Ο Σταμάτης Κραουνάκης γράφει στο Docville για το πώς εμπνεύστηκε τον νέο δίσκο «Λαϊκά τραγούδια, ο Τίγρης».
Τα τραγούδια του Τίγρη ήτανε μια βόλτα μεγάλη. Γειτονιές περπατημένες όλες. Από τα πρώτα μας νιάτα μέχρι εδώ. Είχα παρέα μια πολύ δυνατή μπάντα. Τέσσερις πολύ άξιους μάγκες που πιάναν στον αέρα… Κάθε σκέψη, κάθε τραγούδισμα και το έκαναν πράξη επιτόπου. Ο Χρήστος (Γεροντίδης) οπωσδήποτε με πίστη και ουσία, βουτιά στον στίχο, λεπτομέρεια στη μελωδία σαν μαθητούδι, ένας γλύκας. Με το κόκκινο ντοσιέ του και τον μαρκαδόρο του. Το βράδυ όταν τελείωσα το τραγούδι για την Παξινού και το τραγούδησα μόνος μου στο σπίτι πάνω στη μουσική ήρθαν βροχή τα δάκρυα, που επιτέλους ένα λαϊκό τραγούδι μιλάει τόσο απλά για την ιέρεια. Η γιαγιά μου η Εκάβη, η Κατίνα η Παξινού, λέει ο «εγγονός» Γεροντίδης.
Εκείνο το ξημέρωμα συνειδητοποίησα την ύπαρξη του πνεύματός της μέσα στο δωμάτιο μαζί με τον μπαμπά μου. Ηταν μια αίσθηση αληθινή. Εχω συνείδηση ότι μέσα σε μια απίστευτα σκληρή εποχή ήταν θέμα να πιάνει νήματα μια ψυχή από τα μπουζούκια, να γουστάρουμε όλοι τα παιξίματα. Και μετά με τον χειρουργό ηχολήπτη μας Τάκη Αργυρίου σ’ ένα στενάκι κάπου στο Μοσχάτο να γεννάμε έναν τίγρη και έναν καινούργιο τραγουδιστή.
Εγραψα «Τίγρη μου, τίγρη μου και Ευφράτη μου, ποτάμια, πώς επιτρέψατε να γίνει το κακό». Βγήκε από την ψυχή μου λίγους μήνες πριν σκάσει η σφαγή στην Παλαιστίνη. Και όταν έβγαινε το άλμπουμ σοκαρίστηκα από την άγρια επικαιρότητα που ήρθε να κουμπώσει.
Παρόλο που ο Τίγρης σαν τραγούδι είναι ένα τραγούδι ερωτικό με φόντο τη συνοικία που με γέννησε η μαμά μου. Σε όλο αυτό το εξάμηνο ταξίδι η παρουσία της Δήμητρας ερχόταν και έριχνε αγιασμό στα αισθήματα μέχρι τη μέρα που τραγούδησε την Κωνσταντινούπολη και της ξέφυγε η φράση αυτή είναι ιστορία του τόπου και θυμήθηκα τη γιαγιά μου, εκείνη τον παππού της που έφερνε αρώματα από την Πόλη.
Οταν γράφω είμαι λίγο σαν μέντιουμ. Ακούω αυτό που φέρνει ο άγγελός μου και η ψυχή το καταγράφει. Τώρα όπως στολίζω για καλά Χριστούγεννα και βλέπω την κίνηση των ακροατών στις πλατφόρμες, σε ποια δίνουν προτίμηση, πόσοι το βάζουν από την αρχή… μου ’ρχεται να δώσω στους αναγνώστες αυτήν τη μικρή πληροφορία από πλευράς του δημιουργού. Εχουν νόημα η αφήγηση, η σειρά, η αρχή, το τέλος.
Οσοι κατανοούν θα δούνε ότι από πίσω περιγράφεται η διαδρομή ενός μεγάλου έρωτα. Με κεντρικό πυρήνα το τραγούδι Μυγδαλιά, που –τι παράξενο– οι ακροατές το έχουν σε πρώτη επιλογή. Αγαπημένοι μου στο Documento, σας φιλώ όλους και σας ευχαριστώ πολύ για το αγώνισμα συνολικά και για τη φιλοξενία. Χρόνια πολλά. Δύναμη, δημιουργία, τα κέφια ψηλά.
ΙΝFO
Ο νέος δίσκος του Σταμάτη Κραουνάκη με τίτλο «Λαϊκά τραγούδια, ο Τίγρης» κυκλοφορεί από τη MINOS EMI