Εντονες αντιδράσεις στον δικηγορικό κόσμο προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης να θεσπίσει το ακαταδίωκτο, ουσιαστικά για τον εαυτό της, προκειμένου να αποφύγει τις ευθύνες της για τις τεράστιες αστοχίες ή παραλείψεις της.
Επιμέλεια: Σοφία Αναστασίου
Το Documento ζήτησε την άποψη των εκπροσώπων των κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και έγκριτων νομικών και γιατρών. Οπως καταγγέλλουν, «η ψήφισή της αναδίδει οσμή συγκάλυψης, πολιτικών και ποινικών ευθυνών για τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας», ενώ παράλληλα «προσβάλλει τους γιατρούς της πρώτης γραμμής που δεν καλύπτονται από καμία ασυλία».
Θεόφιλος Ξανθόπουλος, Βουλευτής Δράμας ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., τομεάρχης δικαιοσύνης
Η κυβέρνηση θέλει να κρύψει τις ευθύνες της
Η παραθεσμική λειτουργία της κυβέρνησης συνεχίζεται κανονικά. Η σπουδή της να προχωρήσει στη νομοθετική πρωτοβουλία χωρίς να υπάρχει ούτε αίτημα προς αυτήν ούτε απόφαση καμιάς των επιτροπών ούτε καν ένα έγγραφο και πολύ περισσότερο χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση με τα κόμματα για την ενδεχόμενη ανάγκη θωράκισης των μελών των επιτροπών δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες ότι θέλει να αποσείσει τις ευθύνες της για τη διαχείριση της πανδημίας, που εξακολουθεί να σαρώνει τη χώρα και να προκαλεί περαιτέρω θύματα.
Η θέσπιση της ασυλίας εκτός από πολιτικά άστοχη ενέργεια είναι και κοινωνικά επικίνδυνη. Διότι διασπά τον δεσμό εμπιστοσύνης που πρέπει να υφίσταται μεταξύ της κοινωνίας και των ειδικών, αφήνει χώρο για ανορθολογικές απόψεις, αποπροσανατολίζει τους πολίτες και υπονομεύει το κλίμα συναίνεσης που πρέπει να επικρατεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ως ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία όχι απλώς καταγγείλαμε την απαράδεκτη τροπολογία αλλά αποχωρήσαμε από τη διαδικασία για να μη νομιμοποιήσουμε, έστω με την παρουσία μας, την κυβερνητική επιλογή. Η κυβέρνηση ψήφισε μόνη της την επίμαχη διάταξη. Αντί να επιδιώξει συναινέσεις, προκαλεί εντάσεις. Κι αυτό σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε, είναι καταστροφική επιλογή. Η κυβέρνηση θέλει να κρύψει τις ευθύνες της. Η κοινωνία όμως έχει ερωτήματα και ζητά επίμονα απαντήσεις. Ας το έχουν υπόψη στο Μαξίμου: ό,τι κι αν απεργάζονται, όσες μεθοδεύσεις κι αν επινοήσουν, οι απαντήσεις θα δοθούν και οι ευθύνες θα αποδοθούν στο ακέραιο.
Αγγελική Αδαμοπούλου, Βουλευτής Α΄ Αθήνας ΜέΡΑ25, τομεάρχης δικαιοσύνης
Αντισυνταγματική διάταξη
Καταρχήν η εγκαθίδρυση ακαταδίωκτου για την εκφορά άποψης και για την ψήφο σε απλώς γνωμοδοτικό όργανο μπορεί ενίοτε να αποτελεί δικαιοκρατικά ανεκτή επιλογή –υπό αυστηρές, βέβαια, προϋποθέσεις– ώστε να προστατεύεται επαρκώς η ελευθερία έκφρασης επιστημονικού λόγου από αθέμιτες στοχοποιήσεις. Μάλιστα παρόμοιες ρυθμίσεις δεν είναι άγνωστες στην ελληνική δικαιοταξία.
Από εκεί και πέρα, όμως, ξεδιπλώνεται η πραγματική εκτροπή:
- Η ρύθμιση εξαιρεί κατηγορηματικά ακόμη και τη δυνατότητα απλώς να εξεταστούν στο μέλλον τα συγκεκριμένα πρόσωπα από κάθε αρμόδια αρχή, δηλαδή ιδίως από εισαγγελικούς και δικαστικούς λειτουργούς ή από εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Θα είναι αδύνατο, συνεπώς, να αναζητηθεί και να ληφθεί μαρτυρία μέλους επιτροπής, ακόμη και στο πλαίσιο τυχόν διερεύνησης ευθυνών τρίτων, οι οποίες ως προς τη διαχείριση της πανδημίας προφανώς θα σχετίζονται με ύψιστο δημόσιο συμφέρον.
- Το πραγματικό βάρος προστασίας φαίνεται ότι αφορά κατά μείζονα λόγο συγκεκριμένα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού, η οποία στελεχώθηκε κατά βάση από κυβερνητικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες και συν τω χρόνω «υποκατέστησε» ως εισηγητικό όργανο την «επιτροπή των λοιμωξιολόγων». Εκεί μετέχουν δύο γενικοί γραμματείς του υπουργείου Υγείας, ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ και ο διοικητής του ΕΚΑΒ, οι οποίοι –αντίθετα με την πολιτική ηγεσία– δεν καλύπτονται από τις διατάξεις περί ευθύνης υπουργών.
Εν ολίγοις, την ίδια στιγμή που λόγω της κυβερνητικής διγλωσσίας και της διάχυτης αποτυχίας των υγειονομικών μέτρων προκύπτει έντονο κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον για διαφάνεια ως προς τα πεπραγμένα των επιτροπών, η πανικόβλητη ΝΔ αφενός σπεύδει με δόλο να ρίξει βαρύ νομικό πέπλο σιωπής στο δικαίωμα ενημέρωσης, στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και την ίδια την αλήθεια, αφετέρου να προστατέψει σκανδαλωδώς δοτούς αξιωματούχους και την ίδια την κυβέρνηση.
Βασίλης Παπαστεργίου, Δικηγόρος, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ
Αντίκεινται στη δημοκρατική αρχή
Δεν χωράει αμφιβολία ότι το έργο της επιτροπής λοιμωξιολόγων είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Καλούνται να γνωμοδοτήσουν για κρίσιμα ζητήματα της κοινωνικής ζωής πάνω στην κινούμενη άμμο των συνεχώς μεταβαλλόμενων δεδομένων. Η κριτική που τους ασκείται θα ήταν καλό να λαμβάνει υπόψη αυτή την πολύ ευαίσθητη συνθήκη. Ωστόσο η θέσπιση ασυλίας για τα μέλη της έναντι σχεδόν παντός ποινικού αδικήματος είναι εμφανώς προβληματική πρακτική.
Τέτοιου τύπου ρυθμίσεις υπονομεύουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στην επιτροπή και αυξάνουν τα ερωτήματα, ιδίως καθώς θεσπίζονται στον απόηχο της διαρροής των πρακτικών της επιτροπής. Είναι βέβαιο ότι οι εισαγγελικές αρχές –πρωτίστως αυτές– θα πρέπει να είναι προσεκτικές και φειδωλές κατά την επεξεργασία τυχόν εγκλήσεων και μηνύσεων σε βάρος προσώπων για γνώμη που έχουν εκφράσει στο πλαίσιο κάποιας δημόσιας λειτουργίας. Αυτό όμως θα πρέπει να αφορά όλες τις περιπτώσεις και θα έλεγα ότι δυστυχώς οι εισαγγελικές αρχές συχνά αποτυγχάνουν στην αποστολή αυτή. Αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από τη θέσπιση ειδικών προνομίων ασυλίας που αντίκεινται στη δημοκρατική αρχή και την ανάγκη διερεύνησης κρίσιμων ζητημάτων όταν αυτό απαιτείται. Ιδίως σε σχέση με αυτό το τελευταίο, η θέσπιση εξαίρεσης των μελών της επιτροπής και από την υποχρέωση εξέτασης (προφανώς όχι μόνο ως υπόπτων, αλλά και ως μαρτύρων) είναι παντελώς αδικαιολόγητη και ιδιαίτερα προβληματική.
Γιάννης Μαντζουράνης, Δικηγόρος, μέλος ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Το άκρον άωτον της συγκάλυψης
Με τροπολογία η οποία ψηφίστηκε από τη ΝΔ παρέχεται ποινική ασυλία στα μέλη τριών επιτροπών, που μαζί με την κυβέρνηση διαχειρίστηκαν την πανδημία, δηλαδή δεν διώκονται για γνώμη ή ψήφο και δεν εξετάζονται ως μάρτυρες.
Αυτή η διάταξη είναι αντισυνταγματική γιατί παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου, περιορίζει ασύμμετρα το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών σε δικαστική προστασία και αποτελεί συγκαλυμμένη αμνηστία, που απαγορεύεται σε μη πολιτικά εγκλήματα. Επιπλέον αποδεικνύει τη δυσπιστία της ΝΔ στην ανεξαρτησία και αμεροληψία των δικαστών και εισαγγελέων, αφού αντιμετωπίζονται ως εγκληματικά στοιχεία έναντι των οποίων πρέπει να προφυλαχτούν επιστήμονες και πολιτικοί οι οποίοι με αδιαφάνεια, αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις, εν αγνοία Βουλής και πολιτών διαχειρίστηκαν την πανδημία με 10.000 νεκρούς μέχρι σήμερα.
Η εν λόγω απαγόρευση μαρτυρικής εξέτασης συνιστά το άκρον άωτον της συγκάλυψης, αφού δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στη δικαστική διερεύνηση ενδεχόμενων εγκλημάτων, ενώ πρωτίστως προστατεύει υπουργούς και υφυπουργούς από μαρτυρίες μελών των προαναφερόμενων επιτροπών που θα θεμελίωναν υπουργικές ποινικές ευθύνες.
Ετσι, ενώ αρχικά φαίνεται να επιδιώκεται ασυλία επιστημόνων, σε προσεκτικότερη ανάγνωση αποκαλύπτεται ο τελικός στόχος του αποκλεισμού κάθε δυνατότητας ποινικής διερεύνησης υπουργικών ευθυνών. Δηλαδή θωρακίζεται το ποινικά απυρόβλητο υπουργών και υφυπουργών.
Σημειωτέον ότι η απαγόρευση μαρτυρικής κατάθεσης είναι δικονομική διάταξη και καταργείται με νέα διάταξη νόμου στην οποία μπορεί να υπαχθούν όλες οι περιπτώσεις, που ερευνώνται εφεξής ακόμη και εάν αφορούν την περίοδο μέχρι 23.4.2021, που ενδιαφέρει τους τρομοκρατημένους εμπνευστές της επίμαχης ρύθμισης.
Στην πράξη αυτή η ζοφερή μεθόδευση συνιστά ομολογία ενοχής εγκληματικών ευθυνών στη διαχείριση μιας πανδημίας με αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων συμπολιτών και τον πλουτισμό λίγων εκλεκτών προμηθευτών του δημοσίου με μαυραγορίτικη νοοτροπία.
Με την επάνοδο στη δημοκρατική ομαλότητα η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη θα βρει τον τρόπο ώστε κάθε κατεργάρης να κάτσει στον πάγκο, άλλως στο εδώλιό του, εάν και εφόσον προκύπτουν σχετικές ενδείξεις ή αποδείξεις.
Θεόδωρος, Π. Μαντάς, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Σε πλήρη σύγκρουση με το σύνταγμα
Η ρύθμιση αυτή δεν αποτελεί παρά μια απροκάλυπτη αμνηστία, εγείροντας σοβαρούς προβληματισμούς για τη συνταγματικότητά της. Η ψηφισθείσα φωτογραφική διάταξη και η αλά καρτ εφαρμογή της έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με το άρθρο 47 του συντάγματος όπου ρητά αναφέρεται ότι «αμνηστία για κοινά εγκλήματα δεν παρέχεται ούτε με νόμο». Η τόσο επιπόλαιη και συστηματική καταστρατήγηση βασικών αρχών του συντάγματος υπό το πρόσχημα έκτακτων συνθηκών δεν μπορεί να είναι ανεκτή σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
Το ποινικό απυρόβλητο και η πλήρης –εκ προοιμίου– απαλλαγή ευθυνών ενός θεσμικού οργάνου της πολιτείας προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, θέτοντας παράλληλα ζητήματα προσβολής της διάκρισης των εξουσιών και της απονομής δικαιοσύνης.
Η ίδια η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης προξενεί στους πολίτες έντονη ανησυχία και καχυποψία. Διαφορετικά σε τι συνίσταται η ανάγκη για την προληπτική έννομη προστασία της επιτροπής των λοιμωξιολόγων; Δημιουργείται έτσι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο νομικό προηγούμενο, με την επίκληση του οποίου η πολιτεία θα παρεμβαίνει νομοθετικά και θα εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο επιτροπών που η ίδια συστήνει για αντιμετώπιση έκτακτων συνθηκών.
Κώστας Παπαδάκης, Δικηγόρος
Η κυβέρνηση είναι η μόνη υπεύθυνη
Τα μέλη της Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας δεν έχουν ευθύνη για τις κυβερνητικές πράξεις διότι η αρμοδιότητά τους είναι εισηγητική. Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση της πανδημίας, εκείνη αποφασίζει. Και έχει αποδειχτεί ότι αρκετές φορές επικαλείται προσχηματικά εισηγήσεις της επιτροπής λοιμωξιολόγων.
Θυμίζω την απαγόρευση των συναθροίσεων το τετραήμερο του Πολυτεχνείου που σύμφωνα με την απόφαση αρχηγού της ΕΛΑΣ στηρίχτηκε ως μοναδικό στοιχείο στην προηγούμενη γνώμη της επιτροπής των λοιμωξιολόγων και όταν αυτή δημοσιοποιήθηκε στο ΣτΕ αποκαλύφθηκε ότι τελικά δεν έλεγε τίποτε από αυτά που ισχυριζόταν ο αρχηγός της αστυνομίας.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αρνούνται, δυστυχώς με τη συναίνεση και κομμάτων της αντιπολίτευσης, να δημοσιοποιούν τα πρακτικά των συνεδριάσεων αυτών. Συνεπώς χαρίζονται ευθύνες οι οποίες δεν υπάρχουν και η σημασία της τροπολογίας είναι περισσότερο επικοινωνιακή, διότι εκείνο το οποίο θέλει η κυβέρνηση να περάσει στον κόσμο είναι ότι για όσα αποφασίζονται για τη διαχείριση της πανδημίας ευθύνονται τα μέλη της Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας.
Και δεν δείχνει φυσικά την ίδια μεγαλοψυχία απέναντι σε γιατρούς που διώκονται επειδή πραγματικά ασκούν τα καθήκοντά τους, είτε τα ιατρικά είτε τα συνδικαλιστικά, και καλούνται σε απολογίες ή απολύονται ή τους επιβάλλονται πρόστιμα, όπως είναι η Δάφνη Κατσίμπα, ο Κώστας Καταραχιάς, ο Θανάσης Σιούλης, ο Νίκος Σκούφογλου.
Συνεπώς η τροπολογία αυτή είναι προφανώς απορριπτέα γιατί ο κύριος ρόλος τον οποίο επιτελεί είναι ότι προσπαθεί να περάσει στην κοινή γνώμη την ψευδή εντύπωση ότι δήθεν για το εγκληματικό φιάσκο της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας φταίει η επιτροπή των γιατρών.
Νικόλαος Διαλυνάς, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, διδάκτωρ Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Μονάχου
Πρωτοφανής αμνήστευση
Η εν λόγω τροπολογία εισάγει μια πασιφανώς αντισυνταγματική ρύθμιση. Είναι πάγια αρχή του νομικού μας συστήματος πως όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, κάτι που προβλέπεται από το ελληνικό σύνταγμα στο άρθρο 4 παρ. 1. Εξαιρούνται από την εν λόγω αρχή μόνο οι βουλευτές, για την απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων των οποίων κατοχυρώνεται, στο άρθρο 62 παρ. 1 του συντάγματος, το «ακαταδίωκτο», ήτοι η απαγόρευση κίνησης οιασδήποτε ποινικής (και μόνο) διαδικασίας εναντίον τους.
Παρ’ όλα αυτά, μέσω της τροπολογίας αυτής οι λοιμωξιολόγοι παύουν να έχουν κάθε ευθύνη, αστική, ποινική είτε ακόμη και πειθαρχική (!), για τη γνώμη και την ψήφο τους, άρα, κατ’ αποτέλεσμα, για τις αποφάσεις τους. Αυτή η πρωτοφανής αμνήστευση προβληματίζει, καθώς δεν υπάρχει κανένας βάσιμος νομικός λόγος γι’ αυτήν τη θέση της επιτροπής λοιμωξιολόγων υπεράνω των ελληνικών νόμων. Η τροπολογία αυτή υπηρετεί μια πολιτική σκοπιμότητα προστασίας των λοιμωξιολόγων από τις συνέπειες της λήψης λανθασμένων (ή ακόμη και καταστροφικών) αποφάσεων και παράλληλα σιγουρεύει και εξασφαλίζει τη διαρκή σιωπή τους.
Κάθε προσπάθεια αποσιώπησης λαθών και αποποίησης ευθυνών από όσους έχουν προβεί στα λάθη που οδήγησαν στην εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας και στον θάνατο χιλιάδων πολιτών δεν θα ευδοκιμήσει, ιδίως όταν τόσο φανερά αντιτίθεται σε βασικές αρχές του ελληνικού συντάγματος.
Δύο τελικές παρατηρήσεις: Γιατί δεν ευθύνονται και τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών; Εχουν λάβει λανθασμένες αποφάσεις για τη χορήγηση εμβολίων που δεν έπρεπε; Γιατί διώκονται οι πρόεδροι των εργαζομένων στα Νοσοκομεία Γιαννιτσών και Εδεσσας; Επειδή είπαν αλήθειες που δεν έπρεπε; Ως μαχόμενος δικηγόρος και νομικός ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη από τους συμπολίτες μου για λογαριασμό τους. Ως νομικός θα αντιδράσω με όλα τα όπλα που μου παρέχει το κράτος δικαίου.
Προσβολή για τους γιατρούς – Ξεσπαθώνει η ιατρική κοινότητα για την (ν)τροπολογία
Σπύρος Ζακυνθινός, Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας – Πνευμονολογίας του ΕΚΠΑ και πρώην μέλος της επιτροπής των ειδικών
Αποσκοπεί κυρίως στην προστασία της ίδιας της κυβέρνησης
Οι επιστήμονες της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων έχουν… λιώσει τα παντελόνια τους στα θρανία για να φτάσουν εκεί όπου έχουν φτάσει επιστημονικά. Προσωπικά απορώ πώς δέχονται να τους χρησιμοποιούν για ίδιον πολιτικό όφελος. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν φτάνει η επιστημονική επάρκεια για να είναι ένας επιστήμονας σωστός. Πρέπει να έχει και τον αντίστοιχο αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια και όταν αντιλαμβάνεται ότι τον χρησιμοποιούν να αντιδρά.
Θεωρώ ότι πλέον έχει γίνει φανερό ότι η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την επιτροπή, που πλέον είναι εκτεθειμένη σε διάφορες δικαστικές προσφυγές, συνήθως άδικες. Προφανώς τα μέλη της επιτροπής πρέπει να προστατευτούν από ποικίλες κατηγορίες προερχόμενες από διάφορους «ψεκασμένους». Θεωρώ όμως ότι η παρούσα τροπολογία του υπουργείου Υγείας δεν αποσκοπεί τόσο στην προστασία της επιτροπής όσο κυρίως στην προστασία της ίδιας της κυβέρνησης, μια και τα μέλη της επιτροπής δεν θα μπορούν να καταθέσουν την άποψή τους σε πολύ βάσιμες προσφυγές που αφορούν εγκληματικές παραλείψεις και λάθη της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας και έτσι θα μπορεί η κυβέρνηση άνετα να ισχυριστεί ότι ακολουθούσε πάντα τις εισηγήσεις των επιστημόνων της επιτροπής.
Οι πιο πολλοί επιστήμονες της επιτροπής έχουν εργαστεί σκληρά όλο αυτό το χρονικό διάστημα της πανδημίας και έχουν δαπανήσει άπειρες ώρες προσφέροντας τις γνώσεις τους για το κοινό καλό. Το να προστατευτούν από ποικίλες κατηγορίες προερχόμενες από διάφορους «ψεκασμένους» είναι απόλυτα λογικό. Δεν είναι λογικό να φιμωθούν έμμεσα μέσω αυτής της τροπολογίας του υπουργείου Υγείας και να εκτεθούν άδικα στα μάτια της κοινωνίας. Γιατί η κοινωνία και ακούει και βλέπει και είναι τελείως άδικο τα κυβερνητικά λάθη και παραλείψεις να χρεωθούν στην επιτροπή. Η όποια νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης που θα στόχευε στην προστασία της επιτροπής από παράλογες προσφυγές δεν θα είχε καμία σχέση με τις απαράδεκτες και αντισυνταγματικές νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης για την αμνήστευση των τραπεζικών στελεχών για παράνομα δάνεια σε εγκληματίες του λευκού κολάρου, κόμματα, ΜΜΕ κ.λπ. Η παράβαση καθήκοντος, ο δόλος και ο πιθανός χρηματισμός είναι παραπάνω από εμφανή στην τελευταία αυτή περίπτωση.
Ελένη Ιωαννίδου, Παθολόγος λοιμωξιολόγος στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου
Ας μας πουν ότι είναι πολιτικοί και παίρνουν βουλευτική ασυλία
Οι γιατροί είναι προφανώς δύο ταχυτήτων. Οι αναλώσιμοι «επιστήμονες της λάντζας» που θα σηκώσουν όλο το βάρος της πανδημίας, που θα δουλέψουν ατέλειωτες ώρες, που θα πάρουν το «εντέλλεσθε» για να κάνουν πράγματα που θεωρούν μη ασφαλή για τους ασθενείς τους. Αυτοί που θα βρεθούν εκτεθειμένοι να παίρνουν αποφάσεις για τις ζωές ανθρώπων, διότι κάποιοι άλλοι δεν φρόντισαν νωρίτερα να υπάρχει η δυνατότητα για όλους. Αυτοί που θα αρρωστήσουν μέσα στις Covid κλινικές, που θα είναι υπεύθυνοι όταν τελειώσουν όλα για αυτούς που χάθηκαν διασωληνωμένοι στους διαδρόμους των νοσοκομείων, που θα απειληθούν από συγγενείς, που θα βρεθούν στα δικαστήρια. Αυτοί που αν τολμήσουν να αναφέρουν δημόσια κάτι από αυτά, θα διαψευστούν και θα διωχτούν. Οι ίδιοι που πήραν μετά το χειροκρότημα και τη μούντζα. Και οι άλλοι, οι «πραγματικοί» επιστήμονες, που κρατούν και το μαχαίρι και το καρπούζι. Που χεράκι χεράκι με την κυβέρνηση μας οδήγησαν ως εδώ. Αυτοί θα βρίσκονται στο απυρόβλητο για αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις που επηρεάζουν εκατομμύρια ζωές. Ο νόμος που είναι καλός για εμάς δεν αρκεί να προστατέψει τους εμπειρογνώμονες από τους «ψεκασμένους» που θα τους μηνύσουν. Ας μας πουν ότι δεν είναι επιστήμονες αλλά πολιτικοί και παίρνουν βουλευτική ασυλία να το καταλάβουμε…
Δάφνη Κατσίμπα, Ακτινολόγος, πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Θεσσαλονίκης
Ως προς τι αισθάνονται ένοχοι και σπεύδουν άρον άρον να οχυρωθούν;
Με την –τουλάχιστον προκλητική– τροπολογία περί «Ευθύνης της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού Covid 19, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών» επιχειρείται η νομική θωράκιση της εγκληματικής πολιτικής που ασκείται από την κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας Covid-19.
Ενώ για να συγκαλυφθούν οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης έχει στηθεί μια βιομηχανία διώξεων στους άλλους επιστήμονες που δεν είναι στις καρέκλες των ειδικών αλλά στην πρώτη γραμμή της μάχης δίπλα στους αρρώστους, που τολμούν να πουν τη δική τους άποψη όχι για νομιμοποίηση των κυβερνητικών μέτρων αλλά για την προάσπιση της υγείας και της ζωής του λαού και να αποκαλύψουν τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν· ενώ δείχνει σαν υπεύθυνους για θανάτους ασθενών που θα μπορούσαν να αποσοβηθούν τους ίδιους τους νοσοκομειακούς γιατρούς που πάλεψαν, με κίνδυνο της δικής τους ζωής, να τους σώσουν· ενώ μετακυλίει τις ευθύνες της στον λαό μέσω της περιβόητης ατομικής ευθύνης, των self tests και των ανεμβολίαστων, η κυβέρνηση επεκτείνει την ασυλία πέρα από τους υπουργούς και βουλευτές και σε κυβερνητικά στελέχη που εμπλέκονται στη διαχείριση της πανδημίας, αλλά και στις επιστημονικές επιτροπές τις οποίες έχει εργαλειοποιήσει για νομιμοποίηση της πολιτικής της. Και μάλιστα ασυλία όχι μόνο ως προς τις διώξεις αλλά και για τη δυνατότητα εξέτασης της άποψής τους! Τι φοβούνται άραγε; Ως προς τι αισθάνονται ένοχοι και σπεύδουν άρον άρον να οχυρωθούν;
Μιχάλης Γιαννάκος, Πρόεδρος ΠΟΕΔΗΝ
Οποιος της χαλάει το αφήγημα διώκεται από τους εισαγγελείς
Δυστυχώς μέχρι τώρα και για συνδικαλιστικούς αλλά και για υπηρεσιακούς λόγους διώκονται υγειονομικοί του ΕΣΥ. Το Ελεγκτικό Συνέδριο σε πλείστες περιπτώσεις όταν κινήθηκαν συγγενείς σε βάρος των νομικών προσώπων νοσοκομείων και καταδικάστηκαν τα νομικά πρόσωπα για λάθη ή παραλείψεις τα οποία στοίχισαν τη ζωή ασθενών –καταλογίστηκαν στα νομικά πρόσωπα εξαιτίας των παραλείψεων των παθογενειών του συστήματος– καταλογίζει τις δαπάνες αυτές στο υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων.
Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν πάρα πολλές τόσο σε γιατρούς όσο και σε λοιπό προσωπικό νοσηλευτικό. Εδώ το υπουργείο δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία να καλύψει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και βέβαια όποιος της χαλάει το αφήγημα ότι διαχειρίζεται σωστά την πανδημία διώκεται από τους εισαγγελείς. Και βλέπουμε εδώ την αντίφαση να αμνηστεύει για πράξεις και παραλείψεις όλες τις επιτροπές οι οποίες διαχειρίζονται την πανδημία, με δεδομένο ότι σε πολλές περιπτώσεις οι προβλέψεις τους έχουν πέσει έξω και αυτό μπορεί να σημαίνει πως τα λάθη και τις παραλείψεις τα δικά τους μπορεί να τα πληρώσει με τα μέχρι τώρα δεδομένα το υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων.
Κώστας Καταραχιάς, Ακτινολόγος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του Αγίου Σάββα – μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ
Είναι προκλητικό
Τη στιγμή που το υπουργείο έχει επιδοθεί σε όργιο καταστολής και διώξεων στους υγειονομικούς όλο το προηγούμενο διάστημα, με αποκορύφωμα τη δική μου απόλυση της 1ης Απριλίου αλλά και της συναδέλφου Βασιλικής Τσακτσίρα στα Γιάννενα, είναι προκλητικό να ακούμε ότι ξαφνικά υπάρχει τροπολογία για να προστατευτεί και να έχει το ακαταδίωκτο η επιτροπή λοιμωξιολόγων. Μια επιτροπή την οποία τα συνδικάτα και οι υγειονομικοί είχαμε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή ότι παίζει τον ρόλο κυβερνητικών εκπροσώπων και όχι επιστημόνων της υγείας που βάζουν το ζήτημα της υγείας του κόσμου πάνω από οποιαδήποτε πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό έχει αποδειχτεί πάρα πολλές φορές μες στην πορεία της πανδημίας και αυτήν τη στιγμή με τη διαρροή των πρακτικών επιβεβαιώθηκε η άποψη των συνδικάτων των υγειονομικών.
Θανάσης Σιούλης, Νεφρολόγος, πρόεδρος νοσοκομειακών γιατρών ΑΧΕΠΑ
Προστατεύονται οι ημέτεροι ενώ οι υπόλοιποι επιχειρείται να φιμωθούν
Φαίνεται ακόμη μία φορά ότι η κυβέρνηση με τον μηχανισμό της προσπαθεί να προστατεύσει τους ημετέρους κατοχυρώνοντάς τους ακόμη και νομοθετικά να παραμείνουν άτρωτοι για όποιες αποφάσεις δηλώνουν ότι λαμβάνουν οι ίδιοι – που, όπως αποκαλύπτεται, στην ουσία συχνά λαμβάνουν αποφάσεις αρεστές στην κυβέρνηση. Η μέριμνα της κυβέρνησης για να προστατεύσει τα στελέχη των επιλεγμένων επιτροπών προκαλεί την κοινή γνώμη όταν το τελευταίο διάστημα έχουμε βιώσει πανελλαδικά τη δίωξη πολλών υγειονομικών που βγήκαν με θάρρος να μιλήσουν για αλήθειες. Επομένως διαπιστώνουμε ότι ακόμη μία φορά προστατεύονται οι ημέτεροι, ενώ οι υπόλοιποι επιχειρείται να φιμωθούν προκειμένου να μην αποκαλύπτονται οι κυβερνητικές ευθύνες.
Νίκος Καπραβέλος, Διευθυντής ΜΕΘ νοσοκομείου «Παπανικολάου»
Σε δημοκρατίες δεν χωράνε τέτοιου είδους προστασίες διότι δημιουργούν καχυποψία
Για μένα είναι ανεπίτρεπτο, μου προκαλεί πολύ αρνητική αίσθηση και εικόνα το γεγονός ότι κάποιοι θέλουν να με προστατεύσουν ενώ η διάθεση η δική μου είναι η πληροφόρηση με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία που βλέπω, τα οποία δεν είναι τόσο ειδικά για τον οποιονδήποτε. Η δική μου ματιά ως επιστήμονα είναι τελείως διαφορετική. Επομένως δεν νιώθω την ανάγκη προστασίας, με τη λογική ότι η έκφρασή μου είναι ελεύθερη.
Επειδή βρέθηκα στο επίκεντρο και κλήθηκα να δώσω εξηγήσεις, το πήρα με τη λογική ότι όλες οι εξουσίες αυτήν τη στιγμή θα πρέπει να στρατευτούν για την αποκάλυψη της αλήθειας της πληροφόρησης, γιατί έχουμε μια πανδημία η οποία έχει αλλάξει τα δεδομένα και πρέπει να προφυλαχτεί ο κόσμος. Μου είναι αδιανόητο ότι πρέπει να προστατευτώ για κάτι το αυτονόητο. Ενα δικαίωμα δημοκρατικό, ελεύθερης έκφρασης της επιστημονικής μου γνώμης.
Είναι ανεπίτρεπτη η παραμικρή άσκηση δίωξης σε συναδέλφους οι οποίοι δίνουν τη μάχη για να κρατήσουν ανθρώπους στη ζωή και εκφράζουν τις απόψεις τους, ακόμη και ακραίες να είναι. Δεν έχει σημασία αν η ακραία αλήθεια δίνει έναν βαθμό υπερβολής για να τονίσει ένα αληθινό περιστατικό. Η ουσία είναι η απόκρυψη της αλήθειας. Αυτό είναι το μελανό σημείο όλων, το οποίο πάντα μου δημιουργούσε πολύ αρνητική αίσθηση για το επίπεδο δημοκρατίας το οποίο έχουμε. Μου είναι αδιανόητη κάθε δίωξη συναδέλφου όχι από συναδελφικής αλλά από επιστημονικής πλευράς. Είμαστε σε μια υγειονομική κρίση με πολλούς θανάτους και πρέπει να ξέρουν όλοι όλα τα δεδομένα. Δηλαδή όταν βγαίνουμε εμείς και λέμε ότι χάνουμε ανθρώπινες ζωές δεν το κάνουμε για να τους φοβίσουμε, αλλά για να δείξουμε μια άλλη στρατηγική, όπου η πρόληψη στην κοινωνία είναι αυτό που σώζει και όχι το να φτάσουμε σε μια μονάδα εντατικής θεραπείας. Με αυτήν τη λογική βγαίνουμε και μιλάμε.
