθε εμπλεκόμενη πλευρά ξεχωριστά:
-Η πολιτεία. Απλώς παρούσα. Όχι μόνο τώρα, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χρόνια ολόκληρα. Βλέπετε, οι κυβερνήσεις δεκαετιών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που έμαθαν να βουτάνε στη θάλασσα της διαπλοκής κακόμαθαν τους ποδοσφαιρο-παράγοντες που δημιούργησαν τα δικά τους κράτη μέσα στο ίδιο το κράτος με σημαία τους (και άλλοθι) το δήθεν άβατο του ελληνικού (τρομάρα του!) ποδοσφαίρου…
Ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, ήταν ο μόνος που αρνήθηκε και αντιστάθηκε να γίνει ο τελικός της ντροπής στον Βόλο. Και ήταν αυτός που δέχθηκε όλη την αφόρητη πίεση για την διεξαγωγή του. Αν μάλιστα αληθεύει, όπως γράφηκε (και δεν διαψεύστηκε) σε μερίδα του Τύπου, ότι δέχθηκε πιέσεις να γίνει το ματς ακόμη και από συντρόφους του στην κυβέρνηση, τότε το πράγμα, δείχνει ακόμη χειρότερο από όσα πραγματικά είναι. Ο τελικός διεξήχθη αλλά τουλάχιστον ο Γ. Βασιλειάδης, δεν συνυπέγραψε για το έγκλημα. Οι υπόλοιποι, μέσα και γύρω από το ποδόσφαιρο, απέμειναν όμηροι και κουφάρια της διαπλοκής…
-Η Αστυνομία κατά τα την προσφιλή της συνήθεια, άφαντη όταν έχει να κάνει με ποδοσφαιρικές υποθέσεις. Είτε πρόκειται για επεισόδια, είτε για μεμονωμένες επιθέσεις σε παράγοντες και δημοσιογράφους, σα να σφυρίζει αδιάφορα. Αν υπάρξει νεκρός θα τρέξει. Αν όχι, δεν βαριέσαι…
Οι παράγοντες την πέταξαν εκτός γηπέδων γιατί υποτίθεται οι ίδιοι θα περιφρουρούσαν τα γήπεδα τους (εδώ γελάει κάθε πικραμένος) αλλά η Αστυνομία εξαφανίστηκε κι εκτός αυτών! Είμαι ο τελευταίος που θα ρίξω τις όποιες ευθύνες για οποιαδήποτε επεισόδια στους αστυνομικούς και το κάνω σπάνια. Όμως εδώ, όταν έχει γίνει της Βαγδάτης, όταν μαχαιροβγάλτες και κάθε λογής κατακάθια γνώριμα στις ΠΑΕ και στους οργανωμένους (ειδικά όταν φωνάζουν κι ενισχύσεις από το εξωτερικό) μπαινοβγαίνουν στα γήπεδα και σπάνε σφάζουν κόσμο και η αστυνομία σε ρόλο θεατή, ανακοινώνει μετά τη λήξη των εχθροπραξιών ότι έκανε 4 συλλήψεις, ταυτοποίησε άλλους τέσσερις και αναζητάει άλλους δέκα, όταν καμιά 500αριά άτομα έχουν ισοπεδώσει τον Βόλο, το Πανθεσσαλικό και έχουν τρέψει σε φυγή κάθε υγιή φίλαθλο που τόλμησε να παραβρεθεί στον τελικό (περίπου 1.500 κάτοχοι ακριβών εισιτηρίων της ΑΕΚ, έφυγαν άρον-άρον από το γήπεδο), τότε ή ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε…
Χρειάστηκε να γίνει ντόρος, να ξεσπάσει τόσος θόρυβος, να ταξιδεύσουν τα επεισόδια όπου γης, για να ξεκινήσουν έρευνες να βρεθούν τα πρωτοπαλίκαρα των στρατών της αλητείας των δύο ΠΑΕ για να κινητοποιηθούν οι αρχές.
-Η ΕΠΟ! Η ανευθυνότητα, η προχειροδουλειά και η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Έρμαιο των μεγαλομετόχων και ιδιοκτήτων των δύο φιναλίστ, υπέκυψε «να γίνει ντε και καλά» ο τελικός. Γονάτισε εμπρός στις προσταγές του Ιβάν Σαββίδη και του μέχρι τότε (δήθεν) φίλου και συμμάχου του, Δημήτρη Μελισσανίδη και διοργάνωσε με απόλυτη ασχετοσύνη έναν πόλεμο που από τύχη δεν θρηνήσαμε νεκρούς παρά μόνο δεκάδες τραυματίες. Το είπε και το έκανε ότι θα διοργάνωνε γιορτή. Γιορτή για βαρβάρους όμως και όχι για ποδοσφαιρόφιλους. Και μετά δεν ήξερε τίποτα για το φονικό. Και μόνο το γεγονός ότι συνεργάστηκε άψογα με έναν υπόδικο πρώην δήμαρχο για την διεξαγωγή του τελικού φθάνει και περισσεύει για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος της ανευθυνότητας της. Έριξε στο φινάλε με μια δεύτερη ακόμη πιο αστεία ανακοίνωση τις ευθύνες τους δημοσιογράφους και πήγε ήσυχη για ύπνο. Αυτό δηλαδή που την υποχρεώνουν να κάνει τα εκάστοτε αφεντικά του ποδοσφαίρου δεκαετίες τώρα, για να μην μπερδεύεται στις δουλειές τους…
-Οι δύο ΠΑΕ. Μου είναι αδιάφορο ποιος πήρε το Κύπελλο και πως το πήρε. Και μου είναι, γιατί αυτός είναι ο βασικός κανόνας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχεις λεφτά; Αλώνεις τις Ενώσεις-μέλη, εισβάλεις στην ΕΠΟ, κάνεις κουμάντο στη διαιτησία, παίρνεις τα σφυρίγματα σου και τραβάς προς πεδίον δόξας λαμπρό. Το 50-50 δεν το αντέχει κανείς Έλληνας από οποιαδήποτε θέση κι αν ασχολείται με τη μπάλα. Πόσο μάλλον όταν ρίχνεις και λεφτά για να το καταφέρεις. Ο Ιβάν Σαββίδης το είχε δηλώσει ξεκάθαρα πριν δύο χρόνια, όταν ήταν εκείνος στη θέση του αδικημένου: «Δεν θα συνεχίσω να ρίχνω λεφτά στη λεκάνη»! Όποιος έχει την οικονομική δύναμη λοιπόν, κάνει κουμάντο και οι από κάτω διαμαρτύρονται. Αυτή είναι η δομή του ελληνικού (κάτι σαν) ποδοσφαίρου!
Στον μεν ΠΑΟΚ οι κάτοχοι των εισιτηρίων διαρκείας διαμαρτύρονταν ότι «αν και αιμοδότες της ομάδας δεν δόθηκαν εισιτήρια του τελικού αλλά η ΠΑΕ προτίμησε να τα δώσει στους οργανωμένους». Στην δε ΑΕΚ, παρουσιάστηκαν φαινόμενα με εισιτήρια να έχουν δοθεί σε οπαδούς με ψεύτικα στοιχεία, ονόματα ή ΑΜΚΑ και λοιπά. Ελεγχος για το ποιοι πήραν και πως, τα εισιτήρια, ούτε για δείγμα. Και ξέρουμε όλοι σε τέτοιες περιπτώσεις που καταλήγουν. Όπως γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες ΠΑΕ, θρέφουν και θεριεύουν πρώτα από όλα τους ιδιωτικούς στρατούς αλητείας για να μπορούν οι ιδιοκτήτες τους να κάνουν πιο άνετα τις δουλειές τους, ποδοσφαιρικές και μη. Το γεγονός άλλωστε ότι κανείς δεν καταδίκασε τα επεισόδια των οπαδών της ομάδας του στον Βόλο, φθάνει και περισσεύει για το ποιόν όλων.
Μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι στον τελικό κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τον θάνατο ενός φίλου του ΠΑΟΚ που σκοτώθηκε μια βδομάδα νωρίτερα, στην προσπάθεια του να γλιτώσει από την οπαδική βία. Κι όμως στο τέλος του ματς με τους 100 τραυματίες, με τόσο αίμα, με τόσα μαχαιρώματα, καρεκλιές, κλωτσιές και γροθιές, η διοίκηση, ο προπονητής και οι παίκτες του νικητή, αποθέωσαν τον «υπέροχο λαό για την βοήθεια του και σίγουρα του αξίζει αυτό το κύπελλο». Τραγωδία…
-Άφησα τελευταίο το συνάφι μας. Όπου φυσάει ο άνεμος. Οπαδοί και όχι δημοσιογράφοι. Γράφουν και μιλούν, όχι σαν ρεπόρτερ της ομάδας αλλά σαν τελευταίοι χουλιγκάνοι ή στην καλύτερη, σαν δικηγόροι ή παράγοντες των ΠΑΕ. Ειρωνεύονται αυτούς που μιλούν για οφσάιντ-γκολ, στρογγυλοποιούν τις κακές αποφάσεις των διαιτητών, ανεβάζουν γελοία βίντεο και όλα καλά. Δεν τραβάει κανείς το αυτί κανενός. Δεν υπάρχει παιδεία, αθλητική, σχολική, κοινωνική. Δεν τηρούνται αρχές και κανονισμοί. Δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Δεν σέβεται κανείς κανέναν.
Σε μια χώρα, που η κοινωνία έχει καταρρακωθεί, το κράτος διαλύεται υπό το βάρος των μνημονίων, οι κοινωνικοί ιστοί χάνονται, ο χώρος του ποδοσφαίρου δεν είναι δυνατόν να διαφέρει από όλους του άλλους. Με λίγα λόγια, αυτή την κοινωνία έχουμε και αυτό το (κάτι σαν) ποδόσφαιρο θα βλέπουμε…
