Δεν έχουν αφήσει επιχείρημα που να μη χρησιμοποιήσουν οι εμπλεκόμενοι κατά τη δικογραφία στο σκάνδαλο Novartis, ξεκινώντας από το πως είναι δυνατόν να υπάρχουν μάρτυρες και κοντεύοντας να φθάσουν στο… γιατί ανακατεύτηκε το FBI.
Δεν χρειάζεται ωστόσο να είναι κάποιος ούτε προστατευόμενος μάρτυρας ούτε να κάνει αστυνομική έρευνα για να δει ότι τα στοιχεία και τα νούμερα για την εκτίναξη της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνουν τη “θολή” εικόνα στο χώρο του φαρμάκου, με κόστος, εκτός από το δημόσιο, και για τους πολίτες.
Η φαρμακευτική δαπάνη σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ) εκτοξεύτηκε από περίπου 1 δις ευρώ που ήταν το 2000 στα 5,2 δις το 2009 (μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής και στη συνέχεια ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου) εν μέσω κρίσης για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, όταν σε άλλες χώρες η μεγαλύτερη φαρμακευτική δαπάνη είναι της τάξεως του 1,5 2 δις.
Ακόμη και όταν από το 2010 η Τρόικα ζητούσε επιτακτικά τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης και οι τότε κυβερνήσεις έκοβαν ό,τι κοβόταν…. οι δαπάνες παρέμεναν σε δυσθεώρητα ύψη για μια χώρα στο μέγεθος της Ελλάδας, ξεπερνώντας κατά πολύ την αντίστοιχη σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
Υπενθυμίζεται, δε, ότι η Ελλάδα ήταν χώρα αναφοράς για το σύστημα τιμολόγησης, επηρεάζοντας ακόμη 29 χώρες, καθώς η «ελληνική τιμή» μεταφερόταν κοστολογημένη και στις υπόλοιπες χώρες.
Δείτε τον πίνακα:
