Η Αναστασία Τσουκαλά στις 17 Νοέμβρη τραυματίστηκε πολύ σοβαρά από φωτοβολίδα που εκτόξευσαν άγνωστοι στα Εξάρχεια. Η φωτοβολίδα δεν στόχευε εκείνη, αλλά τους φωτορεπόρτερ. Η κ. Τσουκαλά παραμένει στον Ευαγγελισμό σε κρίσιμη κατάσταση και όσο παλεύει, η απόδοση των ευθυνών μπορεί να περιμένει. Ωστόσο, κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν…
Το βίντεο του τραυματισμού της φαίνεται οδυνηρό: Αν μη τι άλλο δείχνει μία γυναίκα να ουρλιάζει από τον πόνο. Αλλά, όπως φαίνεται, για κάποιους ήταν (νοσηρή) ευκαιρία να αναπαράξουν και να χρησιμοποιήσουν ένα επιχείρημα που ξεκίνησαν οι… χρυσαυγίτες.
Αλλά ας πούμε λίγα λόγια για την Αναστασία Τσουκαλά.
Η κυρία Τσουκαλά είναι εγκληματολόγος και διδάσκει εγκληματολογία στο Παρίσι. Ασχολείται συστηματικά με το θέμα της αστυνομικής βίας, είναι ενεργή στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και παρακολουθεί την αστυνομική βία και την κατάχρηση εξουσίας στο πεδίο διεξαγωγής της. Δηλαδή, στον δρόμο. Συμμετείχε σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, ενώ κατέχει -αμισθί!-την θέση της αντιπροέδρου του ΚΕΜΕΑ (κέντρου μελετών ασφάλειας που υπάγεται στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ).
Ωστόσο, με το που γίνεται γνωστός ο πολύ σοβαρός τραυματισμός της, ξεκινά να κυκλοφορεί ένα βίντεο. Ένα βίντεο που δείχνει την κυρία Τσουκαλά κατά την στιγμή του τραυματισμού της και πριν από αυτήν, σε μία εκδήλωση που ως ομιλήτρια θα πει ότι στους κύκλους της ΕΛ.ΑΣ υπάρχουν και αστυνομικοί που έχουν φασίζουσα νοοτροπία.
Ένα βίντεο που στο κοινό (του) παρουσίασε ο Θάνος Τζήμερος:
Από κοντά και το φιλελευθεριάτο: Πρώτος ο Τζήμερος να κρατά ψηλά τη σημαία της αισχρής παραπληροφόρησης και μετά ένας ένας οι υπόλοιποι. Είτε σε απλά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα για ‘αυτήν που ήθελε και τα’παθε, να μάθει αυτή, να στρώσει χαρακτήρα”, είτε για την “έμμισθη σύμβουλο του Τόσκα (!)”, είτε για εκείνο το “δικαίωμά μας να την κρίνουμε” στο άρθρο “Την έσωσαν φασίστες αστυνομικοί” που δημοσιεύτηκε στο liberal.gr.
Χαρακτηριστικό απόσπασμα του κειμένου:
“Έχει τοποθετηθεί απέναντι στο κράτος, από το οποίο όμως, κατά παράδοξο τρόπο, αμείβεται συγχρόνως. Αρκετά αντιφατικά όλα αυτά, που αποδυναμώνουν την ηθική διάσταση του έργου της.Ως γνωστόν, ένα κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς συμπλέει με την επαναστατική Αριστερά στην αμφισβήτηση του μονοπωλίου της βίας από το κράτος”.
Ένα επιχείρημα που είναι ανύπαρκτο, γιατί όπως είπαμε, η κ. Τσουκαλά είναι άμισθη σύμβουλος του ΚΕΜΕΑ.
Ας δούμε, όμως, πώς ξεκίνησε το αφήγημα
Τον Αύγουστο του 2016 ο Ηλίας Παναγιώταρος καταθέτει ερώτηση προς τον Νίκο Τόσκα με σκοπό την στοχοποίηση της ΑναστασίαςΤσουκαλά. Όπως αναφέρει, η “δηλωμένη αντιρατσίστρια” προσελήφθη στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ με πολιτικά κριτήρια, εννοώντας την ιδεολογική της κατεύθυνση. Τονίζει δε ότι η Αναστασία Τσουκαλά έχει τοποθετηθεί κατά αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ανάμεσα στα άλλα, ο υπόδικος βουλευτής της Χρυσής Αυγής ζητούσε εξηγήσεις για τη συμβολή της σε αστυνομικές επιχειρήσεις, θέλοντας να μάθει ποια στάση κρατά η Αναστασία Τσουκαλά απέναντι σε επιθέσεις κατά αστυνομικών, αλλά επί της ουσίας απέναντι στην αστυνομική αυθαιρεσία.
Το επιχείρημα του Ηλία Παναγιώταρου τις τελευταίες ημέρες δεν έχει αφήσει όχι απλά ασυγκίνητο, αλλά δεν έχει καν θέσει σε διαδικασία επερωτήσεων ένα σύνολο κόσμου, που θα όφειλε να μην μπαίνει στη διαδικασία να παίξει το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής.
Ωστόσο, το νήμα του επιχειρήματος ξεκινά μετά από άρθρο του “Βήματος” και συγκεκριμένα ένα χωρίο που ανέφερε πως «η κυρία Τσουκαλά είχε σπεύσει στο σημείο από ενδιαφέρον για την πορεία των επεισοδίων και για τον κίνδυνο που θα μπορούσαν να διατρέξουν οι αναρχικοί», γιατί «είναι νομικός εκπρόσωπος γνωστών αντιεξουσιαστών και μάλιστα είχε συμμετάσχει σε συνεντεύξεις Τύπου προκειμένου να δοθούν εκπαιδευτικές άδειες σε αναρχικούς».
Βέβαια, το ότι η κυρία Τσουκαλά δεν έχει ασκήσει την δικηγορία στην Ελλάδα, καθώς διδάσκει στην Γαλλία, δε φάνηκε να στάθηκε εμπόδιο σε ένα καλοστημένο επιχείρημα.
Επιχείρημα το οποίο στην πορεία αντέγραψαν οι χρυσαυγίτες.
Και στη συνέχεια της συνέχειας, όλοι όσοι αυτές τις κρίσιμες για την κυρία Τσουκαλά μέρες αποφάσισαν να κρατήσουν στάση οριακά εκδικητική απέναντί της. Ανάμεσά τους, άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως “κεντρώοι”, “δεξιοί”, “φιλελεύθεροι”.
Αλλά είπαμε. Προέχει η υγεία της. Τουλάχιστον, για όσους δεν στοχεύουν στην παραγωγή πολιτικής υπεραξίας από τέτοιες κρίσιμες ώρες.